Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2008

Τέλος εποχής!


Αυτές τις μέρες πήρα και την ταυτότητά μου από τον Ιατρικό Σύλλογο και έτσι ανοίγει ένας νέος σημαντικός κύκλος στη ζωή μου. Νομίζω πως ούτως ή αλλως το blog έκλεισε τον δικό του κύκλο. Μαζί περάσαμε έναν χρόνο, ελπίζω με δημιουργικότητα και ενθουσιασμό. Ένας νέος χρόνος ξεκινάει. Σας ευχαριστώ όλους για την παρέα! Καλή χρονιά! ;)

Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2008

Προσυπογράφουμε...


Αρκετά με τις σιωπηλές πλειοψηφίες! Ήλθε η ώρα να βρούμε πρώτοι εμείς την τόλμη να απομονώσουμε όλα εκείνα τα νοσηρά στοιχεία που παρείσφρησαν στο κόμμα και αλώνουν καθημερινά με τις συμπεριφορές τους το οικοδόμημα. Να βρούμε την τόλμη να κατονομάσουμε συγκεκριμένα τους λίγους εκείνους που μπήκαν στην πολιτική φτωχοί και σήμερα υπερηφανεύονται δεξιά και αριστερά για τα βαθιά τους πλούτη, χρεώνοντας τα –πού αλλού- στις συζύγους τους και στις ευγενείς καταβολές τους (πολλοί είμαστε εκείνοι που τους θυμόμαστε επαίτες μιας όποιας θεσούλας)! Να βρούμε την τόλμη να αντικρούσουμε όσους δε διστάζουν να κάνουν συνένοχο ακόμη και τον ίδιο τον πρωθυπουργό στην προκλητική στάση ζωής τους!**** Να βρούμε την τόλμη να μιλήσουμε με ξεκάθαρα λόγια για αυτούς που πορεύονται στον δημόσιο βίο με μόνη περγαμηνή την δράση τους στα κόμματα και στις κομματικές νεολαίες, τις στενές σχέσεις με υπουργούς, δίχως μισό ένσημο και με λιγοστές σπουδές περιφέρονται ως καταξιωμένοι τεχνοκράτες! Διότι, η βάση του κόμματος, ο ουσιαστικός του πυρήνας συνεχίζει να είναι υγιής, να θυμάται τις δεσμεύσεις, να μένει σταθερός στις αξίες και τις ιδέες που υποσχεθήκαμε να υπηρετήσουμε.

Ωστόσο, η κατάσταση είναι δύσκολη. Όσοι κερδίζουν από την πολιτική, έχοντας χάσει και τα τελευταία υπολείμματα προσωπικής αξιοπρέπειας και πολιτικής ευθιξίας, πολεμούν (υπέρ εστιών αλλά όχι υπέρ βωμών...), υποστηρίζοντας ο ένας τον άλλο. Και ακολουθώντας τα διδάγματα του Μέττερνιχ και του Γκαίμπελς, προσπαθούν να σπιλώσουν ή να διακωμωδήσουν όσους αντιστέκονται. Δεν θα μας κάμψουν. Έχουμε την κοινωνία με το μέρος μας.

Η Ιστορία θα μας κρίνει όλους.


...αν και δε συμμεριζόμαστε την αισιοδοξία του βουλευτή για την κατάσταση της κοινωνίας.