"My heart belongs to Barack, and that is who I am currently, finally, engaged to. Yes."

Η Scarlett Johansson υποστηρίζει τον Barack Obama. Χρειάζεται να πούμε κάτι περισσότερο;

Όντως φοβερώτατον το του θανάτου μυστήριον

Δίνουμε Ιατροδικαστική την Παρασκευή. Με ερωτήσεις όπως "νεκροψιακά και νεκροτομικά ευρήματα σε πνιγμό".

Μπρρρρ...

boomp3.com

Ostrov (το νησί)

Είδα το Σαββατοκύριακο τη ρώσικη ταινία Ostrov. Καταπληκτική! Απλά καταπληκτική!

Διαδραματίζεται σε ένα ερημικό, παγωμένο και υγρό παραθαλάσσιο περιβάλλον. Κατά τη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, ένας νεαρός Ρώσος ναύτης αναγκάζεται από τους Γερμανούς να πυροβολήσει τον αξιωματικό του. fast forward μερικές δεκαετίες μετά, ο ναύτης έχει γίνει μοναχός. Το βάθος της μετάνοιάς του είναι τεράστιο, και η αγιότητά του μεγάλη.

Έχει ήδη αποκτήσει φήμη ανάμεσα στον λαό, αλλά προσπαθεί να κρύβεται υιοθετώντας μια ανορθόδοξη συμπεριφορά. Κάνει φάρσες, τραγουδά επιπόλαια ύμνους, συμπεριφέρεται αντισυμβατικά, και προσπαθεί να ταρακουνήσει τα νερά. Και το καταφέρνει.

Ο τύπος είναι τελείως τρελός. Αλλά παράλληλα είναι και πολύ αληθινός. Συνδυασμός πραγματικά εκρηκτικός!

Δείτε ένα μικρό απόσπασμα, για να καταλάβετε.



Αριστούργημα! Να την δείτε!

Καρδιογράφημα

Δώσαμε σήμερα εξετάσεις στο Ηλεκτροκαρδιογράφημα στο Λαϊκό. Φοβερά ενδιαφέρον το μάθημα, γιατί το καρδιογράφημα μπορεί να σου δώσει ένα σωρό πληροφορίες.

Φέτος, η εξέταση είχε την πρωτοτυπία να έχει 13 θέματα αντί για 10 που είχε μέχρι τώρα. Καλή ιδέα, αν και δυσκολεύει έτσι το άριστα.

Ενάμισι με δύο λεπτά το θέμα, με ανοικτά βιβλία.

(Η φωτογραφία από το ecglibrary.com)

Φαντάσου πού θα ήταν η Ιταλία αν δεν είχε και την πολιτική αστάθεια που έχει!

Ο κύριος που βλέπετε τόλμησε να υποστηρίξει με την ψήφο του την κυβέρνηση της χώρας του. Έδειξε την αξιοπρέπεια να τιμήσει τον συνασπισμό στον οποίον το κόμμα του συμμετείχε και να μη διαλύσει την κυβέρνηση για ψύλλου πήδημα. Αμέσως οι συνάδελφοί του από το Udeur άρχισαν να τον προπηλακίζουν και να τον φτύνουν. Ο άνθρωπος δεν άντεξε και λιποθύμησε.

Η κυβέρνηση τελικά έπεσε, και η αντιπολίτευση πανηγύρισε. Όταν όμως η αξιοπρέπεια και η ανεξαρτησία των γερουσιαστών πλήττεται ανεπανόρθωτα, δε νομίζω πως είναι καιρός για πανηγυρισμούς.

Η πολυδιάσπαση της Αριστεράς και η παραίτηση της κυβέρνησης Πρόντι

Όπως θα ακούσατε, η κυβέρνηση Πρόντι στην Ιταλία παραιτήθηκε. Επειδή ένα κόμμα πέντε ανθρώπων διαλύθηκε, ένας συνασπισμός εννιά κομμάτων κατέρρευσε. Και όλα αυτά σε μια χώρα που από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και μετά έχουν περάσει εξήντα μία κυβερνήσεις.

Και μπορεί η Ιταλία να είναι μια σοβαρή και ανεπτυγμένη χώρα, που, όπως και να το κάνουμε έχει περάσει και από μία Αναγέννηση και έχει έναν αστικό πολιτισμό αιώνων. Στην Ελλάδα όμως δεν έχουμε την πολυτέλεια για ασταθείς κυβερνήσεις, ούτε για μια πολυδιασπασμένη Αριστερά.

Πάρτε για παράδειγμα τον ΣΥΡΙΖΑ. Ουσιαστικά έχει δυο γραμμές. Μια της δογματικής Αριστεράς που προσεγγίζει επικίνδυνα το ΚΚΕ, αντίθετη με την Ευρώπη, αντίθετη με την Αμερική, αντίθετη με την ΟΝΕ, με λίγα λόγια, αντίθετη με τον σύγχρονο κόσμο, και μια μιας φιλοευρωπαϊκής Αριστεράς, με οικολογικές ανησυχίες και κινηματικό χαρακτήρα.

Πρακτικά τίθενται δύο προβλήματα. Όσο γοητευτική και αν είναι για μερικούς η δεύτερη πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ (προσέξτε, είναι συνασπισμός πολλών ομάδων) επισκιάζεται από την πρώτη, με παραγωγική, μη οραματική πλευρά της Αριστεράς. Πέρα από αυτό, υπάρχει έλλειψη διάθεσης για συνεργασία επί πρακτικών προβλημάτων με το ΠαΣοΚ. Δηλαδή, ανεξάρτητα από τις προθέσεις, ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ δε θα έχει κανένα πρακτικό αποτέλεσμα. Εκτός και αν και εσείς νομίζετε ότι θα γίνει συγκυβέρνηση... ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ!

Η υποψηφιότητα Τσίπρα, κατά τη γνώμη μου, στηρίζεται στη λάμψη του προσώπου του νεαρού πολιτικού. Είναι υποψηφιότητα που εκμεταλλεύεται το glamour των νιάτων και της ωραία εμφάνισης για να επιτείνει το τέλμα και την αναποτελεσματικότητα της πολιτικής σκηνής.

Με λίγα λόγια, και πολύ πρακτικά, ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει σταθεροποίηση της Νέας Δημοκρατίας στην Κυβέρνηση, και απομάκρυνση του ενδεχομένου Αλλαγής για τη χώρα. Ακριβώς το ανάποδο δηλαδή από αυτό που ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρητικά επαγγέλλεται Αλλά τα λόγια, όπως και οι προθέσεις, δεν αρκούν. Στην εποχή μας όλοι πρέπει να κρινόμαστε με όρους αποτελεσματικότητας και το αποτέλεσμα της ενίσχυσης του ΣΥΡΙΖΑ είναι η παγίωση του status quo.

Χαμός...

Πολύς κόσμος, πολύς θόρυβος, μεγάλη βαβούρα στα επείγοντα του Παίδων την Παρασκευή το μεσημέρι.

Καθήσαμε για εφημερία και πέσαμε σε μια μάλλον δύσκολη μέρα. Εμένα μου άρεσε. Προτιμώ τις μεγάλες ταχύτητες και τον χαμό από την ηρεμία. Αλλά νομίζω πως με λίγη καλύτερη οργάνωση από μέρους του Επιμελητή, τα πράγματα θα ήταν λιγότερο κουραστικά για όλους.

Σπυρόπουλος...

Από ό,τι φαίνεται, η Παναθηναϊκή Ενωτική Κίνηση έφερε ήδη ένα θετικό αποτέλεσμα. Η απόκτηση του Σπυρόπουλου, που εμφανιζόταν να τον έχει σίγουρο ο Ολυμπιακός, είναι αμφίβολο αν θα γινόταν στην περίπτωση που τα πράγματα είχαν εξελιχθεί διαφορετικά.

Κανείς δε μειώνει την προσφορά της οικογένειας Βαρδινογιάννη. Ούτε τις προθέσεις της. Νομίζω όμως πως μέσα από μια ευρεία συνεργασία τα πράγματα θα γίνουν πολύ καλύτερα για τον Παναθηναϊκό.

Η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης

Λέγεται ότι λίγο πριν ανακοινωθεί η απόφαση του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου για την αθώωση του Ανδρέα Παπανδρέου, ο Πρόεδρος έκανε ένα διάλειμμα για να κάνει μια ύστατη προσπάθεια να πείσει έναν δικαστή να αλλάξει την ψήφο του. Ο Παπανδρέου είχε αθωωθεί για μία ψήφο. Αν άλλαζε ο δικαστής την ψήφο του, θα υπήρχε ισοψηφία και τότε η (καταδικαστική) ψήφος του Προέδρου θα μετρούσε διπλή, και ο Ανδρέας θα καταδικαζόταν.

Την ιστορία τη μετέφερε ο μετέπειτα Υπουργός Δικαιοσύνης Ευάγγελος Γιαννόπουλος, ότι του την είχαν εκμυστηρευτεί, αλλά δεν ήξερε ο ίδιος κατά πόσο τα πράγματα έγιναν όντως έτσι. Εγώ μεταφέρω αυτό που είπε ο Γιαννόπουλος, για ιστορικούς λόγους.

"Είναι ευκαιρία, που τους γονείς σου τους σκότωσαν οι ΕΛΑΣΙΤΕΣ, να πάρεις την εκδίκησή σου από την Αριστερά", φέρεται να του είπε ο Πρόεδρος.

"Εγώ δε στέλνω στη φυλακή έναν Πρωθυπουργό για την κατάθεση ενός λωποδύτη" απάντησε ο Δικαστής.

Τέτοιους δικαστές χρειαζόμαστε. Ανεξάρτητους, Ηθικούς, Έντιμους. Που λειτουργούν τη Δικαιοσύνη και όχι τα πολιτικά κόμματα.

Τέτοια Δικαιοσύνη χρειαζόμαστε και τώρα. Γιατί όλος αυτός ο κυκεώνας είναι εύκολο να κουκουλωθεί. Αλλά όσο εύκολο είναι να κουκουλωθεί, άλλο τόσο εύκολο είναι και να ξεσκεπαστεί.

Όλα πρέπει να βγουν στο φως. Η διαφάνεια είναι το πολιτικό αίτημα της εποχής.

Όποιος ελέγχει τα Μέσα ελέγχει τις πολιτικές εξελίξεις...

Αυτό τουλάχιστον νόμισαν μερικοί. Και άρχισαν να μιλάνε για την ακρίβεια σε καθημερινή βάση λίγους μήνες πριν πέσει η κυβέρνηση Σημίτη. Αλλά ως εκ θαύματος σταμάτησαν μόλις βγήκε η κυβέρνηση Καραμανλή. Και ας εκτινάχθηκαν οι τιμές στα ύψη επί κυβερνήσεως Νέας Δημοκρατίας. Με ρυθμούς που ποτέ δεν είχαν αυξηθεί επί κυβερνήσεως Σημίτη.

Ή, για να θυμηθώ τη μέρα που έβγαινε το προεκλογικό πρόγραμμα του ΠαΣοΚ. Που τα Μέσα ασχολούνταν με τον αν θα "επιστρέψει" ο Λαλιώτης ή όχι.

Μάθατε το προεκλογικό πρόγραμμα του ΠαΣοΚ για τις εκλογές που μας πέρασαν; Γιατί όχι; Δεν είναι σημαντική είδηση τι προτείνουν τα μεγάλα κόμματα για το μέλλον του τόπου; Αλλά, βέβαια, αν το ένα από τα δυο μεγάλα κόμματα δεν έχει πρόγραμμα, και κατεβαίνει ουσιαστικά με τα ίδια λόγια που κατέβηκε και στις προηγούμενες εκλογές δε συμφέρει και πολύ μια συζήτηση για προγράμματα.

Αντίθετα, συμφέρει η ανάδειξη εσωκομματικών προβλημάτων στο ΠαΣοΚ. Ακόμα και τώρα που ολόκληρο το κατεστημένο καταρρέει υπό το βάρος των αποκαλύψεων η συζήτηση γίνεται προσπάθεια να μεταφερθεί στο αν ο Βενιζέλος θα κάνει όμιλο ή όχι.

Πριν από λίγες μέρες ολοκληρώθηκε η σύνταξη των θέσεων του ΠαΣοΚ, ένα νέο πρόγραμμα που συνθέτει και δημιουργεί ένα νέο ΠαΣοΚ. Αλλά από ποιον να γίνει είδηση; Από αυτούς που καλούσαν τον Γιώργο Παπανδρέου να παραιτηθεί την επομένη των εκλογών;

"Το ΠαΣοΚ έχει πολλά προβλήματα" λέει κόσμος. Το ΠαΣοΚ δεν μπορεί να περάσει τίποτα από τα Μέσα Ενημέρωσης, τα οποία καθοδηγούν την ενημέρωση εκεί που αυτά θέλουν, λέω εγώ.

Η ψυχική ανωριμότητα του Βαγγέλη του Βενιζέλου να παραδεχθεί ότι δε βγήκε πρόεδρος γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης για να αναδειχτούν εσωκομματικά προβλήματα τη στιγμή που η κυβέρνηση βρίσκεται στη δυσκολότερη θέση που έχει ποτέ βρεθεί.

Από ό,τι φαίνεται έχει γίνει συναλλαγή. Οι νταβατζήδες, με τους οποίους ο Σημίτης αλλά και ο Παπανδρέου δεν συναλλάχθηκαν, μάλλον τα έχουν βρει με την εξουσία. Έτσι, συμφέρει η αποσταθεροποίηση του ΠαΣοΚ, η απαξίωσή του και η απόκρυψη σκανδάλων που "αγγίζουν" τον Πρωθυπουργό.

"Μα το ΠαΣοΚ δεν είναι ικανό", λέει μερίδα του κόσμου. Από πού αντλείτε αυτή την πεποίθηση; Από τα Μέσα Ενημέρωσης, λέω εγώ. Τα οποία ενδεχομένως να τα παίρνουν χοντρά. Και να τρέμουν στην ιδέα του απρόβλεπτου και ανεξάρτητου Γιώργου Παπανδρέου.

"Είναι λίγος ο Παπανδρέου". Είναι; Γιατί εμένα μου φαίνεται πραγματικός Παπανδρέου. Αλλά τα ίδια δε λέγανε μερικοί και για τον Σημίτη; Λίγο τον ανεβάζανε, Γερμανό τον κατεβάζανε.

Τώρα αποδεικνύεται ποιοι είναι πραγματικά λίγοι, ποιοι είναι ανίκανοι, ποιοι κάνουν το κράτος ιδιοκτησία τους, ποιοι είναι ανήθικοι και επικίνδυνοι.

Πάρε την ΠΑΕ!

Σοβαρά τώρα, οι φίλαθλοι δεν πρέπει να αγνοούνται και για τα έξοδα που ΠΡΕΠΕΙ να γίνουν, η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου είναι μια καλή λύση. Μια ιστορικά μεγάλη ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να έχει τα χάλια της για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα!

blogs και πολιτική

Παραπονιέται ο Τάσος (που γιόρταζε και χθες, χρόνια πολλά Τάσο!) ότι μιλάω πολύ για πολιτικά θέματα στο blog.

Ακόμα δεν έχεις δει τίποτα! :P

Σοβαρά τώρα, δε νομίζω πως έχω πει και τόσα πολλά... Μάλλον μετρημένος νιώθω πως είμαι. Αλλά σκέψου το έτσι: αν πραγματικά οι τέσσερις εξουσίες μπλέκονται με τον τρόπο που φαίνεται ότι μπλέκονται, τότε πού μένει να ακουστεί ελεύθερα η πολιτική φωνή των πολιτών; Μόνο στην πέμπτη εξουσία, τα blogs!

Και δεν εντάσσω τα blogs στον Τύπο, γιατί ο παραδοσιακός τύπος έχει φανεί μέρος του κατεστημένου. Επιχειρηματίες ελέγχουν τον μεγαλύτερο μέρος του Τύπου και οι επιχειρηματίες ενδιαφέρονται πάνω από όλα για τα κέρδη τους.

Δεν είναι παράδοξο λοιπόν που η πολιτική συζήτηση μεταφέρεται στα blogs. Ήδη στο εξωτερικό τα blogs έχουν δείξει πρωτοφανή επιρροή. Κυβερνήσεις ολόκληρες κλυδωνίζονται από αυτά που γράφονται από ελεύθερους πολίτες, οι οποίοι εκμεταλλεύονται το internet για να καταγγείλουν το σύστημα.

Λοιπόν, αν βρω χρόνο ίσως κάνω πολιτικό video blogging. Δεν ξέρω βέβαια κατά πόσο θα το βρείτε ενδιαφέρον, αλλά γιατί όχι; Όμως, προς το παρόν... εξεταστική!

Κουβέντα με τον Σταύρο

Λέγαμε σήμερα με τον Σταύρο για τις εκλογές που πέρασαν. Σε κάποιο σημείο με ρώτησε γιατί έχασε ο Γιώργος Παπανδρέου τις εκλογές και γιατί ο κόσμος δεν τον στήριξε.

Καταρχάς, "ο κόσμος" γενικά και αόριστα δεν κάνει τίποτα. Όλοι έχουμε προσωπική ευθύνη. Από τη στιγμή που ψηφίζουμε και έχουμε το δικαίωμα πολιτικού λόγου, η δημοκρατία στηρίζεται σε εμάς ως πρόσωπα.

Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορείς να λες "ο κόσμος έκανε αυτό ή εκείνο" χωρίς να κάνεις αυτοκριτική και ενδοσκόπηση.

Εξάλλου, στις δύο προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις δεν απαξιώθηκε από "τον κόσμο" ο Γιώργος Παπανδρέου. Αυτό που έγινε ήταν ότι μερικές χιλιάδες συμπατριώτες μας προτίμησαν τη Νέα Δημοκρατία αντί του ΠαΣοΚ. Και εδώ φαίνεται πόσο κρίσιμη είναι η προσωπική συμβολή του καθένα από μας.

Τώρα, είναι εξαιρετικά σύνθετη η ανάλυση των αιτιών που έκριναν τα εκλογικά αποτελέσματα των δύο τελευταίων εκλογικών αναμετρήσεων. Για αυτό θα αναφερθώ σε ένα μόνο σημείο.

Όταν εξελέγη ο Γιώργος Παπανδρέου πρόεδρος του ΠαΣοΚ δεν ήταν loser. Η δημοφιλία του ήταν τεράστια και είχε καταφέρει να αλλάξει τους όρους του πολιτικού παιχνιδιού. Οι δημοσκοπήσεις έδειχναν μεγάλη αλλαγή. Όπως γράφει ο πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης στο βιβλίο του Πολιτική για μια δημιουργική Ελλάδα 1996 - 2004,"το παιχνίδι δεν είχε οριστικά κριθεί πριν από τον εκλογικό αγώνα. Η Νέα Δημοκρατία κέρδισε τις εκλογές στη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα."

Και βέβαια, για να είμαστε ξεκάθαροι, "η Νέα Δημοκρατία δεν κέρδισε τις εκλογές επειδή παρουσίασε μια ολοκληρωμένη διαφορετική πολιτική, μια συγκροτημένη οικονομική και κοινωνική πρόταση που έπεισε τους ψηφοφόρους. Αντίθετα, η Νέα Δημοκρατία αρκέστηκε σε μια "αντιπολιτευτική"."

Αυτό που θυμάμαι από την προεκλογική περίοδο, ήταν ένας Γιώργος Παπανδρέου να γυρίζει την Ελλάδα και να αναστρέφει το κλίμα, και ξαφνικά, να κόβονται τα φτερά της προσπάθειάς του, να σταματάει η αντιστροφή του κλίματος με την αποκάλυψη του θέματος για την τροπολογία του ξενοδοχειακού συγκροτήματος Πόρτο Καρράς.

Για μένα είναι ξεκάθαρο πως ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους έχασε ο Γιώργος Παπανδρέου τις εκλογές έχει ονοματεπώνυμο.

Το ξαναλέω: δεν εξαντλώ τις αιτίες οι οποίες έκριναν το αποτέλεσμα των εκλογών του 2004. Θέλω απλά να μοιραστώ μαζί σας τα πράγματα όπως τα θυμάμαι.

Το Quiz της ημέρας:

Ποιος είναι ο τυχοδιώκτης της δημοσιογραφίας;

BWV 1047 2. Andante

Χθες ξενύχτησα βλέποντας Μάκη. Η υπόθεση του Θέμου με έχει στενοχωρήσει, γιατί τον συμπαθούσα. Όταν λοιπόν κατά τις 2, τσαντισμένος και κουρασμένος, πήγα για ύπνο, το μόνο που ήθελα ήταν να κοιμηθώ ήσυχα.

Το επόμενο που θυμάμαι είναι το κινητό να χτυπάει. Νόμισα πως ήταν το ρολόι, το ανοίγω για να σταματήσω τον χτύπο, και βλέπω την ώρα. Ήταν 10 λεπτά πριν από την ώρα που είχα βάλει το ξυπνητήρι.

Φυσικά, το χτύπημα δεν ήταν από το ρολόι. Ο Τάσος έστελνε μήνυμα πρωί πρωί.

Προσπάθησα να ξανακοιμηθώ. Αυτά τα 10 λεπτά ήταν πολύτιμα. Αλλά δεν τα κατάφερα.

Άντε τώρα τσαντισμένος, λόγω Θέμου και όχι λόγω Τάσου, και κουρασμένος, λόγω Τάσου και όχι λόγω Θέμου, να πάω στο Παίδων...

Για να αντιμετωπίσω την ταραχή αποφάσισα να ακούσω το αγαπημένο μου μουσικό έργο, το δεύτερο από τα Βραδεμβούργια Κονσέρτα του Μπαχ. Μου αρέσει πάρα πολύ, εκτός από το δεύτερο κομμάτι του κονσέρτου, που είναι αργό και (εμένα μου φαίνεται) λυπημένο... Αυτό ποτέ δε μου άρεσε.

Το βάζω στο iPod, αλλά ήμουν τόσο εκνευρισμένος που δεν μπόρεσα να το ευχαριστηθώ καθόλου. Καθόλου, εκτός από ένα κομμάτι. Το μαντέψατε, το αργό, andante, που ποτέ άλλοτε δε μου είχε αρέσει ξαφνικά έγινε το αγαπημένο μου...

Λαοθάλασσα...

...σήμερα στο αμφιθέατρο της Μικροβιολογίας από φοιτητές που έδιναν ΚΑΡΠΑ. Με 10 θέματα σύντομης ανάπτυξης εξεταστήκαμε την Καρδιοαναπνευστική Αναζωογόνηση. Μάθαμε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα και περάσαμε και καλά διαβάζοντας για τις εξετάσεις. Ακολουθεί, στις 28, το ΗΚΓ. :D

Να επεκταθεί το ωράριο λειτουργίας των μέσων μεταφοράς!

Είναι απαράδεκτο αυτό που γίνεται με τα Μέσα Μεταφοράς, που δε λειτουργούν το βράδυ. Δεν υπάρχει καμία λογική γιατί η κυβέρνηση αντί να εξυπηρετεί τους πολίτες αποφασίζει να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των οδηγών ταξί. Κανονικά θα έπρεπε να επεκταθεί το ωράριο λειτουργίας του μετρό και του ηλεκτρικού, για να μην πω και των λεωφορείων, ιδίως την Παρασκευή και το Σάββατο.

Ρόλος της κυβέρνησης δεν είναι να εξυπηρετεί συντεχνίες, αλλά τους πολίτες. Δεν είναι σαν τους μεσαιωνικούς πρίγκιπες που ρύθμιζαν τις διενέξεις των φεουδαρχών. Οι μικροκομματικές σκοπιμότητες δε θα έπρεπε να μας ταλαιπωρούν τόσο.

(Στην φωτογραφία ένα λονδρέζικο ταξί. Όσοι τα έχουν χρησιμοποιήσει ξέρουν ότι είναι η μέρα με τη νύχτα με τα ελληνικά. Όχι ότι και στην Ελλάδα δε θα βρεις εξαιρετικούς οδηγούς ταξί. Αυτός που με μετέφερε χθες ήταν φοβερός. Αλλά στο Λονδίνο ο επαγγελματισμός είναι ο κανόνας και το αυτονόητο.)

Μεσανατολικό

Νομίζω πως οι αμερικανικές προσπάθειες για τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους είναι προς την σωστή κατεύθυνση. Την προηγούμενη φορά που ακουγόταν πως οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πίεζαν για αυτή τη λύση, έγινε το τρομοκρατικό χτύπημα στους δίδυμους πύργους. Για να δούμε αν η κυβέρνηση Μπους θα προλάβει να συμβάλει στην δημιουργία του νέου κράτους.

ελληνική εκπαίδευση

Νομίζω πως το μεγαλύτερο πρόβλημα με την εκπαίδευση σήμερα είναι ότι το σχολείο πρέπει να κοινωνικοποιεί τα παιδιά. Αν δεν υπάρχει καλή κοινωνικοποίηση ξεχάστε τις ψηλές αποδόσεις και την ποιότητα της εκπαίδευσης. Τώρα, θα μου πεις, πώς να γίνει αυτό; Δηλαδή το σχολείο να σου βρίσκει και γκόμενα;

Εγώ σου λέω πως αν σου βρει και αν φροντίσει η προσωπικότητά σου να είναι ολοκληρωμένη, θα αποδώσεις και καλύτερα.

Δεν είναι μόνο θέμα σεξουαλικής αγωγής, που στη χώρα μας είναι ανύπαρκτη. Δεν είναι δηλαδή θεωρητικό μόνο το θέμα. Αλλά και πρακτικό. Νομίζω πως η εκπαίδευση θα βελτιωθεί πολύ αν τα παιδιά περνάνε περισσότερες ώρες στο σχολείο και αν εκεί γίνεται αποτελεσματική κοινωνικοποίηση. Δηλαδή χρειάζονται ειδικοί, πρόγραμμα, διάθεση, και πάνω από όλα κατανόηση της σοβαρότητας του πράγματος.

Και, για να μη λέω όλα τα κακά, να πω και ένα πολύ θετικό στοιχείο του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Σε κάθε γειτονιά έχουμε και από ένα σχολείο. Αυτό σημαίνει ότι σε αντίθεση με την Αγγλία και την Αμερική, τα σχολεία μας έχουν λίγα παιδιά. Εδώ δεν υπάρχει ο συνωστισμός που θα βρεις στις χώρες αυτές. Και έτσι νομίζω εξηγείται το μικρό ποσοστό bullying στη χώρα μας. Και αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι τα κρούσματα με bullies, αλλά και γενικά τα περιστατικά βίας, είναι πιο συχνά σε σχολεία με μεγάλο αριθμό μαθητών, όπως το συγκρότημα της Γκράβας.

δεκαπεντάχρονος σε κρίσιμη κατάσταση

Στις εσωτερικές ειδήσεις τώρα, ένας δεκαπεντάχρονος είναι στη ΜΕΘ του ΑΧΕΠΑ επειδή βρέθηκε κρεμασμένος στο σπίτι του παππού του σε ένα χωριό της Πέλλας... Είχε πάει τουαλέτα, άργησε να βγει, σπάσανε την πόρτα και τον βρήκαν κρεμασμένο με μια πετσέτα.

Φαίνεται, λέει, πως ο μικρός, που σημειωτέον ήταν άριστος μαθητής, προσπάθησε να αξιοποιήσει πληροφορίες που είχε βρει στο ίντερνετ για την πρόκληση ηδονής σε συνθήκες ασφυξίας. Και το πράγμα δεν πήγε καλά, με αποτέλεσμα να έχει βλαφτεί ο εγκέφαλός του από την έλλειψη οξυγόνου...

Το πρωί, πριν φύγω για το νοσοκομείο, διάβασα την είδηση. Λέγανε ότι νοσηλευόταν και ότι τον είχαν βρει κρεμασμένο, αλλά δε λέγανε το λόγο. Κατά τη διάρκεια της μέρα το in.gr ενημέρωσε τη σελίδα με την είδηση. Οπότε τώρα έχουμε μια πληρέστερη εικόνα.

Μακάρι το παιδί να γίνει καλά και ο εγκέφαλός του να μην πειράχτηκε μόνιμα.

Ελληνοτουρκικά

Τρεις Τούρκοι, λέει, προσπάθησαν να υψώσουν την τουρκική σημαία στα Ίμια. Μα είναι τόσο βλαμμένοι οι άνθρωποι; Τι βρήκαν και αυτοί να θέλουν! Κάτι βραχονησίδες...

Εγώ ακολουθώ τον αμερικάνικο τρόπο σκέψης σε αυτά τα θέματα. Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε στην υφαλοκρηπίδα; Τι θέλετε; Πάρτε το, πάρτε και ένα χιλιόμετρο παραπέρα και αφήστε μας ήσυχους.

Αν είναι ποτέ δυνατόν, δύο χώρες όπως είναι η Ελλάδα και η Τουρκία, να πάνε σε πόλεμο για μερικά... γίδια σε κάτι ξερά εδάφη στο Αιγαίο!

Καλά βέβαια και οι Αμερικάνοι παραείναι αφελείς. Νομίζουν πως είναι τελείως τρελό να πάνε δυο σύμμαχες χώρες σε πόλεμο για ένα τέτοιο θέμα. Νομίζουν ότι επειδή και η Ελλάδα και η Τουρκία είναι κράτη-μέλη της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, είμαστε και σύμμαχοι πραγματικά.

Πιστεύουν δηλαδή πως στις δύο χώρες κατοικούν σώφρονες άνθρωποι που λειτουργούν ορθολογικά. Πού να ήξεραν τι πάθη κυβερνούν αυτούς τους τόπους...

Assembled in China

Η απανθρωπιά τους είναι έκδηλη. Και ο κομμουνισμός δεν είναι η αιτία της απανθρωπιάς, αλλά σύμπτωμά της. Ενδεχομένως, με την πίεση του δυτικού πολιτισμού να αλλάξουν πολλά στην Κίνα τις επόμενες δεκαετίες. Αυτό όμως θα σημαίνει ότι το σύστημα έγινε και πιο ανθρώπινο;

ΓΜΤ, δεν έβγαλα φωτογραφία! Πάει ο Σταύρος να βγάλει λεφτά από την τράπεζα. Βάζει την κάρτα στο μηχάνημα για να ανοίξει η πόρτα και την σπρώχνει αρκετά με αποτέλεσμα η κάρτα να μπει όλη μέσα.

Αλλά το μηχάνημα δε δούλευε.

Και η πόρτα ήταν ανοιχτή: έπρεπε απλά να την τραβήξεις.

Και η τράπεζα είχε εκκενωθεί γιατί μεταφέρονταν αλλού.

Και ο Σταύρος να προσπαθεί να βγάλει την κάρτα.

"Θα πάω στο φαρμακείο να πάρω τσιμπιδάκι να τη βγάλω. Εσύ περίμενε εδώ, μη μας την πάρει κανένας άλλος." Και φεύγει.

Και περιμένω. Και περιμένω. Αισθάνθηκα λίγο σαν σεκιούριτι, έξω από την τράπεζα...

Πουθενά ο Σταύρος.

Βάζω μουσική.

Ακούω ένα, δύο, τρία τραγούδια.

Πέντε, επτά, βάζω κάτι podcasts.

Τελικά έρχεται ο Σταύρος με κάτι παράξενα μεταλλικά αντικείμενα που είχε πάρει από το Σούπερ Μάρκετ.

Το φαρμακείο του έδινε ένα πράγμα με ένα φωτάκι πάνω του για γυναίκες, με 13 ευρώ.

Στο Σούπερ Μάρκετ βρήκε αυτό που ήθελε για 1,5 ευρώ. Πάει να το πληρώσει, είχε ουρές. Πάει στο ταμείο που έκοβε τιμολόγια, αλλά η ταμίας ήταν καινούρια και μόλις μάθαινε να χειρίζεται το μηχάνημα.

Αλλά τελικά, με μια απλή κίνηση το μεταλλικό αντικείμενο έβγαλε την κάρτα άθικτη.

Και, επιτέλους, μπορέσαμε να πάμε στα Starbucks.

Diet Coke and Mentos

Αυτό είναι παγκοσμιοποίηση στην πράξη. Τα αμερικανάκια και τα ελληνόπουλα να κάνουν ακριβώς τα ίδια πράγματα.

Ακολούθησα ένα link στο blog της Ιφιγένειας και βρήκα αυτό:



Βέβαια δεν τους πέτυχε, αλλά η ιδέα μετράει.

Εδώ, το ίδιο με ένα αμερικανάκι:



Mentos και Coca Cola, κυρίες και κύριοι! Εκρηκτικός συνδυασμός! Δεν το ήξερα. Χρησιμοποιούμε διαίτης γιατί κολλάει λιγότερο όταν χυθεί. Ούτε αυτό το ήξερα. Μια χρήσιμη πληροφορία για την περίπτωση που θα βρεθούμε σε μια Prison Break κατάσταση και θέλουμε έναν γρήγορο αντιπερισπασμό.

Holy cow!

Και να σου λέει και ο Παπαζάχος ότι δεν ήταν αυτός ο σεισμός που περιμένανε!

Αψού!

Έχετε ακούσει ότι όσοι κάνουν το εμβόλιο της γρίπης το κάνουν κάθε χρόνο. Γιατί δεν αρκεί μια φορά; Διότι οι ιοί της γρίπης μεταλλάσσονται και πρέπει κάθε χρόνο να κάνεις το εμβόλιο που σε καλύπτει για εκείνη τη χρονιά.

Βλέπεις, οι πρωτεΐνες της επιφάνειας του ιού της γρίπης στις οποίες μας ευαισθητοποιεί το παρόν εμβόλιο, η νευραμινιδάση και η αιμαγλουτινίνη (η οσελταμιβίρη, το γνωστό Ταμιφλού, είναι αναστολέας της νευραμινιδάσης), υφίστανται εύκολα μεταλλαγές, με αποτέλεσμα το εμβόλιο να έχει "παλιώσει" σε ένα χρόνο. Άσε που ούτως ή άλλως δεν προστατεύει από όλους τους ιούς που προκαλούν γρίπη.

Λοιπόν, φαίνεται πως η έρευνα για ένα καινούριο εμβόλιο βρίσκεται σε καλό δρόμο. Επιστήμονες κατάφεραν να αναπτύξουν εμβόλιο που σχετίζεται με μια διαφορετική πρωτεΐνη, την Μ2 (η αμανταδίνη είναι γνωστός αναστολέας αυτής της πρωτεΐνης), που υπάρχει στην επιφάνεια όλων των στελεχών τύπου Α (ο τύπος που προκαλεί πανδημίες) του ιού της γρίπης, μια πρωτεΐνη που δε μεταλλάσσεται τόσο εύκολα...

Βέβαια, είμαστε μακρυά από την ευρεία χρήση του από τον πληθυσμό. Αλλά όπως και να έχει, ένα εμβόλιο που να προστατεύει από πανδημίες γρίπης, που μπορεί να δοθεί οποιαδήποτε χρονική στιγμή, που μπορεί να παραχθεί και να αποθηκευτεί πριν το ξέσπασμα μιας επιδημίας, και που μπορεί να δοθεί σαν εμβόλιο ρουτίνας και να προστατεύει από μελλοντικές επιδημίες είναι κάτι που αξίζει να ερευνηθεί σε βάθος.

Ειδικά τη στιγμή που ο κίνδυνος μιας πανδημίας της γρίπης των πουλερικών είναι ορατός. Πέρα όμως από αυτό, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας υπολογίζει πως κάθε χρόνο διακόσιες πενήντα με πεντακόσιες χιλιάδες άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους από τη γρίπη. Το όφελος θα είναι μεγάλο. Μακάρι οι μελέτες που θα ακολουθήσουν να είναι και αυτές θετικές. Και αυτό, δυστυχώς, δεν είναι καθόλου βέβαιο.

Η εμπορική μπορεί!

Αυτό το σλόγκαν το είχε σκεφτεί η κόρη του μαθηματικού μου στη Β' Λυκείου. Πολύ έξυπνο σλόγκαν και πολύ περήφανος μπαμπάς.

Το θυμήθηκα, γιατί είδα μια διαφήμιση της εμπορικής σήμερα στο μετρό. 1907-2007, έλεγε. 2008 έτος δημιουργίας, έτος αναγέννησης.

Δεν είμαι ο μόνος λοιπόν που εύχεται δημιουργικότητα για το νέο έτος!

Αλλά αντί για αναγέννηση, θα ευχηθώ ανανέωση.

Η Αϊόβα μίλησε...

...σειρά έχει το Νιου Χάμσαϊρ.

Obama 37.6%
Edwards 29.7%
Clinton 29.5%
Richardson 2.1%



Huckabee 34.3%
Romney 25.3%
Thomson 13.4%
McCain 13.1%
Paul 10%
Guiliani 3.5%

Ψήφισαν 239.000 Δημοκρατικοί (ενώ είχαν ψηφίσει 124.000 το 2004) και 115.000 Ρεπουμπλικανοί (λιγότεροι από 90.000 το 2000).

Ενώ ο Τζουλιάνι προηγείται σε πανεθνικό επίπεδο των άλλων Ρεπουμπλικανών υποψηφίων, δεν έκανε προεκλογικό αγώνα στην Αϊόβα, γιατί θεωρούσε ότι δε θα πήγαινε καλά. Αντίθετα, έδωσε το βάρος του σε μεγαλύτερες πολιτείες, όπως η Φλόριντα.



(Στην πρώτη φωτογραφία ο Mike Huckabee, πρώην κυβερνήτης του Άρκανσας και Βαπτιστής πάστορας. Στη δεύτερη, ο Rudy Giuliani, πρώην δήμαρχος της Νέας Υόρκης.)

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!