Διάβαζα χθες την ομιλία του προέδρου Αχμαντινετζάμπ στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια. Στην εισαγωγική ομιλία του, ο πρόεδρος του Πανεπιστημίου όχι μόνο είπε κάποια πράγματα έξω από τα δόντια, αλλά έκανε κυριολεκτικά τον καλεσμένο του σκουπίδι. Γενικά, υπήρχαν αντιδράσεις για την επίσκεψή του στη Νέα Υόρκη και ο πρόεδρος εξέφρασε αυτές τις αντιδράσεις με τον πιο επίσημο τρόπο.
Το πρόβλημα, κατά τη γνώμη μου, είναι πως υπερβάλλουν όλες οι πλευρές. Δεν είναι ο Αχμαντινετζάμπ ένας σκληρός και αδίστακτος δικτάτορας. Αυτό είναι αδικία για τα χιλιάδες θύματα των πραγματικά αδίστακτων δικτατόρων. Ούτε μπορείς να κρίνεις το Ιράν με αμιγώς δυτικά κριτήρια. Το δυτικό κοσμικό κράτος δεν μπορεί να απαιτεί για τις αξίες του οικουμενικότητα, ειδικά τη στιγμή που τα δυτικά κράτη όπως τα ξέρουμε είναι μοντέρνο επίτευγμα.
Υπερβολή ήταν και η εξίσωση του προέδρου του Ιράν με τον Χίτλερ. Και μάλλον οφείλεται σε μια παρεξήγηση του τι εννοεί το Ιράν όταν λέει πως το Ισραήλ πρέπει να εξαφανιστεί από τον χάρτη. Για το Ιράν τα πράγματα είναι απλά: το Ισραήλ είναι ένα τεχνητό κράτος η παρουσία του οποίου αποτελεί αδικία για τους Παλαιστίνιους και η ειρήνη στην περιοχή θα επιτευχθεί αν τα πράγματα επανέλθουν όπως ήταν πριν τη δημιουργία του Ισραήλ.
Προσωπικά θεωρώ ανεδαφικό να μην αποδέχεσαι την πραγματικότητα. Το κράτος του Ισραήλ υπάρχει και απλά δε γίνεται να πάμε μερικές δεκαετίες πίσω. Το θέμα είναι πώς μπορεί να επιτευχθεί η ειρήνη με δεδομένη την ύπαρξη του Ισραήλ.
Μεγάλη βλακεία του Αχμαντινετζάμπ είναι τα σχόλιά του για το Ολοκαύτωμα. Από την άλλη, κάθε σφαγή είναι αποτρόπαια. Ναι, το Ολοκαύτωμα μας σόκαρε επειδή έγινε στην καρδιά της "πολιτισμένης" Ευρώπης, επειδή ήταν αποτρόπαιο και προμελετημένο, αλλά δεν μπορεί να μονοπωλεί τη δημόσια συζήτηση στον δυτικό κόσμο. Ούτε μπορεί να παίρνει τόση δημοσιότητα η αντίδραση του προέδρου του Κολούμπια απέναντι στον Αχμαντινετζάμπ τη στιγμή που τα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατούνται από την κυβέρνηση Μπους. Ή τη στιγμή που προεκλογικά χρησιμοποιούνται ανήθικα μέσα και από τις δύο πλευρές για να μην πάνε ψηφοφόροι της άλλης πλευράς να ψηφίσουν...
Το να ειρωνεύεσαι κάποιον είναι εύκολο. Το να διαπραγματεύεσαι και να ανοίγεις νέους δρόμους για την ειρήνη και τη συνεργασία μεταξύ των κρατών είναι δύσκολο.
Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2007
Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2007
Beyond numbers...
Πέρα από το πόσοι γιατροί ασχολούνται με έναν ασθενή, είναι πολύ σημαντικό να ασκούν οι γιατροί αυτοί σωστά την ιατρική. Και το πώς ασκείται η ιατρική, εξαρτάται από ένα σωρό παράγοντες. Καταρχάς, από την κατάρτιση του γιατρού. Έπειτα από τον χρόνο που έχει διαθέσιμο για έναν ασθενή. Και βέβαια από τη διάθεσή του· ένα σωρό καταστάσεις μπορούν να επηρεάσουν τη διάθεση ενός γιατρού. Άλλωστε, κάθε άνθρωπος αντιμετωπίζει μικρά ή μεγάλα προβλήματα.
Το πώς αντιδρούμε υπό το βάρος αυτών των προβλημάτων εξαρτάται από τον χαρακτήρα μας αλλά και από το πόσο συνειδητοποιούμε ότι τα προβλήματά μας επηρεάζουν την ιατρική που ασκούμε αλλά και τη σχέση μας με τους γύρω μας. Υπάρχουν άνθρωποι που διατηρούν την ευγένεια και το χαμόγελό τους ακόμα και όταν αντιμετωπίζουν προβλήματα, είναι κουρασμένοι, ή έχουν λίγο χρόνο στη διάθεσή τους. Άλλοι μπορεί να χάνουν την ψυχραιμία τους εύκολα και να γίνονται αγενείς.
Διάθεση, κατάρτιση η οποία δε σταματάει ποτέ, μεράκι και ενδιαφέρον για τη δουλειά σου, ανθρώπινο ενδιαφέρον για τον άρρωστο, ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση, όλα έχουν θέση στην ψυχή και το μυαλό κάποιου που θέλει να κάνει καλά τη δουλειά του.
Το πώς αντιδρούμε υπό το βάρος αυτών των προβλημάτων εξαρτάται από τον χαρακτήρα μας αλλά και από το πόσο συνειδητοποιούμε ότι τα προβλήματά μας επηρεάζουν την ιατρική που ασκούμε αλλά και τη σχέση μας με τους γύρω μας. Υπάρχουν άνθρωποι που διατηρούν την ευγένεια και το χαμόγελό τους ακόμα και όταν αντιμετωπίζουν προβλήματα, είναι κουρασμένοι, ή έχουν λίγο χρόνο στη διάθεσή τους. Άλλοι μπορεί να χάνουν την ψυχραιμία τους εύκολα και να γίνονται αγενείς.
Διάθεση, κατάρτιση η οποία δε σταματάει ποτέ, μεράκι και ενδιαφέρον για τη δουλειά σου, ανθρώπινο ενδιαφέρον για τον άρρωστο, ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση, όλα έχουν θέση στην ψυχή και το μυαλό κάποιου που θέλει να κάνει καλά τη δουλειά του.
Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2007
Πόσοι γιατροί φροντίζουν έναν ασθενή;
Η δική μου η ομάδα ασχολείται με οκτώ κρεβάτια, δηλαδή, σε μια δεδομένη στιγμή, με το πολύ οκτώ ασθενείς. Κάθε ασθενή τον κοιτάνε τρεις φοιτητές, τρεις ειδικευόμενοι, η καθηγήτρια υπεύθυνη της ομάδας και ο καθηγητής διευθυντής της κλινικής, ο οποίος είναι ενήμερος για όλους τους ασθενείς της κλινικής. Πέρα από αυτό, αν υπάρχουν δυσκολίες με τη διάγνωση ή την πορεία μιας νόσου, όλοι οι καθηγητές της κλινικής συζητάνε το πρόβλημα.
Εξαιρετικές δομές για τη σωστή ιατρική αντιμετώπιση των αρρώστων!
Εξαιρετικές δομές για τη σωστή ιατρική αντιμετώπιση των αρρώστων!
Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2007
Χαμένοι στη μετάφραση
Εκτός από τους θαλάμους, η κλινική κάνει και παρουσιάσεις περιστατικών που παρουσιάζουν διαγνωστικό ενδιαφέρον, στα πλαίσια των οποίων γίνεται αναλυτική συζήτηση για τη διαφορική διάγνωση, αλλά και ανασκόπηση της πρόσφατης επιστημονικής βιβλιογραφίας. Σε αυτές τις δραστηριότητες συμμετέχει ολόκληρη η κλινική, από τον καθηγητή μέχρι τους ειδικευόμενους και τους φοιτητές.
Θυμάστε τη Γερμανίδα φοιτήτρια που κάνει παθολογία σε μας; Ε, το πρόβλημα με αυτές τις δραστηριότητες της κλινικής, είναι πως όλες οι συζητήσεις γίνονται στα ελληνικά. Η λύση; Τα σημειώματα.
(Μιλήσαμε, μεταξύ άλλων, για μια μελέτη που έδειχνε πως αυξάνεται ο κίνδυνος τροχαίου ατυχήματος αν κάποιος μιλήσει στο κινητό του τηλέφωνο έως δέκα λεπτά πριν ξεκινήσει την οδήγηση, και η Σάρα παρατήρησε με σχετική έκπληξη πως εδώ χρησιμοποιούμε όλοι τα κινητά μας μέσα στον χώρο του νοσοκομείου.)
Πριν αρχίσει η παρουσίαση της έχω ήδη μεταφράσει προφορικά το ιστορικό του ασθενούς για τον οποίο θα μιλήσουμε, και κατά τη διάρκεια της κουβέντας της μεταφράζω γραπτά τα βασικά σημεία των ομιλητών. Σε γενικές γραμμές, νομίζω πως με αυτόν τον τρόπο καλύπτεται όλο το εύρος του επιστημονικού προβληματισμού που αναπτύσσεται.
P.S. Ναι, σωστά διαβάσατε. Δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται τα κινητά στα νοσοκομεία στη Γερμανία. Ομολογώ όμως πως δεν καταλαβαίνω γιατί.
Θυμάστε τη Γερμανίδα φοιτήτρια που κάνει παθολογία σε μας; Ε, το πρόβλημα με αυτές τις δραστηριότητες της κλινικής, είναι πως όλες οι συζητήσεις γίνονται στα ελληνικά. Η λύση; Τα σημειώματα.
(Μιλήσαμε, μεταξύ άλλων, για μια μελέτη που έδειχνε πως αυξάνεται ο κίνδυνος τροχαίου ατυχήματος αν κάποιος μιλήσει στο κινητό του τηλέφωνο έως δέκα λεπτά πριν ξεκινήσει την οδήγηση, και η Σάρα παρατήρησε με σχετική έκπληξη πως εδώ χρησιμοποιούμε όλοι τα κινητά μας μέσα στον χώρο του νοσοκομείου.)
Πριν αρχίσει η παρουσίαση της έχω ήδη μεταφράσει προφορικά το ιστορικό του ασθενούς για τον οποίο θα μιλήσουμε, και κατά τη διάρκεια της κουβέντας της μεταφράζω γραπτά τα βασικά σημεία των ομιλητών. Σε γενικές γραμμές, νομίζω πως με αυτόν τον τρόπο καλύπτεται όλο το εύρος του επιστημονικού προβληματισμού που αναπτύσσεται.
P.S. Ναι, σωστά διαβάσατε. Δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται τα κινητά στα νοσοκομεία στη Γερμανία. Ομολογώ όμως πως δεν καταλαβαίνω γιατί.
Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2007
Ιατρική Ευθύνη
Ασθενής με πόνο στην κοιλιά, θερμοκρασία 37,2C και μια διαρροϊκή κένωση προσέρχεται το καλοκαίρι σε κέντρο υγείας τουριστικού μέρους. Η πίεσή του είναι 120/80 και έχει 80 σφυγμούς. Μπορούμε να διαγνώσουμε γαστρεντερίτιδα και τον αφήσουμε να φύγει;
Θα μπορούσε να είναι ένα έμφραγμα του μυοκαρδίου, παραδείγματος χάριν; Θα μπορούσε. Για αυτόν τον λόγο ο γιατρός θα έπρεπε να του κάνει ένα καρδιογράφημα, ένα τεστ τροπονίνης, να δει τα ένζυμα η συγκέντρωση των οποίων αυξάνεται σε ένα έμφραγμα. Φυσικά, θα μπορούσε να έχει έμφραγμα και χωρίς να δείξει κάτι το καρδιογράφημα ή να έχουν αυξηθεί τα καρδιακά ένζυμα. Αλλά δεν πρέπει ο γιατρός να έχει υπόψη του και το έμφραγμα;
Και δεν είναι μόνο το έμφραγμα. Δε θα μπορούσε να έχει μια χολοκυστίτιδα; Μια παγκρεατίτιδα; Μια σκωληκοειδίτιδα; Μια εκκολπωματίτιδα; Μια διάτρηση έλκους στον στόμαχο ή το δωδεκαδάκτυλο;
Επειδή θα μπορούσε να έχει κάτι σοβαρό -και η λίστα είναι μεγάλη- απαιτείται προσοχή, και από τη στιγμή που μπορείς να κάνεις κάποιες εξετάσεις, αυτές μπορούν να σε βοηθήσουν κάπως. Απλές εξετάσεις, όπως μια ακτινογραφία κοιλίας ή μια γενική αίματος, μπορούν να βοηθήσουν τον γιατρό στη λήψη μιας απόφασης.
Μετά το μάθημα μιλούσα με δυο παιδιά. Μου λέγανε πως αυτοί θα έθεταν διάγνωση γαστρεντερίτιδας και πως αυτό είναι το σωστό. Εγώ είπα πως αφού έχει πόνο, πρέπει να τεθεί υποψία οξείας κοιλίας (μπορεί βέβαια να είναι και εξωκοιλιακής προέλευσης) και χρειάζεται να γίνουν εξετάσεις. Ο καθηγητής Ρόζενμπεργκ μας είχε ήδη ευαισθητοποιήσει στο θέμα της οξείας κοιλίας από το τέταρτο έτος. Όχι πως κάθε πόνος είναι οξεία κοιλία. Αλλά μπορεί να είναι...
"Όχι, πρέπει να έχει και σανιδώδη κοιλιά, για να είναι οξεία κοιλία", μου είπαν οι δυο συμφοιτητές μου. Μα για να έχει σανιδώδη κοιλία, έχει ήδη γενικευμένη περιτονίτιδα!
"Μην είσαι απόλυτος!" ^&*#%&*%& Έλεος!
"An acute abdomen is an abdomen that requires an acute decision." (F.D.Moore) Η ιατρική είναι δύσκολη, δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό. Και πολλές φορές είναι δύσκολο να βγάλεις άκρη. Μπορεί να τα κάνεις όλα σωστά και πάλι να μη βρεις τι έχει ο άρρωστος, ή ακόμα και να πεθάνει. Παρόλα αυτά, η άσκηση της ιατρικής μπορεί να σου δώσει μεγάλη ηθική ικανοποίηση.
Όπως έχει γράψει ο Tinsley R. Harrison, στην πρώτη έκδοση της περίφημης παθολογίας του, "no greater opportunity or obligation can fall the lot of a human being than to be a physician. In the care of the suffering he needs technical skill, scientific knowledge, and human understanding. He who uses these with courage, humility, and wisdom will provide a unique service for his fellow man and will build an enduring edifice of character within himself. The physician should ask of his destiny no more than this, and he should be content with no less."
Θα μπορούσε να είναι ένα έμφραγμα του μυοκαρδίου, παραδείγματος χάριν; Θα μπορούσε. Για αυτόν τον λόγο ο γιατρός θα έπρεπε να του κάνει ένα καρδιογράφημα, ένα τεστ τροπονίνης, να δει τα ένζυμα η συγκέντρωση των οποίων αυξάνεται σε ένα έμφραγμα. Φυσικά, θα μπορούσε να έχει έμφραγμα και χωρίς να δείξει κάτι το καρδιογράφημα ή να έχουν αυξηθεί τα καρδιακά ένζυμα. Αλλά δεν πρέπει ο γιατρός να έχει υπόψη του και το έμφραγμα;
Και δεν είναι μόνο το έμφραγμα. Δε θα μπορούσε να έχει μια χολοκυστίτιδα; Μια παγκρεατίτιδα; Μια σκωληκοειδίτιδα; Μια εκκολπωματίτιδα; Μια διάτρηση έλκους στον στόμαχο ή το δωδεκαδάκτυλο;
Επειδή θα μπορούσε να έχει κάτι σοβαρό -και η λίστα είναι μεγάλη- απαιτείται προσοχή, και από τη στιγμή που μπορείς να κάνεις κάποιες εξετάσεις, αυτές μπορούν να σε βοηθήσουν κάπως. Απλές εξετάσεις, όπως μια ακτινογραφία κοιλίας ή μια γενική αίματος, μπορούν να βοηθήσουν τον γιατρό στη λήψη μιας απόφασης.
Μετά το μάθημα μιλούσα με δυο παιδιά. Μου λέγανε πως αυτοί θα έθεταν διάγνωση γαστρεντερίτιδας και πως αυτό είναι το σωστό. Εγώ είπα πως αφού έχει πόνο, πρέπει να τεθεί υποψία οξείας κοιλίας (μπορεί βέβαια να είναι και εξωκοιλιακής προέλευσης) και χρειάζεται να γίνουν εξετάσεις. Ο καθηγητής Ρόζενμπεργκ μας είχε ήδη ευαισθητοποιήσει στο θέμα της οξείας κοιλίας από το τέταρτο έτος. Όχι πως κάθε πόνος είναι οξεία κοιλία. Αλλά μπορεί να είναι...
"Όχι, πρέπει να έχει και σανιδώδη κοιλιά, για να είναι οξεία κοιλία", μου είπαν οι δυο συμφοιτητές μου. Μα για να έχει σανιδώδη κοιλία, έχει ήδη γενικευμένη περιτονίτιδα!
"Μην είσαι απόλυτος!" ^&*#%&*%& Έλεος!
"An acute abdomen is an abdomen that requires an acute decision." (F.D.Moore) Η ιατρική είναι δύσκολη, δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό. Και πολλές φορές είναι δύσκολο να βγάλεις άκρη. Μπορεί να τα κάνεις όλα σωστά και πάλι να μη βρεις τι έχει ο άρρωστος, ή ακόμα και να πεθάνει. Παρόλα αυτά, η άσκηση της ιατρικής μπορεί να σου δώσει μεγάλη ηθική ικανοποίηση.
Όπως έχει γράψει ο Tinsley R. Harrison, στην πρώτη έκδοση της περίφημης παθολογίας του, "no greater opportunity or obligation can fall the lot of a human being than to be a physician. In the care of the suffering he needs technical skill, scientific knowledge, and human understanding. He who uses these with courage, humility, and wisdom will provide a unique service for his fellow man and will build an enduring edifice of character within himself. The physician should ask of his destiny no more than this, and he should be content with no less."
Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2007
οικονομικά συμφέροντα και ενημέρωση
Η πολιτική επανέρχεται στο προσκήνιο, και τις ώρες αυτές μου είναι δύσκολο να μη μιλήσω για αυτά τα σημαντικά ζητήματα.
Ξεκινάω από την καταγγελία του Μίμη Ανδρουλάκη ότι οι μεγάλες εφημερίδες έχουν λίστες συγκεκριμένων στελεχών από τα κόμματα τους οποίους υποστηρίζουν και μαύρες λίστες με πολιτικούς από τους οποίους δεν παίρνουν ούτε συνέντευξη. Την καταγγελία αυτή την έχει κάνει πολλές φορές από την εκπομπή "Τι τρέχει" στο ραδιόφωνο του Alpha 98,9 και μπορείτε να την ακούσετε και στο iTunes στον Επισκέπτη της Παρασκευής.
Συνεχίζω με την καταγγελία του Στέφανου Τζουμάκα, σήμερα το βράδυ στη ΝΕΤ, ότι ο δημοσιογράφος του MEGA CHANNEL Κώστας Αρβανίτης απολύθηκε την επόμενη μέρα που πήρε συνέντευξη από τον κ. Τζουμάκα. Στέλεχος του καναλιού τού είπε πως "εμείς τον Τζουμάκα θα τον τελειώσουμε".
Τελειώνω με την κατάθεση τροπολογίας στη βουλή από τον Στέφανο Μάνο για να καταργηθεί ρύθμιση που επιτρέπει στους καναλάρχες και τους εκδότες να πραγματοποιούν δαπάνες χωρίς δικαιολογητικά σε ποσοστό 2% του τζίρου τους. Υπάρχει δηλαδή διάταξη που νομιμοποιεί το μαύρο πολιτικό χρήμα, και τη δωροδοκία, αλλά και τους ανεξέλεγκτους μισθούς των τηλεοπτικών αστέρων που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη.
Καταλήγω με μία επισήμανση. Ειδικά κοντά στις εκλογές, είχαμε αλλεπάλληλες κρατικές διαφημίσεις σε έντυπα και κανάλια, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Ποιος ωφελείται από τη διατήρηση του status quo? Ποιος δε θέλει να γίνουν οι βαθιές αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος; Πώς οικονομικά συμφέροντα επηρεάζουν την ποιότητα της ενημέρωσης που δεχόμαστε από τα κανάλια και τις εφημερίδες;
Ξεκινάω από την καταγγελία του Μίμη Ανδρουλάκη ότι οι μεγάλες εφημερίδες έχουν λίστες συγκεκριμένων στελεχών από τα κόμματα τους οποίους υποστηρίζουν και μαύρες λίστες με πολιτικούς από τους οποίους δεν παίρνουν ούτε συνέντευξη. Την καταγγελία αυτή την έχει κάνει πολλές φορές από την εκπομπή "Τι τρέχει" στο ραδιόφωνο του Alpha 98,9 και μπορείτε να την ακούσετε και στο iTunes στον Επισκέπτη της Παρασκευής.
Συνεχίζω με την καταγγελία του Στέφανου Τζουμάκα, σήμερα το βράδυ στη ΝΕΤ, ότι ο δημοσιογράφος του MEGA CHANNEL Κώστας Αρβανίτης απολύθηκε την επόμενη μέρα που πήρε συνέντευξη από τον κ. Τζουμάκα. Στέλεχος του καναλιού τού είπε πως "εμείς τον Τζουμάκα θα τον τελειώσουμε".
Τελειώνω με την κατάθεση τροπολογίας στη βουλή από τον Στέφανο Μάνο για να καταργηθεί ρύθμιση που επιτρέπει στους καναλάρχες και τους εκδότες να πραγματοποιούν δαπάνες χωρίς δικαιολογητικά σε ποσοστό 2% του τζίρου τους. Υπάρχει δηλαδή διάταξη που νομιμοποιεί το μαύρο πολιτικό χρήμα, και τη δωροδοκία, αλλά και τους ανεξέλεγκτους μισθούς των τηλεοπτικών αστέρων που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη.
Καταλήγω με μία επισήμανση. Ειδικά κοντά στις εκλογές, είχαμε αλλεπάλληλες κρατικές διαφημίσεις σε έντυπα και κανάλια, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Ποιος ωφελείται από τη διατήρηση του status quo? Ποιος δε θέλει να γίνουν οι βαθιές αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος; Πώς οικονομικά συμφέροντα επηρεάζουν την ποιότητα της ενημέρωσης που δεχόμαστε από τα κανάλια και τις εφημερίδες;
Απορία
Ένα μεγάλο κόμμα όπως το ΠΑΣΟΚ έχει μεγάλο ανθρώπινο δυναμικό με πολλές δυνατότητες και προσόντα. Γιατί δίπλα στον Βενιζέλο αυτή τη στιγμή μαζεύονται τα πιο πολλά γνωστά και παλιά στελέχη των κυβερνήσεων Σημίτη; Επειδή έχουν ειδικό πολιτικό βάρος ή επειδή θέλουν να διαιωνίσουν το status quo; Δεν ήταν αυτό το ΠΑΣΟΚ που έχασε τις εκλογές το 2004; Με ποιο τρόπο συνέβαλλαν αυτοί οι άνθρωποι στην διαμόρφωση πλειοψηφικού ρεύματος στην κοινωνία κατά τη διάρκεια της πρώτης τετραετίας της Νέας Δημοκρατίας;
Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2007
Η ηγεσία της χώρας
Έχω την αίσθηση πως η ηγεσία της χώρας, σε όλα τα επίπεδα, δεν αντιλαμβάνεται τις προκλήσεις που θέτει η εποχή μας και δεν μπορεί να δώσει λύσεις αλλά και να εμπνεύσει τον κόσμο.
Με την παρούσα κυβέρνηση δεν έχει γίνει καμία μεταρρύθμιση, καμία αλλαγή. Όταν στο διεθνές περιβάλλον τα πάντα αλλάζουν με γρήγορες ταχύτητες, είναι σαφές πως η ακινησία μας βλάπτει πολύ και περιορίζει τις δυνατότητές μας για το μέλλον.
Οι αρχηγοί των άλλων κομμάτων, με φωτεινή εξαίρεση τον Γιώργο Παπανδρέου, δεν μπορούν να προτείνουν αποτελεσματικές λύσεις, είναι απλώς σταθερά αντί. Αντίθετοι με τη σημερινή ευρωπαϊκή και διεθνή πραγματικότητα, λες και μπορεί η Ελλάδα να ζει απομονωμένη στον δικό της κόσμο.
Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αναπαράγουν διαρκώς στερεότυπα και μένουν στην επιφάνεια των πραγμάτων. Καμία σοβαρή ανάλυση, κανένας προβληματισμός για το μέλλον του τόπου. Σχόλια μικροκομματικά παίρνουν τη θέση της σοβαρής πολιτικής συζήτησης, με αποτέλεσμα ο κόσμος να μην μπορεί να διαμορφώσει σαφή εικόνα για την πραγματικότητα.
Σα να μην έφτανε αυτό, επικρατεί αδιαφάνεια αλλά και χρηματοδότηση από το κράτος με τη μορφή διαφημίσεων. Όλα αυτά δείχνουν πως η δημοκρατία μας έχει βαθιά προβλήματα
Πέρα από αυτά, στον χώρο του πολιτισμού, των επιστημών αλλά και της εκκλησίας, λείπουν οι ηγετικές μορφές που θα μπορούσαν να ασκήσουν σημαντική θετική επιρροή στην κοινωνία. Γίνονται προσπάθειες ατομικές ή σε ερασιτεχνικό επίπεδο, αλλά στο επίπεδο της ηγεσίας υπάρχει σημαντικό έλλειμμα.
Είναι τόσο άσχημα τα πράγματα; Νομίζω πως ναι. Και χωρίς ηγεσία με προσόντα και όραμα, είναι πολύ δύσκολο ο κόσμος να απαιτήσει αλλαγές προς συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Με την παρούσα κυβέρνηση δεν έχει γίνει καμία μεταρρύθμιση, καμία αλλαγή. Όταν στο διεθνές περιβάλλον τα πάντα αλλάζουν με γρήγορες ταχύτητες, είναι σαφές πως η ακινησία μας βλάπτει πολύ και περιορίζει τις δυνατότητές μας για το μέλλον.
Οι αρχηγοί των άλλων κομμάτων, με φωτεινή εξαίρεση τον Γιώργο Παπανδρέου, δεν μπορούν να προτείνουν αποτελεσματικές λύσεις, είναι απλώς σταθερά αντί. Αντίθετοι με τη σημερινή ευρωπαϊκή και διεθνή πραγματικότητα, λες και μπορεί η Ελλάδα να ζει απομονωμένη στον δικό της κόσμο.
Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αναπαράγουν διαρκώς στερεότυπα και μένουν στην επιφάνεια των πραγμάτων. Καμία σοβαρή ανάλυση, κανένας προβληματισμός για το μέλλον του τόπου. Σχόλια μικροκομματικά παίρνουν τη θέση της σοβαρής πολιτικής συζήτησης, με αποτέλεσμα ο κόσμος να μην μπορεί να διαμορφώσει σαφή εικόνα για την πραγματικότητα.
Σα να μην έφτανε αυτό, επικρατεί αδιαφάνεια αλλά και χρηματοδότηση από το κράτος με τη μορφή διαφημίσεων. Όλα αυτά δείχνουν πως η δημοκρατία μας έχει βαθιά προβλήματα
Πέρα από αυτά, στον χώρο του πολιτισμού, των επιστημών αλλά και της εκκλησίας, λείπουν οι ηγετικές μορφές που θα μπορούσαν να ασκήσουν σημαντική θετική επιρροή στην κοινωνία. Γίνονται προσπάθειες ατομικές ή σε ερασιτεχνικό επίπεδο, αλλά στο επίπεδο της ηγεσίας υπάρχει σημαντικό έλλειμμα.
Είναι τόσο άσχημα τα πράγματα; Νομίζω πως ναι. Και χωρίς ηγεσία με προσόντα και όραμα, είναι πολύ δύσκολο ο κόσμος να απαιτήσει αλλαγές προς συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2007
Πατριώτη,
να σε ρωτήσω κάτι. Λίγο πριν τις προηγούμενες εκλογές, είχαμε το σκάνδαλο με τα φυλλάδια που έστελναν άνθρωποι της Νέας Δημοκρατίας στους παπάδες της χώρας μας, φυλλάδια με δυσφημιστικό και υβριστικό περιεχόμενο για το πρόσωπο και την οικογένεια του προέδρου του ΠαΣοΚ. Παρόλα αυτά, το κόμμα αυτό βγήκε στην κυβέρνηση.
Κατά τη διάρκεια της τετραετίας που μας πέρασε, κάθε μέρα, είχαμε από ένα σκάνδαλο ή ένα γεγονός που φανέρωνε την ανικανότητα της κυβέρνησης. Δεν είναι ρητορική υπερβολή αυτό που λέω. Κάθε μέρα στα κανάλια παρακολουθούσαμε κάτι εξωφρενικό που έκαναν στελέχη της κυβέρνησης.
Σα να μην έφταναν όλα αυτά, η ανικανότητα και η απρονοησία της κυβέρνησης ήταν τέτοια που η μισή Ελλάδα κάηκε και πάνω από 60 συμπατριώτες μας πέθαναν.
Εσύ πατριώτη τι έκανες σε αυτές τις εκλογές; Είχαμε δύο μεγάλα κόμματα που διέφεραν πολύ και στην αποτελεσματικότητα και στο ήθος. Και εσύ τι έκανες;
Ψήφισες Νέα Δημοκρατία. Για ποιο λόγο; Βρε χριστιανέ μου, τι έφερε η Νέα Δημοκρατία όλο αυτόν τον καιρό πέρα από κομματισμό και αποδιοργάνωση;
Ψήφισες ΠαΣοΚ. Καλά έκανες!
Ψήφισες Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Γιατί; Για να βγούμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση; Για να κρατικοποιηθούν τα πάντα; Τόσο πολύ σε έβλαψε η Ευρωπαϊκή Ένωση; Δε βλέπεις πως ο κρατικισμός όταν εφαρμόστηκε στην Ανατολική Ευρώπη οδήγησε στην καταστροφή; Θέλεις πραγματικά να γίνουμε Αλβανία και Ρωσία;
Καλέ μου άνθρωπε, αυτοί κάνουν τεράστιο αγώνα για να σταθούν στα πόδια τους, πέρασαν τόσο άσχημα που ούτε μπορείς να το φανταστείς. Μα δε βλέπεις τι γίνεται; Μπράβο σου, έβγαλες κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας. Αυτό έκανες. Δεν ενίσχυσες την Αριστερά. Δεν πολέμησες τον δικομματισμό. Έβγαλες στην κυβέρνηση τη Νέα Δημοκρατία.
Ψήφισες Σύριζα. Που εκφράζεται ολοένα και πιο αντιευρωπαϊκά. Ψήφισες εκείνους που δε θέλουν να συγκυβερνήσουν και που δε θέλουν να συνεργαστούν μετεκλογικά. Τι θέλουν; Και εσύ τι θέλεις; Δεν καταλαβαίνεις ότι με την ψήφο σου έβγαλες τη Νέα Δημοκρατία; Δε βλέπεις την διαφορά στην ποιότητα και την αποτελεσματικότητα μεταξύ των δύο κομμάτων;
Ψήφισες ΛαΟΣ. Ψήφισες διάφορα άλλα μικρά κόμματα. Μέχρι και οικολογικά κόμματα. Ποιο κόμμα είναι πατριώτη οικολογικό; Αυτό που προνοεί και ενώ γίνονται σε μια χρονιά διακυβέρνησής του περισσότερες φωτιές από όσες έγιναν φέτος, δεν έφτασαν ποτέ να γίνουν τόσο καταστρεπτικές, ή αυτό που κατεβαίνει στις εκλογές με καμία πιθανότητα να μπει στη βουλή; Τι να το κάνω το όνομα της οικολογίας αν μπορώ να έχω την αποτελεσματικότητα;
Πατριώτη, έκανες μια επιλογή. Και φέρεις (και εσύ και εμείς) το βάρος της επιλογής σου. Γιατί, τα επόμενα χρόνια θα ζήσουμε όλοι τα αποτελέσματα των επιλογών μας. Βέβαια, επηρεάζεσαι και από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Που ποτέ δεν εξετάζουν την ουσία των πραγμάτων. Παράδειγμα: το ΠαΣοΚ παρουσίαζε το πρόγραμμά του και τα κανάλια συζητούσανε για το αν ο Λαλιώτης θα γυρίσει πίσω.
Αλλά και το ΠαΣοΚ το ίδιο δεν μπόρεσε να κάνει τη συζήτηση προγραμματική, δεν μπόρεσε να μεταφέρει το πρόγραμμά του στη συνείδηση του κόσμου. Κατά τη γνώμη μου, αυτό ήταν το μεγάλο πρόβλημα του ΠαΣοΚ. Δεν κατάφερε να μεταφέρει στον κόσμο τις ιδέες του, δεν κατάφερε να ενημερώσει τον κόσμο και να τον πείσει για το πρόγραμμά του. Και αυτό δεν είναι μια δουλειά των τελευταίων μηνών. Είναι δουλειά τετραετίας. Μόνο ο Μίμης ο Ανδρουλάκης έκανε ένα τεράστιο έργο, συνομίλησε με τον κόσμο για τα προβλήματα και τις λύσεις που μπορεί να δώσει το ΠαΣοΚ. Πού ήταν οι υπόλοιποι; Τι έκαναν;
Ας είναι. Μπροστά μας έχουμε ένα σημαντικό πρόβλημα, αυτό της εσωστρέφειας και της μιζέριας. Μην πέσεις σε αυτή την παγίδα, όποια και αν είναι η κατάσταση στη χώρα. Με αξιοπρέπεια και εργατικότητα, δούλεψε όπως μπορείς. Και αν νιώθεις πως η δημιουργικότητά σου δεν επιβραβεύεται, συνέχισε. Συνέχισε, αν μπορείς, γιατί καθορίζεις το μέλλον του τόπου. Με τη δουλειά σου διαμορφώνεις και τη συνείδησή σου, και τη χώρα. Δώσε τον καλύτερο εαυτό σου παρά τις αντιξοότητες.
Προσωπικά, θεωρώ πως ο Γιώργος Παπανδρέου μπορεί να εγγυηθεί για την ανάπτυξη της χώρας. Μπορεί να εγγυηθεί για την αξιοκρατία και την αξιοπρέπεια του πολίτη. Και ήθος έχει, και αρχοντιά, και ευγένεια, και αποτελεσματικότητα. Μακάρι να κυβερνήσει τον τόπο την επόμενη τετραετία.
Κατά τη διάρκεια της τετραετίας που μας πέρασε, κάθε μέρα, είχαμε από ένα σκάνδαλο ή ένα γεγονός που φανέρωνε την ανικανότητα της κυβέρνησης. Δεν είναι ρητορική υπερβολή αυτό που λέω. Κάθε μέρα στα κανάλια παρακολουθούσαμε κάτι εξωφρενικό που έκαναν στελέχη της κυβέρνησης.
Σα να μην έφταναν όλα αυτά, η ανικανότητα και η απρονοησία της κυβέρνησης ήταν τέτοια που η μισή Ελλάδα κάηκε και πάνω από 60 συμπατριώτες μας πέθαναν.
Εσύ πατριώτη τι έκανες σε αυτές τις εκλογές; Είχαμε δύο μεγάλα κόμματα που διέφεραν πολύ και στην αποτελεσματικότητα και στο ήθος. Και εσύ τι έκανες;
Ψήφισες Νέα Δημοκρατία. Για ποιο λόγο; Βρε χριστιανέ μου, τι έφερε η Νέα Δημοκρατία όλο αυτόν τον καιρό πέρα από κομματισμό και αποδιοργάνωση;
Ψήφισες ΠαΣοΚ. Καλά έκανες!
Ψήφισες Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Γιατί; Για να βγούμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση; Για να κρατικοποιηθούν τα πάντα; Τόσο πολύ σε έβλαψε η Ευρωπαϊκή Ένωση; Δε βλέπεις πως ο κρατικισμός όταν εφαρμόστηκε στην Ανατολική Ευρώπη οδήγησε στην καταστροφή; Θέλεις πραγματικά να γίνουμε Αλβανία και Ρωσία;
Καλέ μου άνθρωπε, αυτοί κάνουν τεράστιο αγώνα για να σταθούν στα πόδια τους, πέρασαν τόσο άσχημα που ούτε μπορείς να το φανταστείς. Μα δε βλέπεις τι γίνεται; Μπράβο σου, έβγαλες κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας. Αυτό έκανες. Δεν ενίσχυσες την Αριστερά. Δεν πολέμησες τον δικομματισμό. Έβγαλες στην κυβέρνηση τη Νέα Δημοκρατία.
Ψήφισες Σύριζα. Που εκφράζεται ολοένα και πιο αντιευρωπαϊκά. Ψήφισες εκείνους που δε θέλουν να συγκυβερνήσουν και που δε θέλουν να συνεργαστούν μετεκλογικά. Τι θέλουν; Και εσύ τι θέλεις; Δεν καταλαβαίνεις ότι με την ψήφο σου έβγαλες τη Νέα Δημοκρατία; Δε βλέπεις την διαφορά στην ποιότητα και την αποτελεσματικότητα μεταξύ των δύο κομμάτων;
Ψήφισες ΛαΟΣ. Ψήφισες διάφορα άλλα μικρά κόμματα. Μέχρι και οικολογικά κόμματα. Ποιο κόμμα είναι πατριώτη οικολογικό; Αυτό που προνοεί και ενώ γίνονται σε μια χρονιά διακυβέρνησής του περισσότερες φωτιές από όσες έγιναν φέτος, δεν έφτασαν ποτέ να γίνουν τόσο καταστρεπτικές, ή αυτό που κατεβαίνει στις εκλογές με καμία πιθανότητα να μπει στη βουλή; Τι να το κάνω το όνομα της οικολογίας αν μπορώ να έχω την αποτελεσματικότητα;
Πατριώτη, έκανες μια επιλογή. Και φέρεις (και εσύ και εμείς) το βάρος της επιλογής σου. Γιατί, τα επόμενα χρόνια θα ζήσουμε όλοι τα αποτελέσματα των επιλογών μας. Βέβαια, επηρεάζεσαι και από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Που ποτέ δεν εξετάζουν την ουσία των πραγμάτων. Παράδειγμα: το ΠαΣοΚ παρουσίαζε το πρόγραμμά του και τα κανάλια συζητούσανε για το αν ο Λαλιώτης θα γυρίσει πίσω.
Αλλά και το ΠαΣοΚ το ίδιο δεν μπόρεσε να κάνει τη συζήτηση προγραμματική, δεν μπόρεσε να μεταφέρει το πρόγραμμά του στη συνείδηση του κόσμου. Κατά τη γνώμη μου, αυτό ήταν το μεγάλο πρόβλημα του ΠαΣοΚ. Δεν κατάφερε να μεταφέρει στον κόσμο τις ιδέες του, δεν κατάφερε να ενημερώσει τον κόσμο και να τον πείσει για το πρόγραμμά του. Και αυτό δεν είναι μια δουλειά των τελευταίων μηνών. Είναι δουλειά τετραετίας. Μόνο ο Μίμης ο Ανδρουλάκης έκανε ένα τεράστιο έργο, συνομίλησε με τον κόσμο για τα προβλήματα και τις λύσεις που μπορεί να δώσει το ΠαΣοΚ. Πού ήταν οι υπόλοιποι; Τι έκαναν;
Ας είναι. Μπροστά μας έχουμε ένα σημαντικό πρόβλημα, αυτό της εσωστρέφειας και της μιζέριας. Μην πέσεις σε αυτή την παγίδα, όποια και αν είναι η κατάσταση στη χώρα. Με αξιοπρέπεια και εργατικότητα, δούλεψε όπως μπορείς. Και αν νιώθεις πως η δημιουργικότητά σου δεν επιβραβεύεται, συνέχισε. Συνέχισε, αν μπορείς, γιατί καθορίζεις το μέλλον του τόπου. Με τη δουλειά σου διαμορφώνεις και τη συνείδησή σου, και τη χώρα. Δώσε τον καλύτερο εαυτό σου παρά τις αντιξοότητες.
Προσωπικά, θεωρώ πως ο Γιώργος Παπανδρέου μπορεί να εγγυηθεί για την ανάπτυξη της χώρας. Μπορεί να εγγυηθεί για την αξιοκρατία και την αξιοπρέπεια του πολίτη. Και ήθος έχει, και αρχοντιά, και ευγένεια, και αποτελεσματικότητα. Μακάρι να κυβερνήσει τον τόπο την επόμενη τετραετία.
Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2007
Scrubs
Η αγαπημένη μου ιατρική σειρά είναι το Scrubs. Ρεαλιστική και ευχάριστη (scrubs σημαίνει τα ειδικά ρούχα που φοράνε οι γιατροί στο νοσοκομείο και οι χειρουργοί στο χειρουργείο), με ήρωες που είναι φυσιολογικοί και χαρούμενοι, καμία σχέση με τους σκοτεινούς και γεμάτους προβλήματα χαρακτήρες άλλων ιατρικών σειρών (Nip/Tuck, House MD, ER, Grey's Anatomy). Παρουσιάζει τη ζωή δυο φίλων, ενός παθολόγου και ενός χειρουργού, που ξεκινάνε την ειδικότητά τους στο ίδιο νοσοκομείο. Τους παρακολουθούμε να κάνουν την ειδικότητά τους και να δουλεύουν ως ειδικευμένοι πια ιατροί στο νοσοκομείο. Αυτή τη στιγμή, στην Αμερική, έχει τελειώσει η έκτη σεζόν. Δυστυχώς, δεν προβάλλεται στην Ελλάδα. Παρόλα αυτά, μπορείτε να το παραγγείλετε σε dvd στο amazon.
JD, you rock!
Μπράβο στο NBC και σε όλους όσους δουλεύουν για τη σειρά. Well done guys!
Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2007
Το διακύβευμα αυτών των εκλογών
Η ελληνική κοινωνία έχει δυνατότητες απεριόριστες. Για να αξιοποιηθούν αυτές οι δυνατότητες όμως, απαιτούνται ηγεσίες που να μπορούν να δώσουν όραμα και ελπίδα και να κάνουν τις θεσμικές αλλαγές που είναι αναγκαίες. Σε αντίθετη περίπτωση, δηλαδή αν επικρατεί ένα κλίμα μιζέριας και ενδοστρέφειας, οι δυνατότητες των Ελλήνων μένουν αναξιοποίητες και η χώρα χάνει ευκαιρίες. Επειδή όμως τα πράγματα εξελίσσονται με μεγάλες ταχύτητες διεθνώς, άμα χαθούν ευκαιρίες, δεν ξανάρχονται.
Αυτό σημαίνει πως η επόμενη κυβέρνηση δε θα επηρεάσει μόνο τη ζωή μας για μια τετραετία, αλλά μπορεί να την επηρεάσει για πολύ περισσότερο. Για αυτό ακριβώς τον λόγο οι εκλογές της Κυριακής έχουν μεγάλη σημασία. Και οι επιλογές μας για την κυβέρνηση της χώρας είναι δύο.
Ποια Ελλάδα θέλουμε; Μια Ελλάδα της αυτοπεποίθησης ή μια Ελλάδα της μιζέριας; Μια Ελλάδα με όραμα ή μια Ελλάδα με εσωστρέφεια; Μια Ελλάδα περήφανη και τολμηρή ή μια Ελλάδα φοβισμένη και άτολμη;
Με τις προηγούμενες εκλογές, περάσαμε από μια Ελλάδα που διοργάνωνε Ολυμπιακούς, που έκανε μεγάλα έργα, που πετύχαινε στόχους, που εξάρθρωσε την τρομοκρατία, σε μια Ελλάδα που κυριαρχούν τα σκάνδαλα και τα συμφέροντα των ημέτερων, σε μια Ελλάδα χωρίς προσανατολισμό, χωρίς σχέδιο.
Σε αυτές τις εκλογές καλούμαστε να καθορίσουμε το μέλλον του τόπου. Θέλουμε να συνεχιστεί η αναποτελεσματικότητα, το τέλμα και τα σκάνδαλα; Ή θέλουμε να προχωρήσουμε μπροστά με σιγουριά, να αλλάξουμε το κλίμα της μιζέριας που επικρατεί και να αξιοποιήσουμε όλες τις δυνατότητες του ελληνικού λαού για μια Ελλάδα ισχυρή, με ανάπτυξη και προκοπή;
Έτσι όπως είναι τα πράγματα, ψήφος στη Νέα Δημοκρατία, αλλά και στα μικρότερα κόμματα, σημαίνει κυβέρνηση Καραμανλή, ενός ανθρώπου που ταυτίζει την αποτελεσματικότητα και την αλλαγή με τα λόγια. Τα λόγια τα είδαμε. Είναι κενά, δεν τα συνοδεύουν έργα. Αντίθετα, τα συνοδεύει ο κομματισμός και η αναξιοκρατία, η έλλειψη σχεδίου και η ακινησία. Αλλά με ακινησία ο τόπος δεν μπορεί να πάει μπροστά.
Από την άλλη, ο Γιώργος Παπανδρέου έχει αποδείξει ότι είναι αποτελεσματικός και ότι έχει όραμα για τον τόπο. Το ΠαΣοΚ, με το νέο του πρόγραμμά, μπορεί να δώσει στην Ελλάδα την ελπίδα και τις αλλαγές που έχουμε ανάγκη. Για να προκόψει ο τόπος και να σπάσει η μιζέρια και η εσωστρέφεια. Για να απελευθερώσουμε τη δημιουργικότητά μας και να αντικρίσουμε με αυτοπεποίθηση το μέλλον. Για να διαμορφώσουμε τις εξελίξεις και να μετατρέψουμε τις προκλήσεις σε ευκαιρίες.
Ο τόπος έχει ανάγκη από αρχές και αξίες και από πρόσωπα με όραμα. Και νομίζω πως ο Γιώργος Παπανδρέου μπορεί να εγγυηθεί προσωπικά ότι τις αξίες που πρεσβεύει θα τις κάνει πράξη.
Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2007
Χάσμα γενεών;
Χθες το πρωί η καθηγήτριά μας θυμήθηκε το "Monday, Monday" των Mamas and Papas. Ούτε που το είχα ακούσει.
Όταν γύρισα σπίτι το μεσημέρι, ο αδερφός μου άκουγε ένα τραγούδι πιο σύγχρονο:
Σήμερα, στη γιαγιά που χθες την κατατρυπήσαμε, πήραμε αίμα αμέσως. Είχε πυρετό όμως και δεν είχε κοιμηθεί όλο το βράδυ. Περαστικά σου γιαγιά!
Όταν γύρισα σπίτι το μεσημέρι, ο αδερφός μου άκουγε ένα τραγούδι πιο σύγχρονο:
Σήμερα, στη γιαγιά που χθες την κατατρυπήσαμε, πήραμε αίμα αμέσως. Είχε πυρετό όμως και δεν είχε κοιμηθεί όλο το βράδυ. Περαστικά σου γιαγιά!
Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2007
Habemus Papam!
Την κατατρυπήσαμε τη γιαγιά σήμερα για να της πάρουμε αίμα. Είχε ήδη χάσει πολύ αίμα από το γαστρεντερικό και δεν ήταν εύκολο να βρούμε φλέβα που να δίνει αίμα από το χέρι. Δε διαμαρτυρήθηκε ούτε μία φορά! Και όχι μόνο αυτό, αλλά όταν έβαλα την πεταλούδα τελικά και αρχίσαμε να παίρνουμε αίμα, μας ευχότανε κιόλας να τα πάμε καλά με τη ζωή μας και να βρούμε και μια καλή νύφη! Φοβερή υπομονή, σκέτος άγγελος η γιαγιά! Υπάρχουν άρρωστοι και άρρωστοι... Η φοιτήτρια που έχει αναλάβει το διπλανό δωμάτιο μου έλεγε πως δεν μπορεί άλλο γιατί έχει μια άρρωστη που είναι πολύ δύστροπη και απαιτητική. Καταλαβαίνω ότι δεν είναι εύκολο να είναι άρρωστος κανείς. Αυτοί τη δουλειά τους και εμείς τη δική μας.
Μετά υπήρχε μία σχετική αναστάτωση, γιατί θα έρχονταν στον όροφο όλοι οι καθηγητές της έδρας να ενημερωθούν για την κατάσταση της κοπελίτσας που είναι έγκυος και έχει και πυρετό και να συζητήσουν για το τι μπορεί να έχει. "Θα έρθει το κονκλάβιο" έλεγαν οι ειδικευόμενοι. "Εμείς τι θα κάνουμε;" ρώτησε ένας φοιτητής. "Εμείς θα είμαστε παπαδάκια," απαντά ένας ειδικευόμενος. "Θα χαμογελάμε και δε θα μιλάμε". Τελικά μετά από λίγο ήρθε ο καθηγητής με τους άλλους καθηγητές και διευθυντές τμημάτων και ενημερώθηκαν για την κατάσταση της κοπέλας. Μετά από λίγο συνέχισαν σε άλλους ορόφους. Οι εργασίες του κονκλαβίου είχαν ολοκληρωθεί, όσον αφορά στο τμήμα μας, και συνεχίσαμε με τις επισκέψεις στους θαλάμους ως συνήθως.
Μετά υπήρχε μία σχετική αναστάτωση, γιατί θα έρχονταν στον όροφο όλοι οι καθηγητές της έδρας να ενημερωθούν για την κατάσταση της κοπελίτσας που είναι έγκυος και έχει και πυρετό και να συζητήσουν για το τι μπορεί να έχει. "Θα έρθει το κονκλάβιο" έλεγαν οι ειδικευόμενοι. "Εμείς τι θα κάνουμε;" ρώτησε ένας φοιτητής. "Εμείς θα είμαστε παπαδάκια," απαντά ένας ειδικευόμενος. "Θα χαμογελάμε και δε θα μιλάμε". Τελικά μετά από λίγο ήρθε ο καθηγητής με τους άλλους καθηγητές και διευθυντές τμημάτων και ενημερώθηκαν για την κατάσταση της κοπέλας. Μετά από λίγο συνέχισαν σε άλλους ορόφους. Οι εργασίες του κονκλαβίου είχαν ολοκληρωθεί, όσον αφορά στο τμήμα μας, και συνεχίσαμε με τις επισκέψεις στους θαλάμους ως συνήθως.
Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2007
Αυτοί οι παθολόγοι...
Θυμάμαι πριν από δύο χρόνια έναν επιμελητή να λέει πως η παθολογία χρειάζεται μυαλό, γιατί έχεις να λύσεις διαγνωστικά προβλήματα συνδυάζοντας τις γνώσεις σου από όλο το εύρος της ιατρικής, ενώ με τη χειρουργική τα πράγματα δεν είναι έτσι. Κανείς δεν αμφιβάλει ότι χρειάζονται ένα σωρό ικανότητες για να γίνεις καλός παθολόγος. Αυτό δε σημαίνει πως εξίσου σημαντικές ικανότητες δε χρειάζονται για να γίνει κανείς χειρουργός.
Fast forward: Σήμερα το πρωί η καθηγήτρια ρωτάει έναν ειδικευόμενο τι ειδικότητα θέλω να γίνω. Της λέει χειρουργός. "Είναι prestigious ειδικότητα η χειρουργική" του απαντάει. "Η παθολογία ταιριάζει για έξυπνους ανθρώπους. Στην χειρουργική αρκεί να αντέχεις την ορθοστασία και να πιάνουν τα χέρια σου" μου λέει. "Και εκεί χρειάζεται μυαλό" της λέω εγώ. "Όχι" επιμένει. "Αρκεί να πιάνουν τα χέρια σου. Τι να το κάνεις το μυαλό στη χειρουργική;" Και συνεχίζει λέγοντας ότι στην παθολογία μπορείς να δουλεύεις πολλά χρόνια, ενώ στη χειρουργική σταματάς να κάνεις εγχειρήσεις σχετικά σύντομα. Και ιδίως τώρα που αυξάνεται το προσδόκιμο επιβίωσης θα πρέπει να το σκεφτώ πολύ σοβαρά και αυτό.
Προσωπικά με εντυπωσιάζει η γνώση που δίνει για τον άνθρωπο και την αρρώστια η ιατρική. Και αυτή τη γνώση πρέπει να την έχει ο κάθε γιατρός, ανεξάρτητα από το αν ασχολείται με χειρουργική ή με παθολογική ειδικότητα. Ένας καρδιοχειρουργός π.χ. πρέπει πρώτα να είναι γιατρός, μετά χειρουργός και μετά καρδιοχειρουργός. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να βοηθήσει πολύ αποτελεσματικά τους ασθενείς του. Η ιατρική (στα αγγλικά medicine λέμε την παθολογία) δεν είναι ιδιοκτησία των παθολόγων!
Προς το τέλος της χρονιάς, θα κάνω Χειρουργική στο Αττικό και θα καταγράφω τις εντυπώσεις μου. Τότε θα μπορέσουμε να ξαναδούμε το θέμα των ειδικοτήτων περισσότερο ολοκληρωμένα ;)
Fast forward: Σήμερα το πρωί η καθηγήτρια ρωτάει έναν ειδικευόμενο τι ειδικότητα θέλω να γίνω. Της λέει χειρουργός. "Είναι prestigious ειδικότητα η χειρουργική" του απαντάει. "Η παθολογία ταιριάζει για έξυπνους ανθρώπους. Στην χειρουργική αρκεί να αντέχεις την ορθοστασία και να πιάνουν τα χέρια σου" μου λέει. "Και εκεί χρειάζεται μυαλό" της λέω εγώ. "Όχι" επιμένει. "Αρκεί να πιάνουν τα χέρια σου. Τι να το κάνεις το μυαλό στη χειρουργική;" Και συνεχίζει λέγοντας ότι στην παθολογία μπορείς να δουλεύεις πολλά χρόνια, ενώ στη χειρουργική σταματάς να κάνεις εγχειρήσεις σχετικά σύντομα. Και ιδίως τώρα που αυξάνεται το προσδόκιμο επιβίωσης θα πρέπει να το σκεφτώ πολύ σοβαρά και αυτό.
Προσωπικά με εντυπωσιάζει η γνώση που δίνει για τον άνθρωπο και την αρρώστια η ιατρική. Και αυτή τη γνώση πρέπει να την έχει ο κάθε γιατρός, ανεξάρτητα από το αν ασχολείται με χειρουργική ή με παθολογική ειδικότητα. Ένας καρδιοχειρουργός π.χ. πρέπει πρώτα να είναι γιατρός, μετά χειρουργός και μετά καρδιοχειρουργός. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να βοηθήσει πολύ αποτελεσματικά τους ασθενείς του. Η ιατρική (στα αγγλικά medicine λέμε την παθολογία) δεν είναι ιδιοκτησία των παθολόγων!
Προς το τέλος της χρονιάς, θα κάνω Χειρουργική στο Αττικό και θα καταγράφω τις εντυπώσεις μου. Τότε θα μπορέσουμε να ξαναδούμε το θέμα των ειδικοτήτων περισσότερο ολοκληρωμένα ;)
Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2007
Guten Tag!
Πρώτη ανάρτηση - πρώτη μέρα Παθολογία σήμερα στο Αλεξάνδρα.
Είχα κάνει πέρσι ένα μήνα Θεραπευτική εκεί. Το κτήριο είναι παλιό και λίγο καταθλιπτικό. Καμία σχέση με το Αττικό ή το ανακαινισμένο Λαϊκό. Ακόμα και το Ιπποκράτειο το φτιάξανε, το Αλεξάνδρα ακόμα... Ας ελπίσουμε το επίπεδο της παρεχόμενης εκπαίδευσης να είναι ψηλό.
Μαζί μας σήμερα ήταν και μια κοπέλα από τη Γερμανία. Εξ ου και ο τίτλος του post. Θα κάνει την Παθολογία στη χώρα μας. Πρέπει να είναι βαρετά να μιλάνε οι άλλοι ελληνικά και εσύ να κάθεσαι και να περιμένεις πότε θα σου μιλήσουν στα αγγλικά. Μακάρι να περάσει καλά εδώ, να κάνει φίλους και να εξασκηθεί όσο γίνεται στην Παθολογία.
Η πρώτη κυρία που είδα σήμερα, είχε κάνει εμετούς χθες μετά τη λήψη πολλών φαρμάκων. Όταν τη ρώτησε ο ειδικευόμενος αν τα πήρε για να αυτοκτονήσει του απάντησε "κάπως έτσι". Όταν τη ρώτησα εγώ μου είπε πως τόσα φάρμακα παίρνει συνήθως, απλά χθες τα πήρε σε μικρό διάστημα το ένα από το άλλο και χωρίς να έχει φάει τίποτα όλη μέρα. Μέσα στη μέρα θα γινόταν ψυχιατρική εκτίμηση.
Της πήρα την πίεση και μέτρησα τους σφυγμούς της. Το ίδιο έκανα και για μία άλλη κυρία.
Μεταξύ των αρρώστων και μια δεκαπεντάχρονη τσιγγάνα, έγκυος, με πυρετό και ρίγος. Ίσως να έχει μια ουρολοίμωξη. Ένα επιπλέον διαγνωστικό πρόβλημα θέτει ο μικρός αριθμός λευκών και αιμοπεταλίων που συνοδεύουν τον μικρό αριθμό ερυθρών αιμοσφαιρίων.
Και μια ενδιαφέρουσα αφήγηση από τον καθηγητή πριν αρχίσει το μάθημα: Όταν ήταν ειδικευόμενος είχε άρρωστη την κυρία Μ, μια γνωστή και πλούσια Ελληνίδα. Σε όλους με όσους ερχόταν σε επαφή στο νοσοκομείο, τους πρόσφερε υποτροφίες, αφού πρώτα με τον τρόπο τους είχαν αναγνωρίσει το πόσο σπουδαία ήταν. Ο Ν. όμως δεν ήθελε να συμπεριφερθεί διαφορετικά από ό,τι θα της συμπεριφερόταν αν ήταν οποιαδήποτε άλλη ασθενής. Για παράδειγμα, μπαίνει στο δωμάτιο και ήταν εκεί ο κύριος Μ. Για να κάνει όπως εκείνος νόμιζε σωστά τη δουλειά του του ζητά να βγει έξω. Σε μια στιγμή η Μ. τον ρωτάει: "Είσαι πλούσιος Ν;" "Εξαρτάται τι εννοούμε όταν λέμε πλούσιος. Εγώ αισθάνομαι πλούσιος γιατί έχω παραπάνω από όσα μου χρειάζονται." "Αμάξι έχεις;" "Όχι." "Σπίτι έχεις;" "Όχι." Κόντεψε να λιποθυμήσει η Μ. "Και τι θα κάνεις όταν τελειώσεις Ν;" "Θα πάω στην Αμερική;" "Έχεις υποτροφία;" "Όχι, με δικά μου λεφτά." Δεν του πρόσφερε ποτέ υποτροφία. Τι να τον κάνεις το πλούτο άμα δεν έχεις και αρχοντιά;
Λόγω των καταλήψεων πέρσι δε δώσαμε εξετάσεις στην Οφθαλμολογία. Θα δίναμε τώρα διπλή εξεταστική. Και πράγματι, αυτοί που ήταν στο Μεταξά δίνουν μεθαύριο. Εμείς που κάναμε το μάθημα στο Αττικό θα έχουμε μόνο την εξεταστική του Σεπτεμβρίου. Γιατί αυτό; Δε θα έπρεπε αυτά τα διαδικαστικά να διεκπεραιώνονται προς όφελος των φοιτητών; ή μήπως το διδακτικό τους έργο ήταν τόσο σπουδαίο κατά τη διάρκεια της χρονιάς που τους επιτρέπει να αντιμετωπίζουν αυτά τα θέματα αφ' υψηλού; Hint: Δεν ήταν.
Είχα κάνει πέρσι ένα μήνα Θεραπευτική εκεί. Το κτήριο είναι παλιό και λίγο καταθλιπτικό. Καμία σχέση με το Αττικό ή το ανακαινισμένο Λαϊκό. Ακόμα και το Ιπποκράτειο το φτιάξανε, το Αλεξάνδρα ακόμα... Ας ελπίσουμε το επίπεδο της παρεχόμενης εκπαίδευσης να είναι ψηλό.
Μαζί μας σήμερα ήταν και μια κοπέλα από τη Γερμανία. Εξ ου και ο τίτλος του post. Θα κάνει την Παθολογία στη χώρα μας. Πρέπει να είναι βαρετά να μιλάνε οι άλλοι ελληνικά και εσύ να κάθεσαι και να περιμένεις πότε θα σου μιλήσουν στα αγγλικά. Μακάρι να περάσει καλά εδώ, να κάνει φίλους και να εξασκηθεί όσο γίνεται στην Παθολογία.
Η πρώτη κυρία που είδα σήμερα, είχε κάνει εμετούς χθες μετά τη λήψη πολλών φαρμάκων. Όταν τη ρώτησε ο ειδικευόμενος αν τα πήρε για να αυτοκτονήσει του απάντησε "κάπως έτσι". Όταν τη ρώτησα εγώ μου είπε πως τόσα φάρμακα παίρνει συνήθως, απλά χθες τα πήρε σε μικρό διάστημα το ένα από το άλλο και χωρίς να έχει φάει τίποτα όλη μέρα. Μέσα στη μέρα θα γινόταν ψυχιατρική εκτίμηση.
Της πήρα την πίεση και μέτρησα τους σφυγμούς της. Το ίδιο έκανα και για μία άλλη κυρία.
Μεταξύ των αρρώστων και μια δεκαπεντάχρονη τσιγγάνα, έγκυος, με πυρετό και ρίγος. Ίσως να έχει μια ουρολοίμωξη. Ένα επιπλέον διαγνωστικό πρόβλημα θέτει ο μικρός αριθμός λευκών και αιμοπεταλίων που συνοδεύουν τον μικρό αριθμό ερυθρών αιμοσφαιρίων.
Και μια ενδιαφέρουσα αφήγηση από τον καθηγητή πριν αρχίσει το μάθημα: Όταν ήταν ειδικευόμενος είχε άρρωστη την κυρία Μ, μια γνωστή και πλούσια Ελληνίδα. Σε όλους με όσους ερχόταν σε επαφή στο νοσοκομείο, τους πρόσφερε υποτροφίες, αφού πρώτα με τον τρόπο τους είχαν αναγνωρίσει το πόσο σπουδαία ήταν. Ο Ν. όμως δεν ήθελε να συμπεριφερθεί διαφορετικά από ό,τι θα της συμπεριφερόταν αν ήταν οποιαδήποτε άλλη ασθενής. Για παράδειγμα, μπαίνει στο δωμάτιο και ήταν εκεί ο κύριος Μ. Για να κάνει όπως εκείνος νόμιζε σωστά τη δουλειά του του ζητά να βγει έξω. Σε μια στιγμή η Μ. τον ρωτάει: "Είσαι πλούσιος Ν;" "Εξαρτάται τι εννοούμε όταν λέμε πλούσιος. Εγώ αισθάνομαι πλούσιος γιατί έχω παραπάνω από όσα μου χρειάζονται." "Αμάξι έχεις;" "Όχι." "Σπίτι έχεις;" "Όχι." Κόντεψε να λιποθυμήσει η Μ. "Και τι θα κάνεις όταν τελειώσεις Ν;" "Θα πάω στην Αμερική;" "Έχεις υποτροφία;" "Όχι, με δικά μου λεφτά." Δεν του πρόσφερε ποτέ υποτροφία. Τι να τον κάνεις το πλούτο άμα δεν έχεις και αρχοντιά;
Λόγω των καταλήψεων πέρσι δε δώσαμε εξετάσεις στην Οφθαλμολογία. Θα δίναμε τώρα διπλή εξεταστική. Και πράγματι, αυτοί που ήταν στο Μεταξά δίνουν μεθαύριο. Εμείς που κάναμε το μάθημα στο Αττικό θα έχουμε μόνο την εξεταστική του Σεπτεμβρίου. Γιατί αυτό; Δε θα έπρεπε αυτά τα διαδικαστικά να διεκπεραιώνονται προς όφελος των φοιτητών; ή μήπως το διδακτικό τους έργο ήταν τόσο σπουδαίο κατά τη διάρκεια της χρονιάς που τους επιτρέπει να αντιμετωπίζουν αυτά τα θέματα αφ' υψηλού; Hint: Δεν ήταν.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
