Παρακολούθησα χθες την πρώτη μου εγχείρηση ανοικτής καρδιάς. Στο χειρουργείο ένας κύριος που είχε ανεπάρκεια της αορτικής βαλβίδας. Ήταν εντυπωσιακό το πώς αντικαταστάθηκε η βαλβίδα, το πώς η κυκλοφορία γινόταν μέσα από ένα μηχάνημα, το πώς η καρδιά ήταν χωρίς αίμα, το πώς ξαναφούσκωσε και άρχισε να χτυπά ρυθμικά... Και όλα αυτά, σε ένα χειρουργικό πεδίο πολύ τακτοποιημένο, ένα μεγάλο χειρουργικό παράθυρο που φαινόταν μόνο η καρδιά και η έκφυση των μεγάλων αγγείων.
Αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν που δεν ένιωσα καθόλου παράξενα, αλλά ένιωσα πολύ οικεία. Παρόμοια είχα ξανανιώσει την πρώτη μέρα που επισκέφτηκα την Ιατρική της Αθήνας, και την πρώτη φορά που μπήκα σε χειρουργείο. Οικεία και ειρηνικά.
Κατά τα άλλα, έως τις 20 Μαΐου, στον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, γίνεται τα απογεύματα η 31η Γιορτή Βιβλίου. Τις Κυριακές νομίζω είναι ανοιχτά από το πρωί. Αν θέλετε να κάνετε μία βόλτα, ή να πάρετε κάτι συγκεκριμένο, ευκαιρία είναι! να πάτε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου