Κυριακή 30 Μαρτίου 2008

Γεια σου Σαρμπέλ!


Ενθουσιασμένος γύρισα από την Ιερά Οδό, όπου γινόταν ένα φιλανθρωπικό πάρτι για την αγορά ενός ασθενοφόρου, που θα εξυπηρετεί ένα ορφανοτροφείο για παιδιά με AIDS. Δράμα η κατάσταση στην Αφρική, άστα.

Τραγούδησε ο Σαρμπέλ, τον οποίο λατρεύω! Είναι απλά απίθανος. Καμία σχέση με τον μέσο, γεμάτο κόμπλεξ, Έλληνα! Άνετος και κουλ, δυναμικός με θετική διάθεση, σου μεταδίδει την αισιοδοξία του και τη ζωντάνια του!

Δεν ήταν αυτός ο τυχερός που κάνει καριέρα στην Ελλάδα, εμείς είμαστε οι τυχεροί που τον έχουμε. Όπως βλέπετε, πέρασα τέλεια :D

Είχε και κάποια παιδιά, και από την πρώτη στιγμή τα φώναξε όλα στην πίστα. Ακούραστος έκανε τα χορευτικά του και ενθουσίαζε μικρούς και μεγάλους. Μπράβο του, για τη διάθεσή του και την θετικότητά του! Όσοι δεν ήρθαν (ξέρουν αυτοί), έχασαν!

Παρασκευή 28 Μαρτίου 2008

Εξετάσεις Ιατροδικαστικής

Πολύ κουραστική μέρα σήμερα. Η βροχή την έκανε χειρότερη...

Μετά από πολύ κόπο, και χωρίς να έχω προλάβει να διαβάσω και πολλά σήμερα, έφτασα στο Αναγνωστήριο της σχολής κατά τις μιάμιση. Διάβασα μέχρι τις τρεις παρά τέταρτο και μετά πήγα στο αμφιθέατρο της μικροβιολογίας για τις εξετάσεις. 5 θέματα, τα οποία μου φάνηκαν εύκολα! Οπότε, όλα καλά! Ουφ, πάει και αυτό. Είναι και παράξενο μάθημα και ήθελα να ξεμπερδεύω.

Στον γυρισμό, και ενώ αποβιβάστηκα από το μετρό, ακούω μια φωνή που μου φάνηκε γνωστή, γυρνάω, και τι να δω, ο Γιώργος ο Κύρτσος είχε βγει και αυτός από το μετρό με έναν άλλον κύριο και ανεβαίνανε προς τα πάνω με τις σκάλες. Είχε και το κλασικό χαμόγελο που έχει σχεδόν πάντα! Είναι φοβερός! Τον συμπαθώ πάρα πολύ και μου αρέσουν οι αναλύσεις του. Είναι μια φωνή λογικής σε μια έρημο ανορθολογισμού. Και πραγματικά ευγενής. Και ήρεμος. Και άνθρωπος με χαμόγελο αισιοδοξίας.


All in all, και παρά τις αντιξοότητες, ήταν μια απίθανη μέρα!

Πέμπτη 27 Μαρτίου 2008

Εξετάσεις Γενικής Ιατρικής

Δώσαμε Γενική Ιατρική! 60 θέματα πολλαπλής επιλογής. Από ένα τρίτομο (καταπληκτικό αλλά παλιό) βιβλίο και από ένα πολύ χοντρό εγχειρίδιο γηριατρικής. Το αμφιθέατρο ήταν ΓΕΜΑΤΟ κόσμο. Περισσότερο με γήπεδο έμοιαζε παρά με αμφιθέατρο! Αλλά εντάξει, όλα πήγαν μια χαρά! Μετά από μία ώρα αποχαιρέτησα το Ιπποκράτειο και πήρα τον δρόμο του γυρισμού, κουβαλώντας τρεις τσάντες με δυο χειρουργικές και μια ψυχιατρική. Και να κάνει και ζέστη!

Δευτέρα 24 Μαρτίου 2008

Νέο επεισόδιο σήμερα!



Επιτέλους!

Μετά από έναν χρόνο σήμερα ξεκινάνε τα νέα επεισόδια του Greek. Μια καταπληκτική σειρά του ABC που έχει θέμα τη ζωή μερικών φοιτητών στις αμερικανικές αδελφότητες. Θυμάστε κάτι παράξενα ονόματα που έχουν οι αδερφότητες. Kappa Tau Kappa, Beta, και κάτι τέτοια. Ε, λέγονται Greek για αυτό τον λόγο.

Σήμερα έχουν Greekathon στο abc family. 13 ώρες με όλα τα επεισόδια από πέρσι για να μπούμε και πάλι στο κλίμα. Και ξεκινάει, το απόγευμα, η νέα σεζόν. Το dvd με την πρώτη σεζόν μπορείτε να το αγοράσετε από εδώ. Μπορείτε να κατεβάσετε και τα επεισόδια από το iTunes εδώ (δεν είναι διαθέσιμα από το ελληνικό κατάστημα).

Για μια σύνοψη των επεισοδίων μέχρι τώρα, διαβάστε το TVGuide.com.

Go, Rusty, go!

Κυριακή 23 Μαρτίου 2008

Τρεις Ταινίες


Μου άρεσε: από το Φιλί της Ζωής... η Ζωή! Πανέμορφη! Και πολύ έξυπνο concept. Καταπληκτικά τοπία! από το πρώτη φορά νονός... ο Καφεντζόπουλος! Η τρομερά συγκινητική στιγμή με τον Κρητικό που δωρίζει τα όργανά του για τον αρχηγό της δημοκρατικής παράταξης. Μόνο στην Ελλάδα τέτοιες σκηνές μπορεί να συμβούν! Πολύ καλή ταινία βασισμένη σε ένα εξαιρετικό βιβλίο! από το Rambo, η ευαισθησία σχετικά με το τι γίνεται στην Burma. Ότι κατάλαβα πως η Burma για την οποία έχω διαβάσει τόσα είναι η... Βιρμανία!


Δε μου άρεσε: από τη Ζωή... το στήθος της! Η μοναδική ατέλεια σε μια κατά τα άλλα πανέμορφη γυναίκα. Η χάλια ερμηνεία του Θέμου. Τα έλεγε πολύ στημένα. Τουλάχιστον δε μίλαγε μέσα από τα δόντια του! Ο άσχημος γαμπρός. από το πρώτη φορά νονός... οι σκαντζόχοιροι! Ναι, δεν έχω οικολογική συνείδηση, ξέρω. Από τον Rambo, ο αφελής, αμερικάνικος χωρισμός των ανθρώπων σε καλούς, δικούς μας, και κακούς, οι οποίοι δε μας πολυνοιάζει τι θα πάθουν. Η έντονη βία. Αρρωστημένη για ταινία.

Παρασκευή 21 Μαρτίου 2008

Θες να συμβιώσουμε ελεύθερα;



Βλέπουμε τις τελευταίες μέρες ένα θέμα να δημιουργείται από το πουθενά, για το τι είναι και τι δεν είναι πορνεία. Κατά τη γνώμη μου γίνεται μια σύγκρουση μέσα στην ελληνική εκκλησία μεταξύ δυο πόλων. Από τη μια έχουμε ανθρώπους που πιστεύουν ότι η ηθική τους έχει οικουμενική ισχύ. Από την άλλη, έχουμε ανθρώπους που πιστεύουν ότι η ηθική προκύπτει από τη θεολογία, δηλαδή άλλη ηθική έχει ισχύ μέσα στην εκκλησία και άλλη ηθική μπορεί να ισχύει εκτός της εκκλησίας, αλλά η εκκλησία δεν έχει δικαίωμα να θεωρεί πως η ηθική της έχει ισχύ ανεξάρτητα από την θεολογία την οποία η ηθική καλείται να υπηρετήσει.

Πάρτε παράδειγμα τον Πάπα. Πρέπει να κάνετε αυτό, αυτό είναι σωστό και αυτό είναι αμαρτία. Καμία ευελιξία. Η ηθική είναι αυτοσκοπός και όχι το μέσο για την εξυπηρέτηση ενός σκοπού (η ένωση με τον Θεό, η εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας, η ευτυχία των ανθρώπων, οτιδήποτε). Φαίνεται πως ο Αρχιεπίσκοπος ανήκει στην κατηγορία εκείνη των ανθρώπων που δε βλέπει την ηθική αυτονομημένα, αλλά πάντα μέσα σε κάποιο πλαίσιο το οποίο ορίζει την ηθική αλλά και το τμήμα του πληθυσμού στο οποίο έχει ισχύ. Φαίνεται επίσης πως υπάρχουν ισχυρές συντηρητικές δυνάμεις οι οποίες είναι διατεθειμένες να δώσουν μάχη.

Είπε ο Άνθιμος πως οι δηλώσεις ήταν του ενός (δηλαδή του Αρχιεπισκόπου) αλλά η ανακοίνωση (που μιλάει για πορνεία κλπ) είναι των δεκατριών. Ναι, το καταλάβαμε! Πόσο αστεία φαίνονται όλα αυτά όταν λάβουμε υπόψη μας την συγχρονη πραγματικότητα και ζωή της ελληνικής κοινωνίας...

Πέμπτη 20 Μαρτίου 2008

Δεν έχει ξαναγίνει!

Να γίνεται απεργία και να μην ταλαιπωρούμαστε από τους απεργούς αλλά από τα αφεντικά τους!

Το πρόβλημα με τη ΔΕΗ είναι ακόμα μεγαλύτερο για μένα, γιατί τα παντζούρια του σπιτιού μου είναι ηλεκτρικά και δεν ανοίγουν χειροκίνητα. Αν η διακοπή γίνει το πρωί, αυτό σημαίνει πως έξω θα έχει χαρά Θεού με μπόλικο ήλιο ενώ μέσα θα έχει σκοτάδια. Αν η διακοπή γίνει το απόγευμα, αυτό σημαίνει πως τα παντζούρια θα είναι ανοιχτά ενώ έξω θα είναι μαυρίλα... Εκτός και αν τα έχω ανοίξει / κλείσει πριν τη διακοπή.

Θα μου πεις, εντάξει, βγάζουν ανακοινώσεις. Οι οποίες όμως είναι ενδεικτικές και συμβαίνει άλλοτε να είναι να γίνει και να μη γίνεται και άλλοτε να γίνεται διακοπή χωρίς να είναι να γίνει! Άσε που δε γίνεται και συνέχεια να κοιτάς τις ανακοινώσεις.

Είναι Σαρακοστή, αλλά πρέπει να ευχόμαστε καλά... Φώτα!

Δευτέρα 17 Μαρτίου 2008

Εξετάσεις Ψυχιατρικής

30 λεπτά.

24 θέματα, με πέντε υποερωτήματα το καθένα, Σωστό-Λάθος. Και αν κάνεις λάθος σε ένα Σωστό-Λάθος χάνεις όλη την πεντάδα.

Και ένα παράξενο ανάπτυξης. 200 λέξεις.

ΟΚ

Τέλος και με την Ψυχιατρική... Επόμενο μάθημα!

:D

Παρασκευή 14 Μαρτίου 2008

Φοβερός ο καθηγητής!

"Θα σας κάνω εγώ το μάθημα σήμερα, για να γνωριστούμε". Και μετά τα εισαγωγικά, μας λέει: "ελάτε να κάνουμε επίσκεψη!"

Ήξερε τους ασθενείς με τα μικρά τους ονόματα, ενδιαφερότανε μέχρι και για το αν τρώνε καλά, τους έδινε πάσης φύσεως συμβουλές... Ήταν απλά καταπληκτικός. Προσιτός, με πραγματικό ενδιαφέρον και για τον άρρωστο και για τον φοιτητή.

Ελπίζω η συνέχεια να είναι εξίσου συναρπαστική!

Τρίτη 11 Μαρτίου 2008

Χειρουργική - Αττικό!



Πρώτη μέρα Χειρουργική. Αττικό. 08:15-14:00. Άουτς!

Άντε να είσαι τόσο πρωί στην άλλη άκρη της Αθήνας! Και να φανταστείς πως η ενημέρωση για την εφημερία που πέρασε γίνεται στις 7:30 το πρωί. Στην οποία ενημέρωση είμαστε ευπρόσδεκτοι να συμμετέχουμε... Are they kidding us?

Είδαμε δύο ασθενείς που είχαν ήδη χειρουργηθεί. Και εκεί που ξεκινήσαμε, διακόπτουμε για μια - δυο μέρες λόγω της απεργίας των μέσων μεταφοράς!

To be continued...

Πέμπτη 6 Μαρτίου 2008

Blackout!


2 ώρες χθες το βράδυ, 4 ώρες σήμερα το πρωί. Έλεος!

(Αλλά όλοι ξέρουμε ποιος φταίει... Το ΠαΣοΚ! Προβλέπω ότι θα πέσει και άλλο στις δημοσκοπήσεις μετά απο τις διακοπές ρεύματος. Λογικό, ε;)

Δευτέρα 3 Μαρτίου 2008

Rainbow? Yeah, right!


Έχω ξαναγράψει για την κακή εξυπηρέτηση που προσφέρει η Rainbow στους χρήστες hardware και software της Apple. Το καλοκαίρι είχε χαλάσει το ροδάκι του ποντικιού μου. Τους παίρνω τηλέφωνο, μου λένε φέρτε το από εδώ. Το εδώ είναι στον Νέο Κόσμο (ευτυχώς, κοντά στο μετρό!). Βέβαια, μια κουβέντα είναι να το φέρω, γιατί είναι ανοιχτοί μόνο ώρες γραφείου, και ώρες γραφείου ο πολιτισμένος κόσμος είναι στη δουλειά του, ή, όπως εγώ, στη σχολή του.

Τέλος πάντων, το πηγαίνω και περιμένω να το αντικαταστήσουν άμεσα. Ένα ποντίκι είναι, δε θέλει ιδιαίτερη επιστήμη για να το αλλάξουν αμέσως. Θα σας πάρουμε τηλέφωνο λέει σε μερικές μέρες. Μερικές μέρες; Τους λέω. Πάτε καλά; Τι θα κάνω έναν υπολογιστή χωρίς ποντίκι για μερικές μέρες; Είναι ποτέ δυνατόν να μην μπορώ εγώ να κάνω τη δουλειά μου επειδή εσείς δε μου δίνετε νέο ποντίκι αμέσως; Εξάλλου, εσείς φταίτε που τα ποντίκια σας είναι ελαττωματικά, δε φταίω εγώ. Σε μια δυο μέρες με πήραν τηλέφωνο. Ξαναπήγα, και πήρα ένα καινούριο ποντίκι.

Καταλαβαίνετε την έκπληξή μου όταν πριν από λίγο καιρό ξαναχάλασε το ροδάκι. Πάλι η ίδια διαδικασία. Ξανά να ξενιτεύομαι για Αμερική (Νέος Κόσμος γαρ!). Αυτή τη φορά όμως δεν έβαλα τις φωνές. Λέω, εντάξει, θα μου το αντικαταστήσουν σε μια δυο μέρες, όπως την άλλη φορά. Αμ δε! Το έδωσα τη Δευτέρα που μας πέρασε, και ακόμα να με πάρουν τηλέφωνο. Αυτό σημαίνει πως την προηγούμενη φορά δεν έτυχα της standard εξυπηρέτησης πελατών, όπως νόμιζα, αλλά όλα οφείλονταν στις φωνές. Και να φανταστείς πως ένιωθα και τύψεις που τους είχα βάλει τις φωνές!

We want better support!