Λέγαμε σήμερα με τον Σταύρο για τις εκλογές που πέρασαν. Σε κάποιο σημείο με ρώτησε γιατί έχασε ο Γιώργος Παπανδρέου τις εκλογές και γιατί ο κόσμος δεν τον στήριξε.
Καταρχάς, "ο κόσμος" γενικά και αόριστα δεν κάνει τίποτα. Όλοι έχουμε προσωπική ευθύνη. Από τη στιγμή που ψηφίζουμε και έχουμε το δικαίωμα πολιτικού λόγου, η δημοκρατία στηρίζεται σε εμάς ως πρόσωπα.
Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορείς να λες "ο κόσμος έκανε αυτό ή εκείνο" χωρίς να κάνεις αυτοκριτική και ενδοσκόπηση.
Εξάλλου, στις δύο προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις δεν απαξιώθηκε από "τον κόσμο" ο Γιώργος Παπανδρέου. Αυτό που έγινε ήταν ότι μερικές χιλιάδες συμπατριώτες μας προτίμησαν τη Νέα Δημοκρατία αντί του ΠαΣοΚ. Και εδώ φαίνεται πόσο κρίσιμη είναι η προσωπική συμβολή του καθένα από μας.
Τώρα, είναι εξαιρετικά σύνθετη η ανάλυση των αιτιών που έκριναν τα εκλογικά αποτελέσματα των δύο τελευταίων εκλογικών αναμετρήσεων. Για αυτό θα αναφερθώ σε ένα μόνο σημείο.
Όταν εξελέγη ο Γιώργος Παπανδρέου πρόεδρος του ΠαΣοΚ δεν ήταν loser. Η δημοφιλία του ήταν τεράστια και είχε καταφέρει να αλλάξει τους όρους του πολιτικού παιχνιδιού. Οι δημοσκοπήσεις έδειχναν μεγάλη αλλαγή. Όπως γράφει ο πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης στο βιβλίο του Πολιτική για μια δημιουργική Ελλάδα 1996 - 2004,"το παιχνίδι δεν είχε οριστικά κριθεί πριν από τον εκλογικό αγώνα. Η Νέα Δημοκρατία κέρδισε τις εκλογές στη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα."
Και βέβαια, για να είμαστε ξεκάθαροι, "η Νέα Δημοκρατία δεν κέρδισε τις εκλογές επειδή παρουσίασε μια ολοκληρωμένη διαφορετική πολιτική, μια συγκροτημένη οικονομική και κοινωνική πρόταση που έπεισε τους ψηφοφόρους. Αντίθετα, η Νέα Δημοκρατία αρκέστηκε σε μια "αντιπολιτευτική"."
Αυτό που θυμάμαι από την προεκλογική περίοδο, ήταν ένας Γιώργος Παπανδρέου να γυρίζει την Ελλάδα και να αναστρέφει το κλίμα, και ξαφνικά, να κόβονται τα φτερά της προσπάθειάς του, να σταματάει η αντιστροφή του κλίματος με την αποκάλυψη του θέματος για την τροπολογία του ξενοδοχειακού συγκροτήματος Πόρτο Καρράς.
Για μένα είναι ξεκάθαρο πως ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους έχασε ο Γιώργος Παπανδρέου τις εκλογές έχει ονοματεπώνυμο.
Το ξαναλέω: δεν εξαντλώ τις αιτίες οι οποίες έκριναν το αποτέλεσμα των εκλογών του 2004. Θέλω απλά να μοιραστώ μαζί σας τα πράγματα όπως τα θυμάμαι.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
η δικη μου οπτικη διαφερει.
Οι ΝΔατες δε θα αλλαζαν ποτε για να ψηφισουν κατι αριστεροτερο (εστω και αν αυτο ειναι απλα το κεντρο) γιατι απλα ειναι εκ διαμετρου αντιθετεσ ιδεολογιεσ (εστω και αν ειναι μονο τυποις).
Απο την αλλη παντα το κεντρο και οι προοδευτικοι παρουσιαζαν μια κινητικοτητα στις διαφορες πρασινες η κοκκινες παραταξεις, οποτε επι της ουσιας αυτοι καθοριζουν σε μεγαλο βαθμο το αποτελεσμα.
Τωρα γιατι πολλοι ψηφοφοροι του πασοκ δε το ψηφισαν?
Κατ αρχην γιατι πολλοι απο αυτους απογοητευτηκαν ισως γιατι δεν ειχαν αλλη υπομονη να περιμενουν τα μακροχρονια σχεδια και τις υποσχεσεις που δεν προλαβαιναν (εκ των πραγματων) να υλοποιηθουν σε 8 χρονια (δυστυχως δεν διακρινομαστε απο μακροπροθεσμη οπτικη ως λαος). Απο την αλλη γιατι βαρεθηκαν την ξενδιαντροπη αλλαζονια της εξουσιας που ειχε αναγκη το πληγμα της ηττας για να ερθει ξανα στα συγκαλα της. Ετσι χαθηκαν οι πρωτες εκλογες...
Και ενω ολοι περιμεναν (βλεποντας την αθλιοτητα και την αχαρακτηριστη πολιτικη της δεξιας κυβερνησης) την αλλαγη φετος, βλεπουν εναν γιωργακη στη σκια του πατερα του, εναν αρχηγο κομματος που δε μπορει να μαντρωσει το ιδιο του το κομμα σε μια ενιαια γραμμη, μια φθισικια αντιπροταση (αδικαιολογητη μετα απο 4 χρονια στην αναπαυλα της αντιπολιτευσης).
Και πανω απο ολα μεγαλο πληθος ψηφοφορων που καποιοι τους χαρακτηριζουν ανοητους, το μονο που ηθελε ηταν να φωναξει κατα της κατ επιφασην δημοκρατιας. Γιατι στην ουσια το μονο που εχουμε ειναι μια ολιγαρχια, μια κυριαρχια της αριστοκρατιας (καραμαληδες και παπανδρεοι) που διαιωνιζεται με πολυ πιο υπουλο τροπο απο οτι την περιοδο της αληθηνης (αλλα τουλαχιστον ξεκαθαρης) βασιλειας. Υπουλη, γιατι με τη βοηθεια των μμε χειραγωγουν το λαικο αισθημα και το κανουν να νομιζει οτι επιλεγει (στην ουσια την ηδη αποφασισμενη επιλογη) Και αυτο φανηκε στην αντιπαραθεση παπανδρεου βενιζελου οπου ακουσα ατομα πασοκτζηδες να μου λενε: τι σχεση εχει τωρα ο βενιζελος με πρωθυπουργια, ας αφησει το παπανδρεου που εχει οικογενειακη παραδοση. Παραλογο? κ ομως πολλοι σκεφτονται με την ιδια νοοτροπια. Και πολυ ευχαριστως να καταπιεσω τα πιστευω μου προκειμενου να προλαβω τα χειροτερα, αλλα δυστυχως το παιχνιδι ειναι χαμενο, οταν τα ιδια προσωπα κουρασμενα, με ασταθεις προτασεις περιφερουν τα κουφαρια τους απο μμε σε εδρανα και τουμπαλιν, ανταλασσοντας διαλογους του πλεον ευτελους πολιτικου υφους...
Ε λοιπον, οχι αντρεα, το νοημα δεν ειναι να ψηφιζεις σαν υποταγμενος μια παραταξη, αλλα να εκφραζεις το θελω σου, τις ιδεες σου και οταν δεν μπορεις τουλαχιστον να ψηφιζεις αυτον που το κανει για σενα. Ακομα και αν ειναι φωνη βοώντως εν τη ερημω...
Δημοσίευση σχολίου