Το χαμένο μπλουζ

Ο Μίμης Ανδρουλάκης, δημοσίευσε στο site του ένα μυθιστόρημα, το χαμένο μπλουζ. Το ξεφυλλίζω, και νιώθω πως πρέπει να το τελειώσω πριν κοιμηθώ σήμερα. Το γράψιμό του είναι εξαιρετικό. Ο κλασσικός λογάς Μίμης. Το ύφος του δε χρειάζεται συστάσεις. Ούτε και η ευρυμάθειά του. Μέσα σε μερικές σελίδες, μας ταξιδεύει στην υδρόγειο, αλλά και μας φέρνει σε συνάντηση με τις μεγάλες μορφές της Αριστεράς αλλά και της Λογοτεχνίας.

Από τη μαγειρική μέχρι το σεξ, από τα ταξίδια μέχρι την ορμή για ζωή, ο Μίμης μας βομβαρδίζει με πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης μέχρι να κατορθώσει να ψηλαφίσει τα βάθη της ανθρώπινης ψυχής, μιας ψυχής άρρηκτα δεμένης με το σώμα, αλλά και ταυτόχρονα πέρα από κάθε περιορισμό, να υπερβαίνει όλα τα όρια και να αναζητά το απόλυτο.




Πέρα από το κείμενο αυτό καθαυτό, ενδιαφέρον παρουσιάζει το ότι το βγάζει στο ίντερνετ ελεύθερο με άδεια Creative Commons.

Έχετε λοιπόν πλέον στα χέρια σας το «Χαμένο Μπλουζ» για να ξαναγράψετε εσείς ελεύθερα, σε κείμενο, σε ήχο, σε εικόνα, ό,τι σας κεντρίζει από την περιπέτεια την Όλιας, του Μάριου, του Δημήτρη, του Μάικλ, της Κριστίν κ.α., να παρουσιάσετε τις δικές σας αφηγήσεις, να πείτε τη γνώμη σας γι΄αυτό που συνέβη και για αυτό που θα μπορούσε να έχει συμβεί και δεν συνέβη, να στοιχηματίσετε για το πραγματικό και το φανταστικό της ιστορίας. Κερδίστε διαδικτυακά έναν κόσμο που «χάθηκε» και ίσως «χάσαμε» για πάντα. Ξανακερδίστε το «χαμένο χρόνο» μέσα από τη γραφή και την ανάγνωση. Καλοκαίρι λοιπόν με μία άλλη «καλοκαιρινή νύχτα», με έναν άλλο μακρινό Ιούλιο, Αύγουστο.

Το βιβλίο έχει και δικό του blog. Enjoy!