Πέμπτη 12 Ιουνίου 2008

Τέρμα!


Έγινε σήμερα η παρουσίαση των εργασιών και με αυτόν τον τρόπο τελειώσαμε και επίσημα τα μαθήματα της Γυναικολογίας! Χωρίς να περιαυτολογώ, η εργασία της δικιάς μας ομάδας ήταν η καλύτερη :D

Τώρα πρέπει να εντείνω το διάβασμά μου για να πάω καλά στις εξετάσεις και να τελειώνουμε εντελώς με την σχολή!

Αύριο λέω να πάω πάλι στο Αττικό, για να δώσω ένα μάθημα επιλογής, την Προνοσοκομειακή Επείγουσα Ιατρική. Νομίζω πως είναι ενδιαφέρον μάθημα και θα ήθελα να το έχω εξεταστεί πριν τελειώσω τη σχολή.

Μετά λέω να δώσω Δερματολογία την Τρίτη και Γυναικολογία την Παρασκευή. Ελπίζω να βγει το διάβασμα και να φεύγουν δυο μαθήματα μέσα σε μια εβδομάδα.

Πώς την είδατε τη διαγραφή του Σημίτη; Εγώ νομίζω πως έστειλε και δημοσίευσε την επιστολή του για τέσσερις λόγους:

Πρώτα από όλα, πιστεύει βαθιά στην Ευρωπαϊκη Ενοποίηση και Ολοκλήρωση. Η προσήλωσή του στην ενότητα και η πεποίθησή του ότι η πρόοδος της Ευρώπης βρίσκεται στην ενοποίηση φάνηκε κατά τη διάρκεια των κυβερνήσεών του, με αποκορύφωμα τις προσπάθειές του, μαζί με τον Υπουργό τότε των Εξωτερικών Γιώργο Παπανδρέου, υπέρ της συναίνεσης για το Ευρωσύνταγμα όταν η Ελλάδα είχε την προεδρεία της ένωσης.

Ύστερα, φαίνεται να νομίζει πως ο κόσμος στην Ελλάδα δεν έχει διάθεση να συμμετέχει ενεργά για την ενοποίηση. Οι Έλληνες είμαστε περίεργος λαός. Από τη μία φίλοι της Ευρώπης και από την άλλη εσωστρεφείς και χωρίς καμία διάθεση για να προχωρήσουμε προς μια πραγματικά ενωμένη και ισχυρή Ευρώπη. Και νομίζει πως επειδή ο σκοπός είναι η πρόοδος της Ευρώπης (και της Ελλάδας), πρέπει να βαδίσουμε προς τα εκεί χωρίς ένα πιθανό δημοψήφισμα να χαλάσει την πορεία αυτή.

Τρίτον, φαίνεται πως είναι της πολιτικής ο αρχηγός να καθοδηγεί τον κόσμο. Ο πρωθυπουργός που ξέρει προς τα πού πρέπει να κινηθεί η χώρα πρέπει να κοιτάξει το μακροπρόθεσμο συμφέρον του τόπου και να μην εγκλωβιστεί από ένα αρνητικό αποτέλεσμα σε δημοψήφισμα. Τα πράγματα είναι πιο ασφαλή, πιο ελεγχόμενα, άμα περιορίζονται στους κλειστούς τοίχους της Βουλής.

Και τέταρτον, φαίνεται δυσαρεστημένος με την πορεία Παπανδρέου και την πορεία του ΠαΣοΚ.

Όλα αυτά, νομίζω είναι που τον οδήγησαν στο να στείλει και να δημοσιεύσει μια αιχμηρή επιστολή, αλλά και να δώσει τη συνέχεια που έδωσε όταν ο Παπανδρέου τον διέγραψε.



Προσωπικά θεωρώ την ενέργεια του Παπανδρέου σωστή. Ο Σημίτης ωφέλησε τη χώρα πολύ με την πρωθυπουργία του, αλλά το ΠαΣοΚ έχει πρόεδρο και έχει συγκεκριμένη θέση. Η κοινοβουλευτική ομάδα δεν είναι άθροισμα προσωπικοτήτων που εκφράζουν απόψεις, αλλά ομάδα μέσα από την οποία εκφράζεται στη Βουλή ένα ολόκληρο κίνημα.

Ποιος θα είχε τα κότσια να διαγράψει έναν Σημίτη; Νομίζω μόνο ένας Ανδρέας Παπανδρέου θα μπορούσε να το κάνει αυτό. Το ότι το έκανε ο Γιώργος, κατά τη γνώμη μου, απλά δείχνει άλλη μια πτυχή της προσωπικότητάς του αλλά και τη βούλησή του για την πολιτική ενότητα του κινήματος στο οποίο ηγείται.

Όμως δε θέλω να σταθώ εκεί. Για μένα, πιο σημαντικό είναι ο λόγος με τον οποίον απαντάει ο Παπανδρέου στο νούμερο τρία, από τους λόγους που ανέφερα προηγουμένως. Δηλαδή, η διαφορετική προσέγγιση που εκπροσωπεί απέναντι στην πολιτική και στη σχέση του πολιτικού ηγέτη με τον λαό. Δεν πιστεύει σε ένα πατερναλιστικό σύστημα διακυβέρνησης, αλλά σε μια ανοιχτή κοινωνία όπου ο πολίτης έχει ουσιαστικό λόγο. Δεν είναι πια το κόμμα αυτό που αποφασίζει για τον πολίτη, αλλά η δύναμη δίνεται στον ίδιον τον πολίτη να αποφασίσει για το μέλλον του τόπου του.

Αυτές οι δυο διαφορετικές προσεγγίσεις βρίσκονται αντιμέτωπες εδώ και αρκετό καιρό. Από την αρχή τις βλέπουμε να συγκρούονται με σημαντικά αποτελέσματα. Ο Σημίτης δίνει την προεδρεία στον δημοφιλέστατο και ικανότατο Παπανδρέου, ο Παπανδρέου καταφεύγει στη βάση για να κερδίσει τη στήριξη του κόσμου. Ανοίγει το κόμμα σε μια απίστευτη διαδικασία. Και μπορεί τότε να ήταν ένας ο υποψήφιος, πριν από λίγους μήνες όμως ήταν τρεις, και στο μέλλον κανείς δεν ξέρει πώς τα πράγματα θα εξελιχθούν.

Οι διαφορετικές αντιλήψεις εκφράζονται συνεχώς. Η διαφωνία για το αν πρέπει ή όχι να γίνει δημοψήφισμα ήταν το κερασάκι στην τούρτα.

Κλείνω, με ένα κομμάτι από αυτά που είπε ο Γιώργος Παπανδρέου:

Δεν πιστεύω στα παλιά πρότυπα ηγετών. Ο 21ος αιώνας απαιτεί ηγέτες που στηρίζουν και αγωνίζονται για τη μεγαλύτερη δυνατή δημοκρατική, συνειδητή συμμετοχή, ενημερωμένων πολιτών. Αυτή είναι η δική μου δημοκρατική παράδοση. Αυτός είμαι και θα είμαι. Αλλά αυτό πηγάζει από τις δημοκρατικές παραδόσεις του ΠΑΣΟΚ.

1 σχόλιο:

Unknown είπε...

Μόνο που ζούμε στην Ελλάδα και όχι σε κάποια χώρα της βόρειας Ευρώπης. Εκεί έγκειται το μεγαλύτερο πρόβλημα του Παπανδρέου. Μέχρι να αποκτήσουμε κατάλληλη νοοτροπία (προσωπικά αμφιβάλλω αν θα γίνει ποτέ), κάπως πρέπει να πορευθούμε. Χωρίς να είμαι και υπέρ μιας κλειστής κάστας που θα κυβερνά δίχως να δίνει λογαριασμό.

ΥΓ Σαφώς και η δημοσιοποίηση της επιστολής Σιμίτη είναι φάουλ.