Τρίτη 10 Μαΐου 2011

Άμα γίνω ποτέ επιμελητής σε δημόσιο νοσοκομείο...

...που δεν το βλέπω γιατί σκοπεύω να ασχοληθώ με το ιδιωτικό επάγγελμα, αλλά λέμε τώρα, να πώς θα συμπεριφέρομαι στο χειρουργείο:

Θα εξηγώ σε κάθε χειρουργείο στους ειδικευόμενους τι κάνω. Τώρα κόβω αυτό, για να φτάσω εκεί και να κάνω εκείνο. Χρησιμοποιώ αυτό το εργαλείο, το οποίο λέγεται έτσι και το πιάνεις έτσι για να κάνεις αυτό.

Ξανά και ξανά, σε κάθε χειρουργείο. Γιατί μόνο έτσι γίνεται σωστά η εκμάθηση μιας δύσκολης τέχνης όπως είναι η χειρουργική.

Αντί να είμαι μουγκός και να περιμένω να καταλάβουν οι ειδικευόμενοι τι γίνεται και τι πρέπει να κάνουν από μόνοι τους.

Σημείωση: Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα και περιστατικά δεν είναι τυχαία.

1 σχόλιο:

johndoctor είπε...

Γεια χαρά Ανδρέα φοιτήτης είμαι Ιατρικής στο Εξωτερικό, δυστυχώς και θέλω να ασχοληθώ με χειρουργική ειδικότητα απο ότι βλέπω και έχω διαπιστώσει ότι αρκετοί επιμελητές δεν κάνυον σωστά την δουλειά τους.

Αντί να είμαι μουγκός και να περιμένω να καταλάβουν οι ειδικευόμενοι τι γίνεται και τι πρέπει να κάνουν από μόνοι τους.

Το διαπίστωσα σε 2 χειρουργεία που έχω παρακολουθήσει μαζί με άλλους 3 ειδικευόμενους, ηρεμία και άκρα του τάφου σιωπή...
Με βλέπω τώρα που κοντεύω να τελειώσω να πάω εξωτερικό διότι η Χειρουργική στην Ελλάδα σαν ειδικότητα έχει πέσει σε χαμηλό επίπεδο...δυστυχώς