Κατάληψη;

Την Τρίτη θα σταματάγανε νωρίς τα μαθήματα για να γίνει συνέλευση. Ακουγόταν ότι θα αποφασιστεί κατάληψη για δυο μέρες, την Τετάρτη, μέρα της πανελλαδικής απεργίας, και την Πέμπτη.

Από ό,τι φαίνεται δεν είχε απαρτία η συνέλευση, αλλά παρόλα αυτά τρεις παρατάξεις, τα ΕΑΑΚ, η ΠΚΣ και το Δίκτυο, θεώρησαν πως η κατάληψη μπορεί να γίνει. Δεν πέρασα καθόλου από τη Σχολή αλλά φαντάζομαι πως θα ήταν κλειστή. Βέβαια, πέρα από το θέμα των δημοκρατικών διαδικασιών, δημιουργήθηκε και ένα θέμα με τις απουσίες. Τι θα κάνουν οι κλινικές με τις δυο αυτές μέρες; Και ειδικά με την Πέμπτη, γιατί για την Τετάρτη πες μπορεί να δειχθεί κατανόηση, αφού τα Μέσα Μεταφοράς απεργούσαν.

Πρόβλημα η δημοκρατία. Δηλαδή όχι η δημοκρατία η ίδια, αλλά το πόσο την βιώνουμε μέσα μας. Κάποιοι μπορεί να νομίζουν πως ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Εγώ νομίζω πως όσες φορές άνθρωποι που το πίστευαν αυτό απόκτησαν εξουσία, τα πράγματα έγιναν σκοτεινά και απάνθρωπα. Σεβασμός στο δικαίωμα του άλλου είναι θεμελιακός, όχι μόνο για τη σωστή λειτουργία της κοινωνίας μας αλλά και για την προσωπική μας ισορροπία και σωστή - ολοκληρωμένη ανάπτυξη.

Γράφοντας αυτές τις γραμμές, θυμήθηκα ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Στέλιου Ράμφου. Το είχε γράψει για την Καθημερινή, όταν η 17 Νοέμβρη είχε εξαρθρωθεί από τις αρχές. Μπορείτε να το διαβάσετε εδώ