Της κοινωνίας η διαφορά...

...φέρνει στον κόσμο μεγάλη συμφορά, τραγουδά ο Τσιτσάνης.

Καθόμασταν στο κυλικείο του νοσοκομείου και μιλάγαμε για ταξίδια και καλοκαίρια. Σε κάποια στιγμή, και ενώ λέγαμε για την Ισπανία, κάποιος ρώτησε αν είναι καλύτερα η Ίμπιζα ή η Μινόρκα και κάποιος άλλος απάντησε πως τώρα η Μινόρκα είναι πιο trendy. Και εκεί που σκεφτόμουνα τι είναι αυτά που λέμε, μία κυρία που καθάριζε κοντά στο τραπεζάκι μας και άκουγε τι λέγαμε είπε δυνατά "ωραία πράγματα συζητάτε παιδιά". Και όταν κάποιος που δεν κατάλαβε τη ρώτησε τι εννοούσε, είπε πως οι καιροί είναι δύσκολοι.

Δεν είχε και άδικο. Απλά, τα τελευταία είκοσι χρόνια έχει συντελεστεί μια μετατόπιση στην κοινωνία προς τα ανώτερα στρώματα και μια αλλαγή στη νοοτροπία προς τον καταναλωτισμό. Δηλαδή, χωρίς να έχει εξαλειφθεί η φτώχεια, η οποία είναι τεράστιο και ανυπέρβλητο πρόβλημα για αρκετό κόσμο, πολλοί άνθρωποι ξέφυγαν από τη φτώχεια και ανέβηκαν κοινωνικά προς τα μεσαία στρώματα, τα μεσαία στρώματα ανεβαίνουν προς ψηλότερα στρώματα, και ούτω καθεξής. Ταυτόχρονα, όλοι καταναλώνουν ολοένα και περισσότερο, και δίνουν υλική έκφραση στις επιθυμίες και τα θέλω τους. Από καλά ρούχα μέχρι gadgets και ταξίδια, ο μοντέρνος Έλληνας αγοράζει και εκφράζεται.

Και η φτώχεια; Εξακολουθεί να στοιχειώνει κόσμο. Και η φωνή της κυρίας στο κυλικείο αποτελεί φωνή δικαιοσύνης και πόνου.