Και οι τρεις ήταν υπέροχοι!

Καταπληκτικό το μάθημα σήμερα. Απίστευτο. Φοβερό. Απίθανο. :D

Ξεκινήσαμε το πρωί με Ψυχοπαθολογία. Στο αμφιθέατρο. Με έναν πολύ καλό καθηγητή. Και ήρεμος άνθρωπος και καταπληκτικός στο μάθημα.

Μετά το αμφιθέατρο είχαμε μάθημα στα εξωτερικά ιατρεία. Με έναν απίστευτο καθηγητή. Αλλά και εμείς ήμασταν πολύ τυχεροί. Είδαμε ανθρώπους οι οποίοι ήταν τρομεροί τύποι. Όχι αυτά τα φοβερά πράγματα που φαντάζεται κανείς όταν σκέφτεται την ψυχιατρική. Αλλά είχαν απίθανες ιστορίες.

Ο καθηγητής ήταν υπομονετικός, έξυπνος, με ενδιαφέρον για τον άλλο... Περάσαμε τέλεια. (Φάγαμε και κάτι μπισκοτάκια που μας κέρασε μία κυρία που είχε ραντεβού. Από αυτά τα Παπαδοπούλου με το πορτοκάλι και τη σοκολάτα. Τα αγαπημένα μου.)

Και μετά, ξανά αμφιθέατρο. Με μάθημα για τα Οργανικά Ψυχοσύνδρομα. Με έναν ήρεμο και καταπληκτικό στο μάθημα καθηγητή. (Τον οποίον, παρεμπιπτόντως, τον είχα δει στο Αλεξάνδρα, όταν έκανα Παθολογία, όταν ένας ειδικευόμενος είχε ζητήσει ψυχιατρική αξιολόγηση για μία άρρωστη. Ο άνθρωπος είχε έρθει, αλλά η άρρωστη ήταν ενενήντα επτά ετών. Τι ψυχιατρική διάγνωση να κάνεις για πρώτη φορά σε μια τέτοια άρρωστη; Βλακεία του ειδικευόμενου -δεν ήταν της δικής μου ομάδας- που τον φώναξε... Τέλος πάντων.)

Μοναδική μέρα. Βρήκαμε και με τα παιδιά σε ποιον θα πάμε (στον δεύτερο από τους τρεις), αν ποτέ χρειαστούμε ψυχίατρο...

Αύριο απεργία, μεθαύριο κάποιο συλλαλητήριο. Πάλι μάθημα την Παρασκευή.