"Τι έκανες σήμερα;"

Ρωτάει η Τζωρτζίνα τον Γιάννη στο αμφιθέατρο.

"Α, σήμερα ήταν πολύ ενδιαφέρουσα μέρα. Πήρα ένα αίμα, πήρα μία πίεση, αυτά!" Απάντησε ο Γιάννης ειρωνικά.

Και επειδή φαντάζομαι πως θέλετε και σεις να με ρωτήσετε πώς ήταν η μέρα μου σήμερα, σας απαντώ:

"Α, σήμερα ήταν πολύ ενδιαφέρουσα μέρα...

Είδα μία αναρρόφηση ασκιτικού υγρού και είδα και αναρρόφηση πλευριτικού υγρού υπό αξονική καθοδήγηση. Δηλαδή πήγε η άρρωστη στον αξονικό τομογράφο και με τη βοήθεια της τεχνολογίας του μηχανήματος της αφαίρεσαν από τον θώρακα υγρό που είχε μαζευτεί και πίεζε τον ένα πνεύμονα. Τι πίεζε δηλαδή, τον είχε συμπιέσει τελείως."

Impressive, huh?

Νομίζω πως καλή εκπαίδευση θα αποκτήσουμε αν ασχοληθούμε με ένα σωρό διαφορετικά πράγματα μέσα στο νοσοκομείο και όχι αν κάνουμε κάθε μέρα τα ίδια και τα ίδια. Είναι βαρετό να πηγαίνεις το πρωί, να παίρνεις την πίεση και λίγο αίμα από τους αρρώστους, να κοιτάς τους φακέλους, να συμμετέχεις στην επίσκεψη, να πηγαίνεις μετά στο μάθημα -αφού έχεις περάσει από το κυλικείο και να φεύγεις.

Εγώ θέλω να δω διαφορετικά πράγματα, να κάνω διαφορετικά πράγματα, και, δόξα τω Θεώ, το νοσοκομείο είναι τεράστιο και η κλινική πολύ μεγάλη. Θα μπορούσαμε να είχαμε μεγαλύτερη ευελιξία, να μη μένουμε σε μία πτέρυγα. Μπορείς να έχεις την κύρια πτέρυγα  με τον καθηγητή που σε ξέρει, αλλά να μπορείς να κινείσαι κιόλας.

Θέλω μία από αυτές τις μέρες να πάω στο αιματολογικό, να δω πλακάκια στο μικροσκόπιο από ένα σωρό παθήσεις του αίματος, να δω πώς δουλεύουν εκεί, πώς βγαίνει μια γενική αίματος, να δω ό,τι κάνουν. Νομίζω θα έχει ενδιαφέρον.

Κατά τα άλλα, βγήκαν σήμερα τα αποτελέσματα των εξετάσεων οφθαλμολογίας που είχα δώσει πριν από μερικές μέρες στο Αττικό. Έχω ένα πλατύ χαμόγελο, γιατί αν και τα θέματα ήταν "παράξενα", αν και κόπηκε ένα σωρό κόσμος, τα πήγα καλύτερα από όσο νόμιζα. Έφυγε ένα βάρος από πάνω μου! :D