Το... Κυπριακό!

Δεύτερη, και τελευταία, μέρα σήμερα του προγράμματος για τις λοιμώξεις.

Η καθηγήτρια μας έδωσε το ιστορικό ενός ασθενούς που είχε εμπύρετο νόσημα. Στη διαφορική διάγνωση έπαιζαν ένα σωρό πράγματα. Ένας Κύπριος πετάγεται και λέει ότι αυτός θα τον θεράπευε για βρουκέλλα. Μα αν μπορεί να είναι διάφορα πράγματα πώς ξεκινάς θεραπεία για βρουκέλλωση χωρίς να έχεις βγάλει τη διάγνωσή σου; Έτσι, άντε, αρχίζεις να δίνεις αντιβιοτικά; "Ναι, σωστά αυτά που λέτε, αλλά εγώ θα του έδινα θεραπεία για βρουκέλλα!"

Το show συνεχίστηκε και στις επόμενες ερωτήσεις:

"Ναι, ναι, έτσι είναι, αλλά εγώ θα κάνω αυτό."

"Ναι, έχετε δίκιο, επιστημονικά έτσι είναι, αλλά εγώ..."

"Ναι, θα κάνει αντοχή αν του δώσω αυτό το αντιβιοτικό αλλά εμένα αν ήμουνα άρρωστος δε θα με ένοιαζε η κοινότητα." "Καλά, άσε την κοινότητα. Αν πάρεις αυτό το αντιβιοτικό χωρίς να πρέπει, θα αναπτύξουν τα μικρόβια που φέρεις εσύ ο ίδιος αντοχή και δε θα πιάνει όταν θα πρέπει να το πάρεις εσύ για μια πιο σοβαρή ασθένεια!"

Λίγο αργότερα:

Κύπριος: Καλά θα συνεχίσουμε τον διάλογο μετά.
Καθηγήτρια: Ποιον διάλογο; Διάλογος γίνεται όταν δυο άνθρωποι έχουν δυο θέσεις και είναι πρόθυμοι να συζητήσουν για να βρουν κοινό τόπο. Εσύ δεν έχεις καμία πρόθεση να συμφωνήσεις με τίποτα!

Έλεος δηλαδή! Και άσχετος και επικίνδυνος! Μήπως θα έπρεπε να δίνουν πανελλαδικές εξετάσεις όπως και εμείς, οι Κύπριοι, πριν μπουν στα ελληνικά πανεπιστήμια; Γκρρρ...