Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2008

Τέλος εποχής!


Αυτές τις μέρες πήρα και την ταυτότητά μου από τον Ιατρικό Σύλλογο και έτσι ανοίγει ένας νέος σημαντικός κύκλος στη ζωή μου. Νομίζω πως ούτως ή αλλως το blog έκλεισε τον δικό του κύκλο. Μαζί περάσαμε έναν χρόνο, ελπίζω με δημιουργικότητα και ενθουσιασμό. Ένας νέος χρόνος ξεκινάει. Σας ευχαριστώ όλους για την παρέα! Καλή χρονιά! ;)

Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2008

Προσυπογράφουμε...


Αρκετά με τις σιωπηλές πλειοψηφίες! Ήλθε η ώρα να βρούμε πρώτοι εμείς την τόλμη να απομονώσουμε όλα εκείνα τα νοσηρά στοιχεία που παρείσφρησαν στο κόμμα και αλώνουν καθημερινά με τις συμπεριφορές τους το οικοδόμημα. Να βρούμε την τόλμη να κατονομάσουμε συγκεκριμένα τους λίγους εκείνους που μπήκαν στην πολιτική φτωχοί και σήμερα υπερηφανεύονται δεξιά και αριστερά για τα βαθιά τους πλούτη, χρεώνοντας τα –πού αλλού- στις συζύγους τους και στις ευγενείς καταβολές τους (πολλοί είμαστε εκείνοι που τους θυμόμαστε επαίτες μιας όποιας θεσούλας)! Να βρούμε την τόλμη να αντικρούσουμε όσους δε διστάζουν να κάνουν συνένοχο ακόμη και τον ίδιο τον πρωθυπουργό στην προκλητική στάση ζωής τους!**** Να βρούμε την τόλμη να μιλήσουμε με ξεκάθαρα λόγια για αυτούς που πορεύονται στον δημόσιο βίο με μόνη περγαμηνή την δράση τους στα κόμματα και στις κομματικές νεολαίες, τις στενές σχέσεις με υπουργούς, δίχως μισό ένσημο και με λιγοστές σπουδές περιφέρονται ως καταξιωμένοι τεχνοκράτες! Διότι, η βάση του κόμματος, ο ουσιαστικός του πυρήνας συνεχίζει να είναι υγιής, να θυμάται τις δεσμεύσεις, να μένει σταθερός στις αξίες και τις ιδέες που υποσχεθήκαμε να υπηρετήσουμε.

Ωστόσο, η κατάσταση είναι δύσκολη. Όσοι κερδίζουν από την πολιτική, έχοντας χάσει και τα τελευταία υπολείμματα προσωπικής αξιοπρέπειας και πολιτικής ευθιξίας, πολεμούν (υπέρ εστιών αλλά όχι υπέρ βωμών...), υποστηρίζοντας ο ένας τον άλλο. Και ακολουθώντας τα διδάγματα του Μέττερνιχ και του Γκαίμπελς, προσπαθούν να σπιλώσουν ή να διακωμωδήσουν όσους αντιστέκονται. Δεν θα μας κάμψουν. Έχουμε την κοινωνία με το μέρος μας.

Η Ιστορία θα μας κρίνει όλους.


...αν και δε συμμεριζόμαστε την αισιοδοξία του βουλευτή για την κατάσταση της κοινωνίας.

Τρίτη 26 Αυγούστου 2008

ασπάλαθοι...


Ήταν ωραίο το Σούνιο τη μέρα εκείνη του Ευαγγελισμού
πάλι με την άνοιξη.
Λιγοστά πράσινα φύλλα γύρω στις σκουριασμένες πέτρες
το κόκκινο χώμα κι ασπάλαθοι
δείχνοντας έτοιμα τα μεγάλα τους βελόνια
και τους κίτρινους ανθούς.
Απόμακρα οι αρχαίες κολόνες,
χορδές μιας άρπας αντηχούν ακόμη.
Γαλήνη.
Τι μπορεί να μου θύμισε τον Αρδιαίο εκείνον;
Μια λέξη στον Πλάτωνα θαρρώ,
χαμένη στου μυαλού τ' αυλάκι
τ' όνομα του κίτρινου θάμνου δεν άλλαξε από εκείνους τους καιρούς.
Το βράδυ βρήκα την περικοπή
«τον έδεσαν χειροπόδαρα» μας λέει
«τον έριξαν χάμω και τον έγδαραν
τον έσυραν παράμερα
τον καταξέσκισαν
απάνω στους αγκαθερούς ασπάλαθους
και πήγαν και τον πέταξαν στον Τάρταρο,
κουρέλι».
Έτσι στον κάτω κόσμο πλέρωνε τα κρίματά του ο Παμφύλιος Αρδιαίος
ο πανάθλιος Τύραννος.

Εἰς δὲ θεοὺς ἀσεβείας τε καὶ εὐσεβείας καὶ γονέας καὶ αὐτόχειρος φόνου µείζους ἔτι τοὺς µισθοὺς διηγεῖτο.

Ἔφη γὰρ δὴ παραγενέσθαι ἐρωτωµένῳ ἑτέρῳ ὑπὸ ἑτέρου ὅπου εἴη Ἀρδιαῖος ὁ µέγας.

Ὁ δὲ Ἀρδιαῖος οὗτος τῆς Παµφυλίας ἔν τινι πόλει τύραννος ἐγεγόνει, ἤδη χιλιοστὸν ἔτος εἰς ἐκεῖνον τὸν χρόνον, γέροντά τε πατέρα ἀποκτείνας καὶ πρεσβύτερον ἀδελφόν, καὶ ἄλλα δὴ πολλά τε καὶ ἀνόσια εἰργασµένος, ὡς ἐλέγετο.

Ἔφη οὖν τὸν ἐρωτώµενον εἰπεῖν, "Οὐχ ἥκει," φάναι, "οὐδ' ἄν ἥξει δεῦρο.

Ἐθεασάµεθα γὰρ οὖν δὴ καὶ τοῦτο τῶν δεινῶν θεαµάτων·

ἐπειδὴ ἐγγὺς τοῦ στοµίου ἦµεν, µέλλοντες ἀνιέναι καὶ τἆλλα πάντα πεπονθότες, ἐκεῖνόν τε κατείδοµεν ἐξαίφνης καὶ ἄλλους —σχεδόν τι αὐτῶν τοὺς πλείστους τυράννους·

ἦσαν δὲ καὶ ἰδιῶταί τινες τῶν µεγάλα ἡµαρτηκότων— οὕς οἰοµένους ἤδη ἀναβήσεσθαι οὐκ ἐδέχετο τὸ στόµιον, ἀλλ' ἐµυκᾶτο ὁπότε τις τῶν οὕτως ἀνιάτως ἐχόντων εἰς πονηρίαν ἢ µὴ ἱκανῶς δεδωκὼς δίκην ἐπιχειροῖ ἀνιέναι.

Ἐνταῦθα δὴ ἄνδρες, ἔφη, ἄγριοι, διάπυροι ἰδεῖν, παρεστῶτες καὶ καταµανθάνοντες τὸ φθέγµα, τοὺς µὲν διαλαβόντες ἦγον, τὸν δὲ Ἀρδιαῖον καὶ ἄλλους συµποδίσαντες χεῖράς τε καὶ πόδας καὶ κεφαλήν, καταβαλόντες καὶ ἐκδείραντες, εἷλκον παρὰ τὴν ὁδὸν ἐκτὸς ἐπ' ἀσπαλάθων κνάµπτοντες, καὶ τοῖς ἀεὶ παριοῦσι σηµαίνοντες ὧν ἕνεκά τε καὶ ὅτι εἰς τὸν Τάρταρον ἐµπεσούµενοι ἄγοιντο."

Το ποίημα, βαθιά αντιδικτατορικό, είναι το τελευταίο που έγραψε ο Σεφέρης, 31 Μαρτίου 1971. Δημοσιεύτηκε τρεις μέρες μετά τον θάνατό του, μέσα στην δικτατορία, από την εφημερίδα Το Βήμα, στις 23 Σεπτεμβρίου 1971. Το αρχαίο κείμενο είναι από την Πολιτεία του Πλάτωνα, Πολιτεία 614-615.

Δευτέρα 25 Αυγούστου 2008

It's a jungle out there!



It's a jungle out there
Disorder and confusion everywhere
No one seems to care
Well i do
Hey, who's in charge here?
It's a jungle out there
Poison in the very air we breathe
Do you know what's in the water that you drink?
Well i do, and it's amazing
People think i'm crazy, 'cause i worry all the time
If you paid attention, you'd be worried too
You better pay attention
Or this world we love so much might just kill you
I could be wrong now, but i don't think so
'Cause it's a jungle out there
It's a jungle out there

Κυριακή 10 Αυγούστου 2008

Τι έγινε τις τελευταίες μέρες...

Λοιπόν, καταρχάς ορκιστήκαμε, αλλά δεν μπορέσαμε να χαρούμε όπως έπρεπε την ορκωμοσία. Υπολογίζαμε αναμονές και ψάχναμε νοσοκομεία και νομαρχίες, και αντί να μας γεμίσει ικανοποίηση η μέρα της ορκωμοσίας, είχαμε το άγχος και το μπέρδεμα των αναμονών.

Για αυτούς που δεν ξέρουν, η κατάσταση είναι απίστευτη. Παίρνεις τηλέφωνο τη νομαρχία για να σου πει πόσα άτομα είναι σε αναμονή για την ειδικότητα που θέλεις στο νοσοκομείο που σε ενδιαφέρει (ευτυχώς η νομαρχία Αθηνών τα έχει στο internet) και μετά παίρνεις τηλέφωνο το νοσοκομείο για να σου πει πότε φεύγουν ένας ένας οι ειδικευόμενοι.

Αφού σημειώσεις τις ημερομηνίες, κάθεσαι και τους σβήνεις έναν έναν και προσθέτεις αυτούς που είναι στην αναμονή με τη σειρά, ώστε να δεις πότε θα αδειάσει η θέση για να την καλύψεις εσύ όταν θα έχει έρθει η σειρά σου. Και επειδή είναι πολλοί οι γιατροί στις αναμονές, μιλάμε για αρκετά χρόνια αναμονής για τα μεγάλα κεντρικά νοσοκομεία. Τα πράγματα είναι κάπως καλύτερα στα μικρότερα νοσοκομεία, και λίγο πιο καλά στις επαρχίες.

Η απελπισία ήταν γενική. Από τη στιγμή που μπήκαν τα πολλαπλής επιλογής για να αναγνωριστούν τα πτυχία από το ΔΙΚΑΤΣΑ, και από τότε που η Ευρωπαϊκή Ένωση διευρύνθηκε και τα πτυχία από ένα σωρό χώρες αναγνωρίζονται αυτόματα χωρίς ΔΙΚΑΤΣΑ (το οποίο έχει αλλάξει... όνομα), οι αναμονές αυξήθηκαν κατακόρυφα.

Πριν την ορκωμοσία, έγινε η κλήρωση για τη σειρά με την οποία θα πηγαίναμε να δηλώσουμε ειδικότητα στη Νομαρχία Αθηνών και Πειραιώς. Παλιά, που δεν υπήρχε κλήρωση, γινότανε ο χαμός στη Νομαρχία. Μέχρι και ξύλο έπεφτε και γονείς διανυκτέρευαν για να πιάσουν σειρά... Τώρα, με την κλήρωση τα πράγματα άλλαξαν και τουλάχιστον υπάρχει αξιοπρέπεια.

Πάω λοιπόν για την κλήρωση... Ξεκινάει η διαδικασία μερικές ώρες αργότερα από ό,τι προγραμματιζόταν, γιατί μέχρι τελευταία στιγμή οι λίστες είχαν προβλήματα. Περιμένω να κληρωθεί ο αριθμός μου, περιμένω, περιμένω... Τέρμα Θεού. Χάλια το αποτέλεσμα της κλήρωσης δηλαδή. Ήμασταν και διακόσια πενήντα παιδιά... Έτσι όπως είχαν ανακατευθεί τα νούμερα στην κληρωτίδα, η δικιά μου ομάδα αδικήθηκε και πέσαμε προς στο τέλος.

Την επόμενη μέρα, και με τον προβληματισμό για τις αναμονές και τις ειδικότητες, πήγαμε να ορκιστούμε. Μαζευτήκαμε το πρωί στο κτήριο του Πανεπιστημίου, βγάλαμε ένα σωρό φωτογραφίες, φορέσαμε τηβέννους, ορκιστήκαμε παρουσία του Αντιπρύτανη και του Προέδρου της Σχολής και γυρίσαμε σπίτια μας περιμένοντας να φτάσει το μεσημέρι για να πάρουμε και τα πτυχία μας από τη Γραμματεία της Σχολής. (Φωτογραφίες και βίντεο θα ανέβουν στο Facebook άλλη μέρα, μην ανησυχείτε...)

Κατά τις 3 πήραμε τα πτυχία μας, και για να μην τα πολυλογώ (αφήνω το πλούσιο παρασκήνιο που ξέρουμε όσοι τελειώσαμε τώρα) την επόμενη μέρα πήγαμε στη Νομαρχία Αθηνών για να ορκιστούμε. Ευτυχώς πολλά παιδιά πήγαν σε επαρχιακές νομαρχίες και έτσι στην Αθήνα δεν ήμασταν τόσο πολλοί όσο φανταζόμασταν. Ευτυχώς επίσης που τα πιο πολλά παιδιά ήθελαν παθολογικές ειδικότητες και ελάχιστοι ενδιαφέρονταν για τη χειρουργική. Έτσι, και ενώ είχα χάλια νούμερο από την κλήρωση, βρήκα ένα νοσοκομείο με καλή αναμονή για να δηλώσω το πρώτο κομμάτι της ειδικότητάς μου.

Όλα πήγαν καλά λοιπόν... Δόξα τω Θεώ!

Πάντως, δεν άξιζε όλη αυτή η ταλαιπωρία και το άγχος... Τα πράγματα θα έπρεπε να είναι διαφορετικά και αυτή την κατάσταση δε θα έπρεπε να την αντιμετωπίζουν οι νέοι γιατροί...

Τώρα μένει να βγει και η άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, να γραφτώ στον ιατρικό σύλλογο, και να δούμε τι θα κάνω... Ενώ όλοι οι νέοι γιατροί στο εξωτερικό με το που τελειώνουν τη Σχολή ξεκινάνε να δουλεύουν σε κάποιο νοσοκομείο, εμείς δεν μπορούμε να ξεκινήσουμε ειδικότητα λόγω του μεγάλου αριθμού των ατόμων σε αναμονή. Επετηρίδα για να γίνεις γιατρός λοιπόν... Παράλογα πράγματα.

Λοιπόν, αύριο φεύγω για διακοπές, και θα ήθελα να έχω ανανεώσει το blog πριν φύγω. Τα λέμε αργότερα!

Πέμπτη 31 Ιουλίου 2008

Έκλεισα καρτέλα!



Αφού περάστηκαν όλα μου τα μαθήματα στη Γραμματεία, κλείσαμε την καρτέλα σήμερα και ετοιμαζόμαστε για το πτυχίο. Έσκισαν και το πάσο μου, ενώ το τρίπτυχο έγινε... μονόπτυχο!

Μας δώσανε και ένα φυλλάδιο με τον όρκο του Ιπποκράτη και είμαστε έτοιμοι για να ορκιστούμε. Μου φαίνεται κάπως παράξενο που δε θα έχω μαθήματα του χρόνου, αλλά όπως είπε και μια συμφοιτήτριά μου καλό είναι ένας κύκλος να κλείνει και ένας άλλος κύκλος να ανοίγει!

Μια γενική απογοήτευση υπήρχε σήμερα στα παιδιά, για το θέμα των αναμονών. Βλέπεις, στον υπόλοιπο κόσμο μόλις τελειώνεις την ιατρική, πιάνεις δουλειά σε νοσοκομείο για να κάνεις την ειδικότητά σου. Εδώ, γραφόμαστε σε λίστες που έχουν χαρακτήρα επετηρίδας, και χρειάζεται μερικά χρόνια πριν ξεκινήσεις την ειδικότητα. Αλλά αυτό δεν είναι όλο. Επειδή οι πιο πολλές ειδικότητες έχουν μέρη (π.χ. 2 χρόνια παθολογία και 4 καρδιολογία, για την ειδικότητα της καρδιολογίας), έχεις και άλλη αναμονή για το δεύτερο μέρος.

Η κατάσταση είναι απογοητευτική. Και δε φαίνεται να υπάρχει πιθανότητα αλλαγής αυτού του παράλογου συστήματος...

Δευτέρα 28 Ιουλίου 2008

Έπεσε η αυλαία!



Τέλειωσα με τις εξετάσεις σήμερα! Το τελευταίο μάθημα της εξεταστικής μου ήταν η Γυναικολογία. Έδωσα προφορικά εξετάσεις στο Αττικό, πήγαν όλα καλά, και με αυτό το μάθημα ουσιαστικά τελειώνει η Ιατρική.

Τετάρτη 23 Ιουλίου 2008

απίστευτο;



Από το προσωπικό site του... Κάρατζιτζ!

περαστικά μπαμπά!



Είχα σταματήσει να γράφω posts, γιατί έπρεπε να διαβάσω για τις εξετάσεις χειρουργικής, παιδιατρικής και παθολογίας. Και ενώ όλα πήγαν καλά, και ήμουν έτοιμος να γράψω για αυτό...

...Και πριν από λίγες μέρες έσπασε το χέρι του ο πατέρας μου. Αμέσως πήγαμε στο ΚΑΤ, και, έπειτα από πέντε ώρες αναμονής, τον έβαλαν στο χειρουργείο. Του έκαναν εσωτερική οστεοσύνθεση, όχι υπό γενική αναισθησία, και προχθές βγήκε από το ΚΑΤ.

Οπότε τα posts πήγαν λίγο πίσω.

Τώρα διαβάζω γυναικολογία -το τελευταίο μάθημα της σχολής- και ελπίζω πως θα επανέλθει το blog στους φυσιολογικούς του ρυθμούς. Αν και το καλοκαίρι κάνει τα πράγματα κάπως δύσκολα! Άσε που θα πρέπει να αλλάξουμε και τον τίτλο του blog τώρα που το έκτο έτος τελείωσε!

Τετάρτη 2 Ιουλίου 2008

Η μητέρα της ιατρικής



Από τα προϊστορικά χρόνια ο άνθρωπος αντιμετώπιζε ένα εχθρικό περιβάλλον. Τα τραύματα ήταν μέρος της καθημερινής ζωής. Και μαζί με τα τραύματα και η ανάγκη αντιμετώπισής τους. Με τη χειρουργική ουσιαστικά ξεκινά η ιατρική, και οι ρίζες της φτάνουν βαθιά στην προϊστορία του ανθρώπινου γένους.

Στη φωτογραφία βλέπουμε κρανιοτομές, στην προκολομβιανή Αμερική, από το μουσείο της Λίμα του Περού.

Τρίτη 1 Ιουλίου 2008

La Vie



"Η Ζωή", πίνακας από την μπλε περίοδο του Πικάσο (1901-1904).

Με την τεχνολογία καταφέραμε να δούμε κάτω από το επιφανειακό στρώμα, και διαπιστώσαμε ότι στα πρώτα σχέδια η αντρική φιγούρα ήταν ο ίδιος ο ζωγράφος και η γυναίκα ήταν έγκυος. Αντί για τη γυναίκα με το παιδί στην αγκαλιά, υπήρχε ένας άντρας με μούσι.

Ο άντρας που απεικονίζεται, είναι ένας ζωγράφος φίλος του Πικάσο, ο Carles Casagemas, ο οποίος αυτοκτόνησε το 1901, σε ηλικία 21 ετών, αφού τον απέρριψε μία γυναίκα με την οποία ήταν ερωτευμένος.

Κάνω αυτή την εισαγωγή, για να σας κάνω μια ερώτηση.

Τι λέει σε εσάς αυτός ο πίνακας;

16 Απριλίου 1178 προ Χριστού



Επιστήμονες μελέτησαν τα αστρονομικά δεδομένα που περιέχει η Οδύσσεια του Ομήρου, και υπολόγισαν πως με τα στοιχεία που δίνει ο Όμηρος, ο Οδυσσέας επέστρεψε στην Ιθάκη στις 16 του Απρίλη του 1178 π.Χ. Συνδυάζοντας την έκλειψη ηλίου που έγινε κατά την επιστροφή του επικού ήρωα, με τη θέση της Αφροδίτης έξι ημέρες πριν εξοντώσει τους μνηστήρες και με τους αστερισμούς όταν έφυγε από την Καλυψώ, δυο ερευνητές κατέληξαν στην ακριβή ημερομηνία επιστροφής του στην Ιθάκη.

Κυριακή 29 Ιουνίου 2008

Ένας διαφορετικός πόλεμος



Ελικόπτερα πετάνε πάνω από το σπίτι μου. Μερικές φορές ακούγονται και αεροπλάνα. Σαν τις ταινίες, νιώθεις σα να βρίσκεσαι στον πόλεμο αλλά να μην κινδυνεύεις. Και πράγματι, ένα πόλεμος βρίσκεται σε εξέλιξη, ένας διαφορετικός πόλεμος.

Η ζέστη ξεπερνά κάθε όριο και αυτό βοηθά να ξεσπούν φωτιές που απειλούν να κάψουν τα λίγα δάση που έμειναν στην Αττική, αλλά και ό,τι δεν κάηκε στην υπόλοιπη Ελλάδα πέρσι.

Ας ελπίσουμε και το κράτος να είναι πιο αποτελεσματικό φέτος από ότι ήταν πέρσι, και ο Θεός να βάλει το χέρι του!

Τρίτη 17 Ιουνίου 2008

Ουφ!



Έδωσα σήμερα Δερματολογία! Τα θέματα μου φάνηκαν εύκολα, και πρέπει να τα έχω πάει καλά! Την είχα άγχος, γιατί κάθε φορά που ξεκίναγα να διαβάσω δε μου άρεσε και βαριόμουνα, με αποτέλεσμα να μην την έχω δώσει καθόλου από πέρσι μέχρι τώρα και να μου μένει σε αυτή την εξεταστική.

20 πολλαπλής επιλογής και δύο θέματα ανάπτυξης: Δερματικές και εξωδερματικές εκδηλώσεις της κνίδωσης και αιτιολογία και παθογένεια της πέμφιγας. Ευτυχώς, όλα πήγαν καλά!

Αφού διάβασα το βιβλίο του Μίμη, είχα μια τρομερή όρεξη να διαβάσω δερματολογία! Δεν ξέρω, αλλά το χαμένο μπλουζ μου έφτιαξε τη διάθεση σε τέτοιο βαθμό, που εκεί που δεν ήθελα να τη σκέφτομαι τη δερματολογία, μου φάνηκε το διάβασμά της απολαυστικό!

Α, ρε Μίμη!

Κυριακή 15 Ιουνίου 2008

Το χαμένο μπλουζ



Ο Μίμης Ανδρουλάκης, δημοσίευσε στο site του ένα μυθιστόρημα, το χαμένο μπλουζ. Το ξεφυλλίζω, και νιώθω πως πρέπει να το τελειώσω πριν κοιμηθώ σήμερα. Το γράψιμό του είναι εξαιρετικό. Ο κλασσικός λογάς Μίμης. Το ύφος του δε χρειάζεται συστάσεις. Ούτε και η ευρυμάθειά του. Μέσα σε μερικές σελίδες, μας ταξιδεύει στην υδρόγειο, αλλά και μας φέρνει σε συνάντηση με τις μεγάλες μορφές της Αριστεράς αλλά και της Λογοτεχνίας.

Από τη μαγειρική μέχρι το σεξ, από τα ταξίδια μέχρι την ορμή για ζωή, ο Μίμης μας βομβαρδίζει με πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης μέχρι να κατορθώσει να ψηλαφίσει τα βάθη της ανθρώπινης ψυχής, μιας ψυχής άρρηκτα δεμένης με το σώμα, αλλά και ταυτόχρονα πέρα από κάθε περιορισμό, να υπερβαίνει όλα τα όρια και να αναζητά το απόλυτο.




Πέρα από το κείμενο αυτό καθαυτό, ενδιαφέρον παρουσιάζει το ότι το βγάζει στο ίντερνετ ελεύθερο με άδεια Creative Commons.
Έχετε λοιπόν πλέον στα χέρια σας το «Χαμένο Μπλουζ» για να ξαναγράψετε εσείς ελεύθερα, σε κείμενο, σε ήχο, σε εικόνα, ό,τι σας κεντρίζει από την περιπέτεια την Όλιας, του Μάριου, του Δημήτρη, του Μάικλ, της Κριστίν κ.α., να παρουσιάσετε τις δικές σας αφηγήσεις, να πείτε τη γνώμη σας γι΄αυτό που συνέβη και για αυτό που θα μπορούσε να έχει συμβεί και δεν συνέβη, να στοιχηματίσετε για το πραγματικό και το φανταστικό της ιστορίας. Κερδίστε διαδικτυακά έναν κόσμο που «χάθηκε» και ίσως «χάσαμε» για πάντα. Ξανακερδίστε το «χαμένο χρόνο» μέσα από τη γραφή και την ανάγνωση. Καλοκαίρι λοιπόν με μία άλλη «καλοκαιρινή νύχτα», με έναν άλλο μακρινό Ιούλιο, Αύγουστο.


Το βιβλίο έχει και δικό του blog. Enjoy!

Θράσος!


Διαβάζω σήμερα στο Βήμα, ότι υπάρχει, λέει, το ενδεχόμενο αθώωσης του πρώην Μητροπολίτη Αττικής, Παντελεήμονα, από τα δικαστήρια και πως αυτό ενδεχομένως να έχει συνέπειες στην, μέχρι τώρα, απομάκρυνσή του.

Διαβάζω επίσης πως ο ίδιος έχει προσφύγει για το άδικο της απόφασης να απομακρυνθεί και πως είχε πάει στην κηδεία του Χριστόδουλου αλλά και στην ενθρόνηση του Ιερώνυμου αλλά και πως έχει αρκετούς υποστηρικτές στην παρούσα ιεραρχία και μάλιστα πως κάποιοι ιεράρχες επέπληξαν τον τοποτηρητή της Αττικής επειδή δεν τον άφηνε να ιερουργεί σε ναούς της παλιάς του περιφέρειας.

Ναι, πρόκειται για αυτόν με τις κασέτες και τον νεαρό Αλβανό, αυτόν που έλεγε πως είχε δύο δισεκατομμύρια στην τράπεζα "για τα γεράματά του"!

Αντί να τον πάρουν με τις κλωτσιές, τον στηρίζουν και από πάνω, ή το λιγότερο τον ανέχονται. Μα είμαστε σοβαροί; Τόσο βλαμμένοι είναι;

Ή η δημοσιογράφος δεν ξέρει τι γράφει, ή όλοι τους είναι για κλωτσιές! Αυτή είναι η εκκλησιαστική μου άποψη.

Υ.Γ. Πρέπει να διαβάσω τώρα για τη σύφιλη και τα χλαμύδια, για τη δερματολογία. Σχετικό με το post, ε; Κάτι συμπτώσεις... Στην φωτογραφία, η ωχρά σπειροχαίτη που προκαλεί τη σύφιλη, μικροσκόπηση σε σκοτεινό πεδίο.

Σάββατο 14 Ιουνίου 2008

Τέλειο!

Το ΟΧΙ της Ιρλανδίας


Η μόνη χώρα που έκανε δημοψήφισμα για τη συνθήκη της Λισαβόνα, η Ιρλανδία, απέρριψε τη συνθήκη. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η συνθήκη δεν προχωράει. Χρειαζόταν ομοφωνία, και από τη στιγμή που μια χώρα την απέρριψε, η συνθήκη δε θα έχει ισχύ από πρώτη πρώτου δύο χιλιάδες εννιά, όπως περίμεναν οι πολιτικοί ηγέτες της Ένωσης.

Μου κάνει εντύπωση η έλλειψη δημοκρατικότητας από τους δημοκρατικά εκλεγμένους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προσπαθούν να υποβαθμίσουν το ΟΧΙ της Ιρλανδίας. Να θέλουν να ξαναφέρουν τη συνθήκη για ψήφιση στην Ιρλανδία, αλλά αυτή τη φορά από το Κοινοβούλιο και όχι στον λαό; Νομίζω πως το Σύνταγμα είναι αυτό που επιβάλλει το δημοψήφισμα. Τι έχουν στο μυαλό τους, Κύριος οίδε!

Επίσης εντύπωση μου κάνει η προσπάθεια περιθωριοποίησης της Ιρλανδίας. Λες και το να πεις όχι δεν είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε χώρας! Τα ΟΧΙ της Γαλλίας και της Ολλανδίας στο Ευρωσύνταγμα, ανάγκασαν τους Ευρωπαίους ηγέτες να αποσύρουν το σύνταγμα και ουσιαστικά να το επαναφέρουν από την πίσω πόρτα, μέσω... Πορτογαλίας! Πού θα πάει αυτή η δουλειά;

Το πρόβλημα που υπάρχει αυτή τη στιγμή είναι βαθύτερο. Υπάρχει μια ασυμφωνία λαών και κυβερνήσεων, η οποία δεν είναι εύκολο να συνεχιστεί χωρίς κόστος. Μέχρι τώρα οι κυβερνήσεις προσπαθούν να πάνε την Ευρώπη κάπου. Δε θα έπρεπε όμως να είχαν δημιουργήσει και ένα ευρύ πλειοψηφικό ρεύμα στην ίδια την Ευρώπη; Δε θα έπρεπε οι κοινωνίες τις οποίες εκπροσωπούν να απαιτούν την ενοποίηση;

Οι Times γράφουν:

It took hundreds of pages of the Federalist papers, a few dozen men locked for weeks in a sealed room in Philadelphia and a bloody civil war for the US constitution to be accepted. So the little local difficulties in France, the Netherlands and now Ireland must be seen in a broader perspective.


Αυτό μπορεί να είναι αλήθεια. Αλλά γίνεται χωρίς διάλογο και ευρείες κοινωνικές συμμαχίες να προχωρήσει η Ευρώπη μπροστά; Πώς; Με αφελή συνθήματα όπως τα παρακάτω;



Δεν πάμε καλά!



Δεν πάμε καθόλου καλά!

Πέμπτη 12 Ιουνίου 2008

Τέρμα!


Έγινε σήμερα η παρουσίαση των εργασιών και με αυτόν τον τρόπο τελειώσαμε και επίσημα τα μαθήματα της Γυναικολογίας! Χωρίς να περιαυτολογώ, η εργασία της δικιάς μας ομάδας ήταν η καλύτερη :D

Τώρα πρέπει να εντείνω το διάβασμά μου για να πάω καλά στις εξετάσεις και να τελειώνουμε εντελώς με την σχολή!

Αύριο λέω να πάω πάλι στο Αττικό, για να δώσω ένα μάθημα επιλογής, την Προνοσοκομειακή Επείγουσα Ιατρική. Νομίζω πως είναι ενδιαφέρον μάθημα και θα ήθελα να το έχω εξεταστεί πριν τελειώσω τη σχολή.

Μετά λέω να δώσω Δερματολογία την Τρίτη και Γυναικολογία την Παρασκευή. Ελπίζω να βγει το διάβασμα και να φεύγουν δυο μαθήματα μέσα σε μια εβδομάδα.

Πώς την είδατε τη διαγραφή του Σημίτη; Εγώ νομίζω πως έστειλε και δημοσίευσε την επιστολή του για τέσσερις λόγους:

Πρώτα από όλα, πιστεύει βαθιά στην Ευρωπαϊκη Ενοποίηση και Ολοκλήρωση. Η προσήλωσή του στην ενότητα και η πεποίθησή του ότι η πρόοδος της Ευρώπης βρίσκεται στην ενοποίηση φάνηκε κατά τη διάρκεια των κυβερνήσεών του, με αποκορύφωμα τις προσπάθειές του, μαζί με τον Υπουργό τότε των Εξωτερικών Γιώργο Παπανδρέου, υπέρ της συναίνεσης για το Ευρωσύνταγμα όταν η Ελλάδα είχε την προεδρεία της ένωσης.

Ύστερα, φαίνεται να νομίζει πως ο κόσμος στην Ελλάδα δεν έχει διάθεση να συμμετέχει ενεργά για την ενοποίηση. Οι Έλληνες είμαστε περίεργος λαός. Από τη μία φίλοι της Ευρώπης και από την άλλη εσωστρεφείς και χωρίς καμία διάθεση για να προχωρήσουμε προς μια πραγματικά ενωμένη και ισχυρή Ευρώπη. Και νομίζει πως επειδή ο σκοπός είναι η πρόοδος της Ευρώπης (και της Ελλάδας), πρέπει να βαδίσουμε προς τα εκεί χωρίς ένα πιθανό δημοψήφισμα να χαλάσει την πορεία αυτή.

Τρίτον, φαίνεται πως είναι της πολιτικής ο αρχηγός να καθοδηγεί τον κόσμο. Ο πρωθυπουργός που ξέρει προς τα πού πρέπει να κινηθεί η χώρα πρέπει να κοιτάξει το μακροπρόθεσμο συμφέρον του τόπου και να μην εγκλωβιστεί από ένα αρνητικό αποτέλεσμα σε δημοψήφισμα. Τα πράγματα είναι πιο ασφαλή, πιο ελεγχόμενα, άμα περιορίζονται στους κλειστούς τοίχους της Βουλής.

Και τέταρτον, φαίνεται δυσαρεστημένος με την πορεία Παπανδρέου και την πορεία του ΠαΣοΚ.

Όλα αυτά, νομίζω είναι που τον οδήγησαν στο να στείλει και να δημοσιεύσει μια αιχμηρή επιστολή, αλλά και να δώσει τη συνέχεια που έδωσε όταν ο Παπανδρέου τον διέγραψε.



Προσωπικά θεωρώ την ενέργεια του Παπανδρέου σωστή. Ο Σημίτης ωφέλησε τη χώρα πολύ με την πρωθυπουργία του, αλλά το ΠαΣοΚ έχει πρόεδρο και έχει συγκεκριμένη θέση. Η κοινοβουλευτική ομάδα δεν είναι άθροισμα προσωπικοτήτων που εκφράζουν απόψεις, αλλά ομάδα μέσα από την οποία εκφράζεται στη Βουλή ένα ολόκληρο κίνημα.

Ποιος θα είχε τα κότσια να διαγράψει έναν Σημίτη; Νομίζω μόνο ένας Ανδρέας Παπανδρέου θα μπορούσε να το κάνει αυτό. Το ότι το έκανε ο Γιώργος, κατά τη γνώμη μου, απλά δείχνει άλλη μια πτυχή της προσωπικότητάς του αλλά και τη βούλησή του για την πολιτική ενότητα του κινήματος στο οποίο ηγείται.

Όμως δε θέλω να σταθώ εκεί. Για μένα, πιο σημαντικό είναι ο λόγος με τον οποίον απαντάει ο Παπανδρέου στο νούμερο τρία, από τους λόγους που ανέφερα προηγουμένως. Δηλαδή, η διαφορετική προσέγγιση που εκπροσωπεί απέναντι στην πολιτική και στη σχέση του πολιτικού ηγέτη με τον λαό. Δεν πιστεύει σε ένα πατερναλιστικό σύστημα διακυβέρνησης, αλλά σε μια ανοιχτή κοινωνία όπου ο πολίτης έχει ουσιαστικό λόγο. Δεν είναι πια το κόμμα αυτό που αποφασίζει για τον πολίτη, αλλά η δύναμη δίνεται στον ίδιον τον πολίτη να αποφασίσει για το μέλλον του τόπου του.

Αυτές οι δυο διαφορετικές προσεγγίσεις βρίσκονται αντιμέτωπες εδώ και αρκετό καιρό. Από την αρχή τις βλέπουμε να συγκρούονται με σημαντικά αποτελέσματα. Ο Σημίτης δίνει την προεδρεία στον δημοφιλέστατο και ικανότατο Παπανδρέου, ο Παπανδρέου καταφεύγει στη βάση για να κερδίσει τη στήριξη του κόσμου. Ανοίγει το κόμμα σε μια απίστευτη διαδικασία. Και μπορεί τότε να ήταν ένας ο υποψήφιος, πριν από λίγους μήνες όμως ήταν τρεις, και στο μέλλον κανείς δεν ξέρει πώς τα πράγματα θα εξελιχθούν.

Οι διαφορετικές αντιλήψεις εκφράζονται συνεχώς. Η διαφωνία για το αν πρέπει ή όχι να γίνει δημοψήφισμα ήταν το κερασάκι στην τούρτα.

Κλείνω, με ένα κομμάτι από αυτά που είπε ο Γιώργος Παπανδρέου:

Δεν πιστεύω στα παλιά πρότυπα ηγετών. Ο 21ος αιώνας απαιτεί ηγέτες που στηρίζουν και αγωνίζονται για τη μεγαλύτερη δυνατή δημοκρατική, συνειδητή συμμετοχή, ενημερωμένων πολιτών. Αυτή είναι η δική μου δημοκρατική παράδοση. Αυτός είμαι και θα είμαι. Αλλά αυτό πηγάζει από τις δημοκρατικές παραδόσεις του ΠΑΣΟΚ.

Δευτέρα 9 Ιουνίου 2008

First pelvic exam ever! :D


Έκανα σήμερα την πρώτη μου γυναικολογική εξέταση. Είδαμε και πώς παίρνουν το test Pap. Πανεύκολο. Από αύριο ελπίζω να πάρω και εγώ μερικά!

Στην εικόνα φαίνεται η αμφίχειρη γυναικολογική εξέταση, στην οποία με το ένα χέρι ο τράχηλος σπρώχνεται προς τα πάνω και με το άλλο ψηλαφάται η μήτρα.

Κυριακή 8 Ιουνίου 2008

Έγκλημα στη μπλε γραμμή του μετρό



Χθες το βράδυ διάβασα το δεύτερο βιβλίο που εξέδωσε η Agatha Christie, The Secret Adversary. Απίστευτο βιβλίο, η Αγκάθα Κρίστι ξέρει* να γράφει καταπληκτικά. Στο βιβλίο αυτό, δυο νεαροί, μια κοπέλα και ένα αγόρι, μπλέκονται σε μια τρομακτική ιστορία και καταφέρνουν να σώσουν τον κόσμο από τον ιδιοφυή - επικίνδυνα τρελό κύριο Μπράουν.

Σκόπευα να γράψω περισσότερα για το βιβλίο αφού διάβαζα σήμερα και το πρώτο βιβλίο που εξέδωσε, το The Mysterious Affair at Styles, στο οποίο εμφανίζεται για πρώτη φορά ο -διάσημος πια- Βέλγος ντετέκτιβ Ηρακλής Πουαρό.

Αλλά, με πήρε ο Τάσος τηλέφωνο και θέλει το βράδυ να κάνουμε την εργασία μας για τη Γυναικολογία, οπότε ο κύριος Πουαρό θα πρέπει να περιμένει. Γαμώτο!

Τα δυο πρώτα βιβλία της Αγκάθα Κρίστι μπορείτε να τα διαβάσετε δωρεάν online, στα αγγλικά, από το site του manybooks.net, σε αυτή τη σελίδα, σε διάφορα formats.

* δεν πιστεύω να έχετε πρόβλημα με τον ενεστώτα επειδή πέθανε το 1976? :P

Σάββατο 7 Ιουνίου 2008

Friendships Can Depend on Who You Meet First


I wonder if there is something special about the very first people we meet in new social surroundings? Perhaps we are so relieved to find someone to talk to - an island of acceptance in a sea of strangers - that we are more likely to form a lasting bond.

Or perhaps I'm making too much of it; after all, at a new job, club or society we'll probably get to meet everyone eventually. Surely the person we just happen to meet first shouldn't be more likely to a firm friend in the long run?

Τετάρτη 4 Ιουνίου 2008

Ο γιατρός πρέπει να μπαίνει στη θέση του ασθενή

Ο άρρωστος έρχεται στο νοσοκομείο με τον πόνο και τους φόβους του. Αυτό που περιμένει από εσένα, είναι να του εξηγήσεις με ευγένεια τι συμβαίνει και να δώσεις λύση στο πρόβλημά του. Αρκετή είναι η ταλαιπωρία που περνάει μέχρι να σε δει. Δεν είναι ανάγκη να προσθέτεις στην κακή του κατάσταση μιλώντας του με αγένεια ή χωρίς να του εξηγείς πολλά.

Είναι πέρα για πέρα λάθος να λες, εδώ υπάρχει πρόβλημα, και ενώ ο άλλος κρέμεται από τα χείλη σου, και τη στιγμή που του περνάνε χίλια πράγματα από το μυαλό, εσύ να μην του εξηγείς τι ακριβώς συμβαίνει και πώς θα πρέπει να αντιμετωπιστεί. Μπορεί για σένα να είναι ρουτίνα, μπορεί η μέρα σου να μην ήταν καλή, αλλά πρέπει να μπαίνεις στη θέση του άλλου και να συμπεριφέρεσαι ανάλογα.

Και αν όλα αυτά ισχύουν για όλους τους γιατρούς, πόσο μάλλον για ειδικότητες όπως η παιδιατρική ή η γυναικολογία! Όταν ο γονιός αγωνιά για το παιδάκι του, το να μπαίνεις στη θέση του και να του μιλάς όπως θα περίμενες εσύ να σου μιλήσουν άμα ήταν το δικό σου παιδί και εσύ δεν ήσουν γιατρός, είναι αυτονόητο.

Τρίτη 3 Ιουνίου 2008



Είδαμε ένα μωράκι σήμερα με τον υπέρηχο, εφτά εβδομάδων. Ήταν ένα εκατοστό! Απίστευτο :D

Δευτέρα 2 Ιουνίου 2008

Πού πήγε το ευρώ;


Λοιπόν, ένα quiz για σήμερα.

Τρεις φίλοι, πάνε σε ένα ξενοδοχείο. Ο ξενοδόχος τους ζητάει 30 ευρώ για το βράδυ. Αυτοί, δίνουν από δέκα ευρώ ο καθένας. Μετά από λίγο ο ξενοδόχος διαπιστώνει πως έκανε λάθος στην τιμή. Αντί για 30 έπρεπε να δώσουν 25 ευρώ.

Στέλνει λοιπόν την καμαριέρα να τους επιστρέψει τα 5 ευρώ. Αυτή τους δίνει από ένα ευρώ και κρατάει τα άλλα δύο.

Δέκα ευρώ ο καθένας που είχαν δώσει αρχικά, μείον ένα ευρώ που πήραν πίσω, εννιά ευρώ. Επί τρία, είκοσι εφτά. Και δύο που κράτησε η καμαριέρα, είκοσι εννιά. Ναι, αλλά στην αρχή είχαν δώσει τριάντα ευρώ. Πού πήγε το ένα ευρώ;

Σάββατο 31 Μαΐου 2008

Σταύρο, έχεις φωτογένεια!

Ο Σταύρος είχε πάει την Τρίτη στον Λαζόπουλο. Προς το τέλος της εκπομπής, ο Λάκης πάει σε μια στιγμή στο τέρμα του studio και πιάνει το Σταύρο αγκαλιά, ο οποίος παίρνει ένα πλατύ χαμόγελο, και αρχίζει να τραγουδάει.

Δεν το είχα δει την Τρίτη, αλλά αφού μας είπε ότι τον αγκάλιασε ο Λαζόπουλος και τον έδειχνε η κάμερα, είπα να τον δω σήμερα στην επανάληψη.

Ο Τάσος ήθελε να το κυκλοφορήσει και στο youtube. Άμα ανέβει, θα το βάλουμε εδώ σε post :D

Η δικιά μου γνώμη πάντως είναι, Σταύρο, πως ήσουν λαμπερός και έγραφες καλά στον φακό!

Πέμπτη 29 Μαΐου 2008

"Παραιτούμαι!" είπε ο Τζίμης 20 (και βάλε) χρόνια πριν



Σύμφωνα με το site του Πρώτου Θέματος, ο Τζίμης Πανούσης στα νιάτα του ήταν υπάλληλος στην Εθνική Τράπεζα. Η επιστολή παραίτησής του από την τράπεζα είναι απολαυστική!

Κύριε Διοικητά,

Λαμβάνω την τιμήν να παρακαλέσω Υμάς όπως εγκρίνητε την παραίτησή μου εκ της Τραπέζης δια τους κάτωθι αναφερομένους λόγους:

1) Παρότι είμαι ταλαντούχος ηθοποιός, αρνούμαι να συνεχίσω να παίζω τον ρόλο του υπαλλήλου στη μεγάλη φίλη του ελληνικού λαού, την Εθνική Τράπεζα (όπως λέμε π.χ. Εθνικό Θέατρο, Εθνική Πινακοθήκη, Εθνικοσοσιαλισμός κ.λπ.)
2) Η μέχρι τώρα προνομιούχα εργασία μου εις την Διοίκησιν της Εθνικής Τράπεζας στο Τμήμα Συμφωνιών Ανταποκριτών Εξωτερικού δεν ήταν παρά ένας ρόλος κομπάρσου στην καλοστημένη παράσταση των μεγαλοκεφαλαιούχων μετόχων πάνω στην πλάτη του ελληνικού λαού (για λεπτομέρειες βλέπε γερή πολιτική ανάλυση, Ανδρέας Παπανδρέου, Χαρίλαος Φλωράκης, Ερυθρές Ταξιαρχίες κ.λπ.)


Για περισσότερα αποσπάσματα, κάντε κλικ στη σελίδα του Θέματος.

Τετάρτη 28 Μαΐου 2008

Αν είναι ποτέ δυνατόν!


Σήμερα δεν είδαμε τοκετούς, αλλά ήμασταν στο τμήμα των υπερήχων. Βλέπαμε τα μωράκια πολύ πριν γεννηθούν, όταν βρίσκονταν ξέγνοιαστα στην κοιλιά της μητέρας τους!

Ανάμεσα στις γυναίκες που είδαμε, ήταν και μια κυρία που την είχαν δει σε κάποιο άλλο νοσοκομείο πρώτα, όχι γυναικολόγοι, αλλά ακτινολόγοι, και της είχαν κάνει το πρώτο υπερηχογράφημα του μωρού. Δεν φτάνει που δεν της είχαν δώσει γραπτά αυτά που είχαν δει στον υπέρηχο, αλλά της έδωσαν μόνο φωτογραφίες - στιγμιότυπα από αυτά που είδαν, αλλά αποδείχτηκε ότι είχαν κάνει και λάθος στο φύλο του παιδιού!

Της είχαν πει πως θα γεννήσει κοριτσάκι, και αυτή κυοφορούσε αγόρι! Φαντάζεστε την έκπληξη του ζευγαριού όταν έμαθαν τα νέα! Βέβαια, και πάλι χαρούμενοι ήταν, αλλά δεν είναι και λίγο να φωνάζεις το μωρό "κοριτσάκι μου" και να είναι ολόκληρος άντρας!

Αυτό σήμερα θα μου μείνει αξέχαστο. Όπως αξέχαστο θα μου μείνει και το πρώτο μωράκι που είδα με υπέρηχο! Ήταν μια χαρά, δεν είχε κανένα πρόβλημα, αλλά... Όταν τέλειωσε η εξέταση του μωρού και πήγε ο γιατρός να εξετάσει τον τράχηλο, διαπίστωσε πως ο τράχηλος είχε ανοίξει, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει η γυναίκα να γεννήσει νωρίτερα, πριν προλάβει το παιδί να αναπτυχθεί τόσο ώστε να μπορεί να γίνει κανονικά τοκετός.

Η γυναίκα θα έπρεπε να πάει αμέσως στον γυναικολόγο της, ο οποίος και θα της πρότεινε τι να κάνει. Είτε θα έκαναν περίδεση στον τράχηλο, μια διαδικασία που δεν είναι και άμοιρη επιπλοκών, είτε θα έπρεπε να μένει ξαπλωμένη στο κρεβάτι με τη λεκάνη προς τα πάνω, ώσπου να περάσει ο καιρός και να μπορεί να γίνει τοκετός ή καισαρική τομή και να βγει το μωράκι ζωντανό και υγιές.

Μακάρι να τους πάνε όλα καλά!!!

(στη φωτογραφία βλέπετε ένα αγοράκι!)

Τρίτη 27 Μαΐου 2008

Από αύριο μαθήματα ξανά!

Η συνέλευση σήμερα δεν έγινε λόγω έλλειψης απαρτίας, και επομένως μέχρι την άλλη εβδομάδα η σχολή θα είναι ανοικτή.

Αυτές τις μέρες θα είμαι στην αίθουσα φυσιολογικών τοκετών. Χθες είδα ένα μωράκι να γεννιέται. Θέλω να δω πολλούς τοκετούς!

Δευτέρα 26 Μαΐου 2008

WOW!



Μετά από ένα τετραπλό by-pass, έγινε αφαίρεση μυξώματος. Το μύξωμα είναι ένας σπάνιος καλοήθης όγκος, που αναπτύσσεται στην καρδιά (ο συχνότερος όγκος της καρδιάς). Ο άρρωστος είχε έναν μεγάλο τέτοιο όγκο μέσα στον αριστερό κόλπο της καρδιάς, και όπως η καρδιά παλλόταν, ο όγκος έμπαινε μέσα στην αριστερή κοιλία και σχεδόν έφραζε το στόμιο της μιτροειδούς βαλβίδας... Και επειδή η κοιλία δεν εξωθούσε πολύ αίμα στην αορτή, ο άρρωστος πάθαινε συγκοπτικά επεισόδια.

Ήταν απίστευτο το πώς φαινόταν στο διοισοφάγειο υπερηχογράφημα. Ένα μεγάλο και μακρύ πράγμα, που κρεμόταν σε έναν μίσχο στον αριστερό κόλπο, έμπαινε από την τρύπα της βαλβίδας μέσα στην κοιλία και μετά έβγαινε. Έμπαινε, έβγαινε, έμπαινε, έβγαινε. Ήταν εντυπωσιακό!

Είδα τη στερνοτομή (φοβερή!), το λίπος κάτω από το στέρνο που κάποτε ήτανε ο θύμος αδένας (ο οποίος υπάρχει στα παιδιά αλλά μετά εκφυλίζεται), την ανώνυμη φλέβα...

...Τη διάνοιξη του δεξιού κόλπου, τη διάνοιξη του αριστερού κόλπου μέσω του μεσοκολπικού διαφράγματος... Και το τεράστιο μύξωμα να βρίσκεται μέσα στον αριστερό κόλπο.

Η αφαίρεσή του ήταν πολύ εύκολη, και το βλέπετε στη φωτογραφία (το νυστέρι δίπλα έχει τοποθετηθεί για να έχουμε μια αίσθηση του μεγέθους).

Τετάρτη 21 Μαΐου 2008

Η μεγάλη προσφορά του Ευαγγελάτου στη χώρα



Με την εκπομπή του, τις Αποδείξεις, ο Νίκος Ευαγγελάτος κατάφερε να αναδείξει κάτι που δεν ήταν και τόσο αυτονόητο, ότι αυτή η χώρα βρίσκεται σε τόσο βαθύ τέλμα, ότι ειδικά οι περισσότεροι ελεύθεροι επαγγελματίες το μόνο που ενδιαφέρονται είναι να πάρουν τα χρήματα του κόσμου και δε διστάζουν σε τίποτα, κοροϊδεύουν, αλλοιώνουν τα προϊόντα τους, θέτοντας σε κίνδυνο ακόμα και την υγεία του κόσμου και των παιδιών του.

Εδώ και μερικά χρόνια απίστευτες σκηνές διαδραματίζονται στην οθόνη μας. Άνθρωποι που έχουν σχέση με την αγορά τροφίμων πουλάνε επιβλαβή πράγματα με σκοπό το κέρδος. Άλλοι που προσφέρουν διάφορες άλλες υπηρεσίες, κοστολογούν υπερβολικά τη δουλειά τους κοροϊδεύοντας τον πελάτη. Και το ακόμα πιο φοβερό είναι ότι μετά από τόσες αποκαλύψεις, αντί να ξεσπάσει κοινωνική αναταραχή και να γίνει επιτακτικό αίτημα της κοινωνίας μας η αλλαγή, δεν κινείται μύγα!

Πού τον θυμήθηκα τώρα τον Ευαγγελάτο, θα μου πείτε... Ε, τις εκπομπές του μου έφερε στον νου το σκάνδαλο με τα ηλιέλαια... Απίστευτη η αισχροκέρδεια των επιχειρηματιών και απίστευτη η ανικανότητα του κράτους. Λέγανε τώρα οι ειδήσεις πως η κυβέρνηση απαξίωνε τελείως τον ΕΦΕΤ τόσο καιρό και τώρα ξαφνικά βρεθήκαμε προ του σκανδάλου... Μα έτσι δεν έκαναν με όλες τις υπηρεσίες; Πραγματικά νόμιζαν ότι όλα τα προβλήματα τα είχε λύσει το ΠΑΣΟΚ και δε χρειαζόταν τώρα να γίνει τίποτε. Την αντιτρομοκρατική δεν την διέλυσαν νομίζοντας ότι η προηγούμενη κυβέρνηση τελείωσε την τρομοκρατία; Την πυροσβεστική δεν την υποβάθμισαν τόσο πολύ που κάηκε η μισή Ελλάδα; Τι έμεινε όρθιο;

Άμα νομίζεις πως δεν έχεις προβλήματα να επιλύσεις, πως όλα έχουν λυθεί από τους προηγούμενους και εσύ απλά μπορείς να βάλεις τον αυτόματο, τότε διορίζεις στις διάφορες υπηρεσίες για υπεύθυνους δικούς σου ανθρώπους που δεν έχουν προσόντα, για να βγάζουν παραπάνω λεφτά και να έχουν τη θέση, και από αποτελεσματικότητα μηδέν.

Ας φάμε τώρα λοιπόν τα ορυκτέλαια...

Τρίτη 20 Μαΐου 2008

Κατάληψη!

Τελικά, με δημοκρατικές διαδικασίες αποφασίστηκε κατάληψη.

Δύο φοιτητικές παρατάξεις, η ΠΑΣΠ και η Νέα Προοπτική έβγαλαν ανακοίνωση στα sites τους για τη διαδικασία:

Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ παρέδωσε την σχολή σε κατάληψη.
Η Ιατρική Σχολή τελεί υπό κατάληψη μέχρι την Παρασκευή 23.05.2008

Στον πρώτο γύρο ψηφοφορίας πλειοψήφισαν τα πλαίσια των ΕΑΑΚ και Νέα Προοπτική

Παρόλαυτα ΕΑΑΚ και ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, χρησιμοποιώντας τον συσχετισμό του προεδρείου [και παρά την αντίθετη άποψη ΠΑΣΠ, ΠΚΣ και Νέας Προοπτικής] έβαλαν σε ψηφοφορία στον δεύτερο γύρο ΕΑΑΚ και ΔΑΠ-ΝΔΦΚ (αντί για Νέα Προοπτική-που πλειοψηφούσε σε όλο το αμφιθέατρο). Τελικά ύστερα από καταμέτρηση επικράτησε το πλαίσιο των ΕΑΑΚ.

Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ επέλεξε με την στάση της αυτή να χαρίσει την συνέλευση στα ΕΑΑΚ. Προφανώς και η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ δεν μπορούσε να συγκεντρώσει πλειοψηφία στο πλαίσιο της καθώς ήταν η μόνη παράταξη που πρότεινε εφαρμογή του νόμου πλαίσιο - άποψη με την οποία διαφωνούσαν ΟΛΑ τα υπόλοιπα πλαίσια των παρατάξεων

Επιπλέον, στο forum της ΠΑΣΠ παιδιά γράφουν ότι τα ΕΑΑΚ είχαν φέρει και φοιτητές από άλλες σχολές να ψηφίσουν υπέρ της κατάληψης.

Γενικά αυτή η αντίληψη υπάρχει στους χώρους των ΕΑΑΚ. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Και επειδή ο σκοπός για αυτούς είναι πολύ καλός, δεν πειράζει που δεν είμαστε και πολύ δημοκρατικοί. Δυστυχώς, αυτή ακριβώς τη νοοτροπία επέδειξαν όλα τα απολυταρχικά καθεστώτα, από τους Ναζί στη Γερμανία, στους Κομμουνιστές στη Ρωσία και την Κίνα... Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.

Δεν οδηγούν αυτά πουθενά. Ή θα μάθουμε να είμαστε δημοκρατικοί επειδή η δημοκρατία είναι αξία από μόνοι της, ή θα παραμένουμε σε ένα διαρκές τέλμα. Το πρόβλημα της ελληνικής ανώτατης εκπαίδευσης δεν είναι διοικητικού τύπου νόμοι-πλαίσια.

Κατά τα άλλα... ο Αβραμόπουλος λέει, συναντήθηκε με τον Αλογοσκούφη και αποφάσισαν τη μείωση των ωρών εφημερίας... Εξαιρετικά. Να εκπαιδεύονται οι ειδικευόμενοι λιγότερο, και να αμείβονται λιγότερο. Ό,τι ακριβώς χρειαζόταν το σύστημα.

Και αυτή την πολύ σημαντική αλλαγή την αποφάσισαν. Την πρόσληψη όμως αυτών των χιλιάδων νοσηλευτών που λέγανε πριν κερδίσουν τις εκλογές του 2004 ότι θα κάνουν, ακόμα να τη δούμε! Και αυτό σημαίνει ότι κρεβάτια μονάδας εντατικής θεραπείας μένουν κλειστά επειδή δεν υπάρχουν νοσηλευτές, κλινικές αναγκάζονται να λειτουργήσουν με λιγότερους νοσηλευτές από ό,τι πραγματικά χρειάζονται και χειρουργεία περιορίζονται ή βγαίνουν δύσκολα λόγω έλλειψης νοσηλευτών...

Οι Μεταρρυθμιστές (αυτοί και ο Λουθήρος):

Δευτέρα 19 Μαΐου 2008

Ανοικτά ή Κλειστά Πανεπιστήμια;


Γίνεται σήμερα συνέλευση για να αποφασίσουμε αν θα γίνει κατάληψη στη σχολή ή όχι. Ποιοι θέλουν κατάληψη και γιατί; Τα ΕΑΑΚ, ουσιαστικά, και χωρίς λόγο. Έκανε κάτι δηλώσεις ο νέος υπουργός Παιδείας, και προκάλεσε την μήνιν μερικών. Η κατάληψη έχει γίνει ψωμοτύρι στην Ελλάδα. Και καλά όταν γίνεται, όπως συνήθως, για μερικές ημέρες. Εκπληρώνει τον στόχο της και τα παιδιά βρίσκουν ευκαιρία να πιουν κανά καφέ το πρωί προς μεσημέρι με τον ήλιο. Αλλά τι γίνεται όταν η κατάληψη ανανεώνεται και πηγαίνει από εβδομάδα σε εβδομάδα;

Κατά μία φήμη, τα ΕΑΑΚ θέλουν να κλείσει η σχολή μέχρι τον Οκτώβρη. Το οποίο σημαίνει πολλά προβλήματα για αυτούς που έχουν υποχρεωτικά μαθήματα αυτόν τον μήνα. Όπως μια ομάδα που πρέπει να κάνει για μία εβδομάδα ιατροδικαστική, στο νεκροτομείο.

Βέβαια, η φήμη μπορεί και να έχει προέλθει από κάποιους που θέλουν να πανικοβάλλουν τον κόσμο για να πάει να καταψηφίσει την πρόταση των ΕΑΑΚ, αλλά και πάλι, δεν μπορείς να είσαι και τελείως σίγουρος. Άβυσσος η ψυχή των ΕΑΑΚ!

Ο δε υπουργός Παιδείας, αποδεικνύεται προσωπικότητα μεγάλου βεληνεκούς! Προτείνει, διαβάζω στο Πρώτο Θέμα, να γίνει και τέταρτη τάξη Λυκείου, που θα προετοιμάζει τους μαθητές για την εισαγωγή στα Πανεπιστήμια. Οι άνθρωποι δεν πάνε καλά. Μου κάνει εντύπωση η επιπολαιότητα με την οποία αντιμετωπίζουν το εκπαιδευτικό σύστημα. Άντε βγήκε νέος υπουργός, ας αλλάξει το εκπαιδευτικό σύστημα...

Ακόμα, λέει πως βλέπει θετικά την στράτευση στα 18. Σκεφτείτε λιγάκι πώς είναι να είσαι 18 ετών. Ε, αυτά τα παιδιά η κυβέρνηση τα θεωρεί έτοιμα και κατάλληλα να υπερασπιστούν τη χώρα σε καιρό πολέμου. Και αντί να την πάρουμε αυτή την κυβέρνηση με τις λεμονόκουπες, καθόμαστε σα να μη συμβαίνει τίποτα! Γιατί δεν είναι η δήλωση του υπουργού Παιδείας μόνο. Αλλά και η δήλωση του Αμύνης. Και όλη η συζήτηση η οποία φαίνεται να εκπορεύεται από τον Πρωθυπουργό. Δηλαδή είναι όλοι για ντομάτες!



Το δε Πρώτο Θέμα είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα εφημερίδα. Σε αντίθεση με το Βήμα που δεν έλεγε τίποτα την Κυριακή, το Θέμα είχε πολυσέλιδο ρεπορτάζ για τη γυναίκα που αποκαλύπτει τον λογαριασμό που διακινούσε χρήματα η SIEMENS. Φαίνεται πως αυτοί οι τύποι της Νέας Δημοκρατίας είναι αρκετά πεινασμένοι για γυναίκες, και τάζουν γάμους και άλλες υποσχέσεις. Αυτή λοιπόν τον ερωτεύτηκε, με 21 χρόνια διαφορά ηλικίας (ρε κορίτσια, υπάρχουν και οι συνομήλικοι, μη σνομπάρετε τους συνομήλικούς σας!) και αυτός έταζε ότι θα "τακτοποιήσει" το θέμα με τη γυναίκα του και θα παντρευτεί αυτή.

Εν τω μεταξύ της άνοιξε και έναν λογαριασμό στην Ελβετία, τον οποίο τον διαχειριζόταν φίλος του οικονομικός παράγοντας... και τα λεφτά της SIEMENS έκαναν βόλτες. Αυτά για τις εφημερίδες που λέγανε ότι γίνονταν σκάνδαλα επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ. Νεοδημοκράτης, και μάλιστα τον έβαλε και σε υψηλή θέση ο Νικήτας ο Κακλαμάνης και ο Γιώργος ο Αλογοσκούφης αυτά τα χρόνια, ο τύπος που αλώνιζε με τον άλλον της SIEMENS, από το 1993 (έτος δημιουργίας του λογαριασμού) και μετά.

Και επειδή η γυναίκα πικράθηκε, γιατί μπορείς να κοροϊδεύεις μια γυναίκα αλλά όχι και για 13 χρόνια ρε φίλε, καταντάει ξεφτίλα, πήρε μπρος όταν βγήκε το θέμα, και σου λέει θα βγάλω και εγώ τα στοιχεία του λογαριασμού που είναι στο όνομά μου και θα τον στείλω φυλακή.

Και επειδή η κυβέρνηση είναι της τάξεως και της ηθικής, σύμφωνα με τον δικηγόρο της γυναίκας, την απείλησαν και "δυο δικηγόροι που με διάφορους τρόπους συνδέονται με την κυβέρνηση", ότι καλύτερα να μη μιλήσει γιατί θα πάει ισόβια, καθώς και ένα άλλο πρόσωπο "υπερκομματικό" (φαντάζομαι ποιος μπορεί να είναι, και δε μου φαίνεται και τόσο υπερκομματικός, αλλά τέλος πάντων) ενόχλησε τον δικηγόρο της γυναίκας (ο Κούγιας, ο οποίος μπορεί να έχει χάσει πολλούς πόντους με την παρουσία του στα κανάλια, αλλά σα δικηγόρος παίρνει, από ό,τι φαίνεται, καλές και δύσκολες υποθέσεις!) για να μην προχωρήσει το πράγμα.

Αυτά που λέτε από το Πρώτο Θέμα. Α, και μια φωτογραφία που μου άρεσε. Ο Χάρρυ Κλυνν ήταν πρώτη σειρά στην παρουσίαση του βιβλίου του Πολύδωρα. Ο οποίος Κλυνν, λέει, ήταν και υποψήφιος δήμαρχος Καλαμαριάς με τη Νέα Δημοκρατία και είναι και θαυμαστής του Πολύδωρα. Έτσι, για να ξέρουμε και ποιοι είναι αυτοί που κάνουν κριτική και "σάτιρα" και ποιους ανθρώπους συμπαθούν...

Υ.Γ. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε δωρεάν το Πρώτο Θέμα της περασμένης Κυριακής.

Κυριακή 18 Μαΐου 2008

We ran out of doughnuts!

Σλουρπ, σλουρπ!


Διαβάζω σήμερα στο Βήμα:

Τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο έχει και ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος στο λεπτό παιχνίδι της εξουσίας, της διπλωματίας και της επιρροής. Προς επίρρωσιν του παραπάνω επισημαίνω ότι εξέπληξε ευχάριστα την κυρία Ντόρα Μπακογιάννη όταν σε γεύμα που του παρέθεσε στο υπουργείο Εξωτερικών, την Παρασκευή, της αφιέρωσε την εξής μαντινάδα: «Υγεία, πλούσιο φωτισμό, χαρά κι ουράνια δώρα, να δίδη ο καλός Θεός στην Υπουργό την Ντόρα»!


Τι να πω; Ο ξεπεσμός δεν έχει τέλος! Έχουμε πιάσει πάτο κυρίες και κύριοι. Εντελώς!

Γενικά, δε διαβάζω εφημερίδες γιατί δε λένε και τίποτα ουσιαστικό. Αλλά έκανα το λάθος να ρίξω μια ματιά σήμερα. Και επειδή μόνο από τα παραπολιτικά μαθαίνεις σήμερα κάτι πραγματικά νέο, έπεσα πάνω σε αυτή την απίστευτη σκηνή γλυψίματος που περιγράφεται στην τελευταία σελίδα του Βήματος. Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί δε βγαίνουμε από το τέλμα!

Σάββατο 17 Μαΐου 2008

Bypass


Χθες, κάθησα στο νοσοκομείο μέχρι το απόγευμα, και παρακολούθησα μια εγχείρηση καρδιάς (παράκαμψη στεφανιαίων και αντικατάσταση βαλβίδας) που κράτησε πάνω από πέντε ώρες. Μου έκαναν μεγάλη εντύπωση τα στεφανιαία, καθώς και το πώς γίνεται το bypass. Αλλιώς να διαβάζεις για αυτό ή να το φαντάζεσαι και αλλιώς να το βλέπεις ζωντανά. Οι στεφανιαίες αρτηρίες φαίνονταν σαν να είναι ζωγραφισμένες με μαρκαδοράκι. Όπως όλα στην ιατρική, έτσι και αυτές ήταν μικρές σε σχέση με ό,τι θα φανταζόταν κανείς. Όχι φυσικά πραγματικά μικρές, αλλά μικρότερες από ό,τι φανταζόμαστε.

Το ίδιο είχα αισθανθεί όταν είχα δει πρώτη φορά νεφρό. Ή ωοθήκη. Όλα στο ανθρώπινο σώμα διακρίνονται από μία λεπτότητα...

(το στεφάνι για... τα στεφανιαία!)

Όταν λέω εγώ ότι έχουμε ξεφύγει τελείως...

Ακούω τώρα στις ειδήσεις πως ο Βγενόπουλος έκανε, λέει, αγωγή στον Παπανδρέου... Τέτοιες κινήσεις εγώ δεν έχω ξαναδεί. Τον θυμάμαι όταν μίλησε πριν από κάμποσες μέρες εναντίον του Παπανδρέου και του Τσίπρα... Αυτά τα πράγματα δεν έχουν ξαναγίνει, και απορώ από πού ορμάται και τα κάνει αυτά! Είναι όντως τόσο αδικημένος που τον πνίγει το δίκιο και καταφεύγει στη δικαιοσύνη για να αποκαταστήσει το όνομά του ή αισθάνεται πως μπορεί να κάνει σε αυτή τη χώρα ό,τι θέλει χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανένα; Και αν ισχύσει το δεύτερο, ποιος του έδωσε το δικαίωμα να αισθάνεται έτσι;

Τι να πεις... Δεν είχα σκοπό να μιλήσω για την επικαιρότητα, άσε που βρισκόμαστε σε τέλμα, οπότε τι να πεις κιόλας, αλλά αφού είχα υποστηρίξει την κίνηση για τον Παναθηναϊκό και τώρα αυτός που ήταν εκπρόσωπος της κίνησης συμπεριφέρεται με τέτοιον τρόπο, ε, έπρεπε να το σχολιάσω στο blog!

Μας δουλεύουνε!


Είχα διαβάσει στο in.gr κάποια αποσπάσματα από αυτά που είπαν ο Αρχιεπίσκοπος και ο Πατριάρχης όταν βρέθηκαν, μετά την ανάρρωση του πρώτου, στην Κωνσταντινούπολη.

"Από εδώ", λέει ο Ιερώνυμος εννοώντας το Φανάρι, "αρδεύεται η Οικουμένη τη θεολογία, τη Χάρη, την αρετή". "Εδώ! και προς τα εδώ!" λέει κάπου αλλού, "σταθερά θα είμαστε προσανατολισμένοι. Δεν έχουμε άλλη επιλογή!" Και πώς να έχουνε δηλαδή, αφού από την Κωνσταντινούπολη λέει, "προσδιοριζόμεθα το τι και το πώς είμεθα". Άρες μάρες κουκουνάρες.

Ο δε Πατριάρχης, μίλησε με θερμά λόγια για αυτούς που μαρτύρησαν και πραγματικά βοήθησαν τον κόσμο στον παρελθόν από την Κωνσταντινούπολη, σα να λέει ότι αφού έτσι ήμασταν παλιά, θα μας δοξάζετε τώρα, και παρομοίασε τον εαυτό του με την άμπελο, από την οποία κάθε κακό κλαρί θα αποκοπεί και θα πεταχτεί στην φωτιά για να καταστραφεί.

Όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος, οπότε, για καλό και για κακό, ας ρίξουμε σου λέει και μια βαριά απειλή, μήπως και δεν πείσουμε με τα επιχειρήματά μας περί ενδόξου παρελθόντος.

Και επειδή είχα γράψει θετικά για τον Ιερώνυμο, νομίζω πως πρέπει να πω και αυτό, για να έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα.

Θα μου πεις, και τι θέλεις να τσακώνονται;

Όχι, δεν είπα να τσακώνονται, αλλά μου κάνει μεγάλη εντύπωση η ευκολία με την οποία λένε βλακείες. Η ευκολία με την οποία ο ένας απαιτεί για τον εαυτό του μια κεντρική θέση, τη στιγμή που ούτε πολύς Ορθόδοξος κόσμος, λόγω των πολέμων και λοιπών ιστορικών συνθηκών, απέμεινε στην Κωνσταντινούπολη, ούτε και τίποτε σπουδαίο κάνει για να δικαιολογήσει την απαίτησή του για οικουμενικότητα. Εκτός και αν είναι ένδειξη οικουμενικότητας να βάζει τον Αγγελόπουλο (τον άντρα της Γιάννας) να λέει το Πιστεύω όταν τον επισκέφτηκε ο Πάπας!

Και, από την άλλη μεριά, η ευκολία με την οποία φεύγει ο Χριστός από κεφαλή της Εκκλησίας και μπαίνει στο κέντρο η Κωνσταντινούπολη! Ο Αρχιεπίσκοπος φτάνει μέχρι στο σημείο να προφητεύσει ότι "η οικουμενική-Καθολική Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία αμετακίνητα μέχρι των εσχάτων παρεδρεύει στην Κωνσταντινούπολη". "Αμετακίνητα", "μέχρι των εσχάτων"... Έχουμε ξεφύγει τελείως λέω εγώ.

Μήπως το πόδι το έσπασε για να πάρει λίγη παράταση μήπως και δε γίνονταν τελικά αυτοί οι απίστευτοι διάλογοι; Διότι εκεί καταλήγουμε...

Μα ένας νορμάλ επίσκοπος δεν υπάρχει τέλος πάντων;

Τρίτη 13 Μαΐου 2008

Εγχείρηση ανοικτής καρδιάς


Παρακολούθησα χθες την πρώτη μου εγχείρηση ανοικτής καρδιάς. Στο χειρουργείο ένας κύριος που είχε ανεπάρκεια της αορτικής βαλβίδας. Ήταν εντυπωσιακό το πώς αντικαταστάθηκε η βαλβίδα, το πώς η κυκλοφορία γινόταν μέσα από ένα μηχάνημα, το πώς η καρδιά ήταν χωρίς αίμα, το πώς ξαναφούσκωσε και άρχισε να χτυπά ρυθμικά... Και όλα αυτά, σε ένα χειρουργικό πεδίο πολύ τακτοποιημένο, ένα μεγάλο χειρουργικό παράθυρο που φαινόταν μόνο η καρδιά και η έκφυση των μεγάλων αγγείων.

Αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν που δεν ένιωσα καθόλου παράξενα, αλλά ένιωσα πολύ οικεία. Παρόμοια είχα ξανανιώσει την πρώτη μέρα που επισκέφτηκα την Ιατρική της Αθήνας, και την πρώτη φορά που μπήκα σε χειρουργείο. Οικεία και ειρηνικά.

Κατά τα άλλα, έως τις 20 Μαΐου, στον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, γίνεται τα απογεύματα η 31η Γιορτή Βιβλίου. Τις Κυριακές νομίζω είναι ανοιχτά από το πρωί. Αν θέλετε να κάνετε μία βόλτα, ή να πάρετε κάτι συγκεκριμένο, ευκαιρία είναι! να πάτε!

Δευτέρα 12 Μαΐου 2008

Άλλος για Χίο τράβηξε και άλλος για Μυτιλήνη



Είπα σήμερα να πάω πιο γρήγορα στον Άγιο Αντώνιο, και αντί για το μετρό μέχρι Σύνταγμα και από εκεί Άγιο Αντώνιο να πάρω τον προαστιακό, που είναι και γρήγορος, μέχρι Σταθμό Λαρίσης και από εκεί σε λίγες στάσεις Άγιο Αντώνιο.

Τι το ήθελα και γω... Βλακεία μου που δεν το είχα ψάξει καλύτερα. Ήξερα ότι κάπως συνδέεται ο προαστιακός με την κόκκινη γραμμή του μετρό, αλλά δεν ήξερα πώς.

Έτσι, αντί για σταθμό Λαρίσης βρέθηκα... Ασπρόπυργο! Έλεος!

Βγαίνω στον σταθμό και βλέπω ερημιά. Ούτε κτήρια κοντά ούτε τίποτα. Και στο βάθος... θάλασσα!

Και με υποψίασε ότι μετά το Ηράκλειο προχώραγε το τρένο στην ύπαιθρο. Βγήκαμε Άνω Λιόσια, και λέω, ε, θα κάνει κάποια στροφή, δεν μπορεί. Εν τω μεταξύ το τρένο γεμάτο κόσμο. Λέω, μα είναι δυνατόν όλος αυτός ο κόσμος να πηγαίνει... Κιάτο; Ε, να που ήταν!

Άντε να περιμένω 20 λεπτά να έρθει το επόμενο δρομολόγιο για να γυρίσω πίσω. Και άντε μετά από Νεραντζιώτισσα να πηγαίνω Αττική. Και με την απεργία των ταξί, να πρέπει να περιμένω 20 λεπτά το λεωφορείο (το 895 που λέγαμε...). 3 ώρες έκανα τη διαδρομή. Ούτε στην Πάτρα να πήγαινα!

Κυριακή 11 Μαΐου 2008

Η παρουσίαση πήγε μια χαρά!



Ολοκληρώσαμε με επιτυχία τη στρογγυλή τράπεζα της καρδιοχειρουργικής, σήμερα το πρωί στο Μέγαρο Μουσικής. Μίλησα για τις χειρουργικές τεχνικές στη μεταμόσχευση καρδιάς και έκανα και μια σύντομη ιστορική αναδρομή στην αρχή της τράπεζας. Και οι δυο ομιλίες πήγαν καλά! Πολύ καλά πήγαν και οι ομιλίες των άλλων φοιτητών που συμμετείχαν. Νομίζω πως το θέμα, η μεταμόσχευση καρδιάς και οι συσκευές μηχανικής υποστήριξης της αριστερής κοιλίας σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια τελικού σταδίου, είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον.

Η έρευνα για το κομμάτι που μου αναλογούσε ήταν απολαυστική. Εξίσου όμορφη ήταν η συνεργασία με τα παιδιά που είχαν αναλάβει τα άλλα κομμάτια, τις ενδείξεις, τις αντενδείξεις και τα μακροχρόνια αποτελέσματα της μεταμόσχευσης, τις διάφορες γενιές συσκευών μηχανικής υποστήριξης της αριστερής κοιλίας καθώς και το όλο σκεπτικό πίσω από αυτές τις συσκευές.

Η επιλογή του Μεγάρου Μουσικής ως συνεδριακό χώρο είχε και θετικά αλλά και αρνητικά σημεία. Το προσωπικό του Μεγάρου ήταν καλά εκπαιδευμένο και είχαν όλα τα απαραίτητα τεχνολογικά μέσα για να γίνουν άρτια όλες οι εκδηλώσεις, αλλά υπήρχε και το σημαντικό πρόβλημα ότι μόνο όσοι είχαν εγγραφεί επιτρεπόταν να μπουν στον χώρο. Έτσι, πολλά παιδιά που ήθελαν να με ακούσουν δεν μπόρεσαν να έρθουν. Δεν έχει νόημα να πληρώνεις 40 ευρώ για ένα τριήμερο συνέδριο για να παρακολουθήσεις μόνο μία στρογγυλή τράπεζα!

Το αποτέλεσμα ήταν να γίνονται ομιλίες παρουσία ελάχιστων ανθρώπων. Αυτό το βρίσκω απαράδεκτο. Το προσωπικό θα μπορούσε να επιτρέπει την είσοδο με την επίδειξη φοιτητικής ταυτότητας. Όταν για μια εργασία δίνουμε κόπο και χρόνο, είναι το λιγότερο άστοχο να μην επιτρέπεται να έρθει κόσμος να την παρακολουθήσει. Να έρχεται κόσμος και να τον διώχνεις είναι τελείως απαράδεκτο!

Όσον αφορά στον σχεδιασμό, επίσης άστοχο θεωρώ το ότι οι διοργανωτές είχαν βάλει την ίδια ώρα με εμάς και άλλο καρδιοχειρουργικό θέμα. Όταν έχεις όλα και όλα δυο τρία καρδιοχειρουργικά θέματα, δεν τα βάζεις ταυτόχρονα το ένα με το άλλο! Δε θέλει και πολύ μυαλό για να κάνεις καλύτερα τον σχεδιασμό!

Οι εργασίες του συνεδρίου έληξαν σήμερα. Συγχαρητήρια σε όσους δούλεψαν για να παρουσιάσουν κάτι και κρίμα που δεν ήταν όλα όπως θα έπρεπε!

(Η φωτογραφία είναι από το περιοδικό TIME, λίγες μέρες μετά την πρώτη μεταμόσχευση καρδιάς από άνθρωπο σε άνθρωπο, από τον Christian Barnard, στη Νότια Αφρική. Ο άρρωστος πέθανε 18 ημέρες μετά από πνευμονία. Ο δεύτερος άνθρωπος στον οποίον ο Barnard έκανε μεταμόσχευση, λίγες μέρες αργότερα, έζησε 18 μήνες.)

Τετάρτη 7 Μαΐου 2008

To whom it may concern

Δύο γραμμές λεωφορείου καλύπτουν τη διαδρομή Άγιος Αντώνιος (σταθμός μετρό) - Αττικό Νοσοκομείο, το 075 και το 892.

Τρία παράπονα θέλω να εκφράσω.

Πρώτα από όλα, είναι απαράδεκτο να κάθεσαι να περιμένεις 20 λεπτά για να έρθει ένα λεωφορείο Ρε παιδιά, το νοσοκομείο εξυπηρετεί, βάλτε πιο συχνά δρομολόγια! Και τη στιγμή που το νοσοκομείο είναι Πανεπιστημιακό, εξυπηρετεί πέρα από ασθενείς και τους συγγενείς τους και τους φοιτητές. Άρα είναι δεδομένο ότι υπάρχει κόσμος που θέλει να το χρησιμοποιήσει. Ειδικά τις ώρες που αρχίζουν και που τελειώνουν τα μαθήματα, έπρεπε τα δρομολόγια να είναι πιο συχνά.

Δεν μπορείς να βάλεις όλη τη μέρα συχνά δρομολόγια; Βάλε το πρωί, από τις οκτώ ως τις εννιά και το μεσημέρι, από τη μία μέχρι τις τρεις. Δε θέλει τρομερές γνώσεις στη συγκοινωνιολογία για να το σκεφτεί αυτό κανείς! Άσε που πέρα από εμάς, η γραμμή εξυπηρετεί και τα ΤΕΙ. Ένα σωρό παιδιά κάθε μέρα τη χρησιμοποιούν!

Και ενώ ο κόσμος είναι πολύς, το 892 είναι πολύ μικρό λεωφορείο, και κόσμος είναι όρθιος κάθε πρωί και κάθε μεσημέρι! Βάλτε ένα άνετο λεωφορείο! Και δε γίνεται να κάνει στάση στον σταθμό του μετρό; Πρέπει να περιμένουμε πόσα λεπτά επειδή έχει κολλήσει στην κίνηση για να κάνει τον κύκλο, ενώ ο σταθμός είναι ακριβώς δίπλα μας;

Το 075, τέλος, είναι κάπως βρώμικο. Χάθηκε ο κόσμος να μπουν πιο καινούρια και καθαρά λεωφορεία; Άσε που η διαδρομή, με την κίνηση που έχει, είναι τεράστια και κάνεις 20 λεπτά και παραπάνω εκεί μέσα!

Αυξάνετε τις τιμές των εισιτηρίων, αλλά οι υπηρεσίες που προσφέρετε είναι χαμηλού επιπέδου.

Τρίτη 6 Μαΐου 2008

Τράχηλοι, μήτρες και μωράκια


Βλέπουμε μια γιαγιά το πρωί στην κλινική. Έχεις παιδιά; Την ρωτάει ο γιατρός. Όχι, απαντάει αυτή. Είσαι παντρεμένη; Όχι. Δεν παντρεύτηκες ποτέ δηλαδή; Όχι. Έχεις πάει ποτέ με άνδρα; Όχι.

Η γιαγιά δείχνει να κρατιέται καλά. Λιγάκι δεν ακούει καλά και δε βλέπει, αλλά κατά τα άλλα φαίνεται καλά. "Είμαι σαράβαλο" λέει η γιαγιά. "Υπερβολές" σκέφτομαι εγώ.

Τελικά, ανάμεσα σε άλλα, είχε κάνει μια αρθροπλαστική ισχύου τη δεκαετία του 60, είχε πάθει πνευμονική εμβολή, είχε κολλήσει ηπατίτιδα C από μετάγγιση αίματος, είχε κάνει ολική υστερεκτομή για καρκίνο του ενδομητρίου, μετά έκανε ακτινοβολίες, είχε ιλίγγους, διαβήτη, υπέρταση, αρρυθμία και είχε βάλει βηματοδότη, αναιμία και είχε πάρει σίδηρο, είχε κάνει αιματοχεσία, σκωλικοειδεκτομή, είχε γαστρίτιδα και κήλη δύο μεσοσπονδύλιων δίσκων και την πόναγε η μέση της. Και ένα ψηλαφητό μόρφωμα περιομφαλικά.

Τελείως, μα τελείως παράξενο! Το ερώτημα μετά από ένα σημείο και μετά, δεν ήταν τι είχε, αλλά τι δεν είχε! Την καημένη!

Τι μαγνητικές, τι αξονικές, υπέρηχα, καρδιογραφήματα, "ένα αμάξι χρειάζομαι για να φέρω όλες τις εξετάσεις που έχω σπίτι!"

Απίστευτο!

Κατά τα άλλα, σήμερα κάναμε το μάθημα του φυσιολογικού τοκετού. Ο καθηγητής που το έκανε λέει ότι όταν έχει αυτός φυσιολογικούς τοκετούς αφήνει κάποιες φορές τους φοιτητές να τους κάνουν... Τέλεια! (Τι φοιτητές δηλαδή, που σε ένα μήνα είμαστε γιατροί κανονικοί. Και μπορεί να σου τύχει και στο αγροτικό ή οπουδήποτε ένας τοκετός. Να μην ξέρεις τι να κάνεις;)

Μας έδωσε και προπλάσματα για να κάνουμε κολπική εξέταση και να δούμε τη διαστολή και την εξάλειψη λόγω του τοκετού που πλησιάζει...

Εντύπωση μου έκανε πως καμία από τις κοπέλες που το έπιασαν δεν αντιλήφθηκαν το φυσιολογικό πρόπλασμα, με τον κανονικό τράχηλο να προβάλει... Έλεος! Καλά, τα αγόρια πάει στο καλό, αλλά και τα κορίτσια;

Η Βάσω και η Τζωρτζίνα είδαν μια καισαρική ενώ η Νατάσα ήδη έκανε κανονική κολπική εξέταση σήμερα και είδε και μία έγκυο στα εξωτερικά. Εμείς θέλουμε μια - δυο εβδομάδες για να περάσουμε από εκεί. Για να δούμε!

Δευτέρα 5 Μαΐου 2008

Στύση

Ποια είναι τα στυτικά όργανα της γυναίκας; Ερώτηση στο εισαγωγικό μάθημα με θέμα την ανατομία και την εμβρυολογία του γυναικείου γεννητικού συστήματος.

Απάντηση Νίκου: Η κλειτορίδα και... και... και τα μικρά χείλη.

Απόκριση καθηγητή: Ποια μικρά χείλη μωρέ; Οι βολβοί του προδόμου! Αλλιώς θα μπαίνατε και δε θα καταλαβαίνατε τίποτα άμα δεν ήταν οι βολβοί του προδόμου!

Απάντηση Νίκου: Ε, είχα τα φώτα κλειστά, δεν ξέρω.

Ποιος είπε ότι η ανατομία δεν έχει πλάκα;

Η κλινική φαίνεται πολύ καλή, και οι γιατροί με όρεξη να μας μάθουν πράγματα... Οι άνθρωποι φαίνεται να ενδιαφέρονται. Το πρόγραμμά μας περιέχει να περάσουμε από ένα σωρό τμήματα. Να δούμε πολλούς φυσιολογικούς τοκετούς και καισαρικές, διάφορα γυναικολογικά χειρουργεία, τεχνητή γονιμοποίηση, πρόωρα νεογνά, να κάτσουμε μερικές ώρες εφημερία, να περάσουμε από τα εξωτερικά, να μάθουμε να κάνουμε γυναικολογική κλινική εξέταση και test Pap... Στο τέλος θα παρουσιάσουμε και μια εργασία στην κλινική. Και την τελευταία μέρα των μαθημάτων θα δώσουμε και εξετάσεις να ξεμπερδεύουμε.

Το μόνο κακό είναι ότι συνηθίσαμε τώρα το 13:30 με τη Χειρουργική και το 14:00 μου φαίνεται κάπως... Άντε μετά να γυρίσεις πίσω, ειδικά αν μένεις στην άλλη άκρη της Αθήνας!

Για να δούμε...

Υ.Γ. Αντί να βάλω τίτλο "Πρώτη Μέρα Γυναικολογίας" είπα να βάλω κάτι πιο... πιασάρικο... Δε νομίζω να είχατε αντίρρηση; :P

It's a new day!

Τέρμα η Χειρουργική. Από αύριο ξεκινάμε Γυναικολογία, το τελευταίο αντικείμενο της ιατρικής που θα διδαχθούμε. Πώς πέρασαν έξι χρόνια! Απίστευτο!

Είμαι πτώμα. Έχω να φτιάξω μια παρουσίαση Powerpoint, να ανεβάσω ένα post για το Λούφα και Απαλλαγή που είδα την Παρασκευή (τέλειο!) και να γράψω και ένα μεγάλο email... Μάλλον αύριο... Για σήμερα απλά θα πω πως χθες πήγα με τον αδερφό μου στην εφημερία της χειρουργικής κλινικής.

Στα επείγοντα γινόταν ένας χαμός. Πολύς κόσμος είχε έρθει στο Αττικό, με διάφορα προβλήματα.

Είδαμε μια επείγουσα κολονοσκόπηση επειδή μια γιαγιά αιμορραγούσε από το έντερο, μια περίπλοκη υπόθεση, είδαμε έναν χρήστη ναρκωτικών ουσιών που είχε απόστημα σε σημείο που έκανε ενέσεις, είδαμε πολλούς ανθρώπους να πονάνε στην κοιλιά, έναν κύριο με αρχόμενη βουβωνοκήλη και μια γιαγιά που είχε τραυματιστεί σκοντάφτοντας.

Δεν κάτσαμε μέχρι το τέλος της εφημερίας, αλλά παρόλα αυτά είχε πολύ ενδιαφέρον. Πολύ περισσότερο από τις εφημερίες της Παθολογίας :Ρ

Ο bro εντυπωσιάστηκε. Είναι δεύτερο έτος, και ο τρόπος που δουλεύουν οι χειρουργοί του άρεσε πολύ. Χμ, πρέπει να γράψει κανα σχόλιο!

Σάββατο 3 Μαΐου 2008

Ρε μπάρμπα, πάρε κανα ποδήλατο!



Ήμουν σήμερα κατά τις οκτώ - οκτώ και μισή στην Πάτρα. Στην Γούναρη είχε αρκετή κίνηση. Μα πού πάτε όλοι με τα αμάξια; Η Πάτρα είναι μια σπιθαμή γης, πάρτε κανα ποδήλατο ή έστω κανα μηχανάκι! Εντάξει, μηχανάκια υπήρχαν, αλλά αντί για όλα αυτά τα αυτοκίνητα η ζωή των κατοίκων θα γινόταν καλύτερη αν χρησιμοποιούσαν ποδήλατο μέσα στο κέντρο.

Μα μποτιλιάρισμα στον έναν μεγάλο δρόμο που έχει η πόλη; Και μιας και λέμε για τον δρόμο, τι όνομα είναι αυτό; Δημήτριος Γούναρης; Ο ένας από τους ανθρώπους που κρίθηκαν υπεύθυνοι για την Μικρασιατική Καταστροφή; Και η ειρωνεία είναι πως η πόλη ήταν σήμερα (και λόγω Πρωτομαγιάς) γεμάτη αριστερά συνθήματα!

Έλεος! Πάλι καλά δηλαδή που δε λέμε την πλατεία Συντάγματος πλατεία Γουλιμή!

Τετάρτη 23 Απριλίου 2008

Θεραπευτική


Σήμερα ξεκινάω τις Πασχαλινές μου διακοπές. Έδωσα το πρωί Θεραπευτική και το επόμενο μάθημα που θα δώσω είναι στα μέσα του Μάη.

Πήγαμε το πρωί, περιμέναμε στο σαλονάκι έξω από τη γραμματεία του καθηγητή, και όταν ήρθε η κυρία της γραμματείας μας έστειλε στον πέμπτο. Ο πρώτος εξεταστής μας τσάκισε στις ερωτήσεις. Ρώτησε από όλα, εκτός από αιματολογία και ογκολογία, και επέμεινε στα φάρμακα που δίνουμε για ιούς (και πώς δρα η ακυκλοβίρη; και ποιο είναι το άλλο φάρμακο μετά την ιντερφερόνη για την ηπατίτιδα Β; και τι δίνουμε στις ιώσεις του κεντρικού νευρικού;)...

Μας πέρασε όλους, και μας ξαναέστειλε κάτω για να εξεταστούμε από τον δεύτερο εξεταστή. Ο καθηγητής έλειπε και θα εξεταζόμασταν από κάποιον άλλο που τον αναπληρώνει (τον φοβερό πνευμονολόγο, για όσους ξέρουν), οπότε περιμέναμε. Και περιμέναμε. Και περιμέναμε. Κάνανε την πρωινή σύσκεψη οι διευθυντές των τμημάτων, κάνανε την επίσκεψη στις κλινικές τους, και το μεσημεράκι μπορέσαμε και εμείς να ολοκληρώσουμε την προφορική εξέταση.

Ξέχασα να πω πως είχε έρθει και μια άλλη κοπέλα για να δώσει παθολογία αλλά η γραμματέας δεν είχε ιδέα πως δίνεται και παθολογία σήμερα... Πήραν όμως τηλέφωνο την κεντρική γραμματεία και τελικά η κοπέλα έδωσε εξετάσεις.

Και αφού πήγαν όλα καλά......... Μπορούμε να πούμε και από εδώ:

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!

Πέμπτη 17 Απριλίου 2008

4 ώρες...

...μπορεί μια καρδιά να μείνει εκτός του σώματος πριν αρχίσει να αποκτά σημαντικές βλάβες. Γι' αυτό, κάθε μεταμόσχευση καρδιάς είναι μία μάχη με τον χρόνο.



9 - 11 Μαΐου θα γίνει φέτος το 14ο επιστημονικό συνέδριο φοιτητών ιατρικής Ελλάδος, στην Αθήνα, στο Μέγαρο Μουσικής. Θα συμμετέχω στην στρογγυλή τράπεζα χειρουργικής θώρακος και καρδιάς, και θα μιλήσω για τις χειρουργικές τεχνικές που χρησιμοποιούνται για τη μεταμόσχευση καρδιάς.

Περιμένω κερκίδα, ε!